Джеймс Кук (ағылш. Жамес Цоок, 7 қараша 1728 ж., Мартон, Йоркшир — 14 ақпан 1779 ж., Гавайи аралы) — ХВЫЫЫ ғасырдағы атақты ағылшын әскери теңізшісі, зерттеуші, картограф. Әлемдік мұхитты зерттеу бойынша үш экспедиция басқарған. Ол оңтүстік материк (Австралия) жағалауын, Үнді мұхитын зерттеп, көптеген аралдарДЫ ашты.

Кук, Джеймс
Өмір баяны
Джеймс Кук 1728 жылы Йоркшир ауданында туған. 17 жасында Кук балық аулайтын кемеде шәкірт болып қызмет істейді, онда қожайынымен келісе алмай, тас көмір таситын ағылшындардың кемесіне қызметке орналасады. Екі жылда ол белгілі көмірші болды. Кукке Голландиядан, Норвегиядан шәкірттер келіп, одан білім алатын болған. Бұдан кейін Кук Балтық теңізіне жүзіп, Санкт-Петербургке барады. Оны бұрынғы кеме иесі шақырып алып, кеме командирінің орынбасары етіп тағайындайды.
Жеті жылға созылған ағылшын - француз соғысы кезінде Кук өзі сұранып, бір әскери кемеге матрос болып орналасады, бұл кеме командирі Хью Паллиесер еді. Ол білгір матросқа назар аударып, кейіннен оған офицер шенін береді де, Канаданың Лаврентий өзені бойында француздарға қарсы жүріп жатқан соғыстарға жібереді. Ол өзеннің тереңдігін өлшеп, кеме жүзуге болатындығын дәлелдейді. Бұл соғыста ағылшындар жеңіп шығады да, Кук кемесі 1759-1760 жылдары жағада тұрады.
Сходство и различия в рельефе Западной Сибири и Центральной России обусловлены процессами рельефообразования. Равнинность рельефа обеих территорий связана с тем, что в их основе лежат платформы — относительно устойчивые тектонические структуры. В основе Центральной России, расположенной в пределах Восточно-Европейской равнины, лежит древняя Русская платформа, а в основе Западной Сибири — молодая Западно-Сибирская платформа. Фундамент Западно- Сибирской платформы покрыт мощным слоем осадочных отложений. Фундамент Русской платформы расположен на различной глубине от поверхности, местами приподнят, что находит свое отражение в рельефе. Так, Среднерусская возвышенность приурочена к поднятию фундамента. Значительное влияние на характер рельефа оказали также медленные движения земной коры. Восточно-Европейская равнина, в том числе и территория Центральной России, не испытывала значительных колебаний, а Западная Сибирь до неоген- четвертичного времени испытывала значительное прогибание, которое затем перешло в незначительное поднятие. Это проявилось в том, что высота Западной Сибири незначительна, а рельеф — плоский по сравнению с Центральной Россией. Таким образом, в рельефе Восточно- Европейской равнины и Западно- Сибирского плоскогорья есть черты сходства и различия, обусловленные тектоническим строением, историей формирования рельефа, внешними факторами рельефообразования.
Джеймс Кук (ағылш. Жамес Цоок, 7 қараша 1728 ж., Мартон, Йоркшир — 14 ақпан 1779 ж., Гавайи аралы) — ХВЫЫЫ ғасырдағы атақты ағылшын әскери теңізшісі, зерттеуші, картограф. Әлемдік мұхитты зерттеу бойынша үш экспедиция басқарған. Ол оңтүстік материк (Австралия) жағалауын, Үнді мұхитын зерттеп, көптеген аралдарДЫ ашты.

Кук, Джеймс
Өмір баяны
Джеймс Кук 1728 жылы Йоркшир ауданында туған. 17 жасында Кук балық аулайтын кемеде шәкірт болып қызмет істейді, онда қожайынымен келісе алмай, тас көмір таситын ағылшындардың кемесіне қызметке орналасады. Екі жылда ол белгілі көмірші болды. Кукке Голландиядан, Норвегиядан шәкірттер келіп, одан білім алатын болған. Бұдан кейін Кук Балтық теңізіне жүзіп, Санкт-Петербургке барады. Оны бұрынғы кеме иесі шақырып алып, кеме командирінің орынбасары етіп тағайындайды.
Жеті жылға созылған ағылшын - француз соғысы кезінде Кук өзі сұранып, бір әскери кемеге матрос болып орналасады, бұл кеме командирі Хью Паллиесер еді. Ол білгір матросқа назар аударып, кейіннен оған офицер шенін береді де, Канаданың Лаврентий өзені бойында француздарға қарсы жүріп жатқан соғыстарға жібереді. Ол өзеннің тереңдігін өлшеп, кеме жүзуге болатындығын дәлелдейді. Бұл соғыста ағылшындар жеңіп шығады да, Кук кемесі 1759-1760 жылдары жағада тұрады.
Западной Сибири и Центральной
России обусловлены процессами
рельефообразования. Равнинность
рельефа обеих территорий связана с
тем, что в их основе лежат платформы — относительно
устойчивые тектонические
структуры. В основе Центральной
России, расположенной в пределах
Восточно-Европейской равнины,
лежит древняя Русская платформа, а в основе Западной Сибири —
молодая Западно-Сибирская
платформа. Фундамент Западно-
Сибирской платформы покрыт
мощным слоем осадочных
отложений. Фундамент Русской платформы расположен на
различной глубине от поверхности,
местами приподнят, что находит
свое отражение в рельефе. Так,
Среднерусская возвышенность
приурочена к поднятию фундамента. Значительное влияние
на характер рельефа оказали также
медленные движения земной коры.
Восточно-Европейская равнина, в
том числе и территория
Центральной России, не испытывала значительных колебаний, а
Западная Сибирь до неоген-
четвертичного времени испытывала
значительное прогибание, которое
затем перешло в незначительное
поднятие. Это проявилось в том, что высота Западной Сибири
незначительна, а рельеф — плоский
по сравнению с Центральной
Россией.
Таким образом, в рельефе Восточно-
Европейской равнины и Западно- Сибирского плоскогорья есть черты
сходства и различия,
обусловленные тектоническим
строением, историей формирования
рельефа, внешними факторами
рельефообразования.