1
1.связь между людьми, принадлежащими к одной и той же гражданской общине, писал цицерон, - особенно крепка, поскольку сограждан объединяет многое: форум, святилища, портики, улицы, законы, права и обязанности, совместно принимаемые решения, а сверх того еще и привычки, дружеские и родственные связи, дела, предпринимаемые сообща, и выгоды, из них проистекающие.
-здесь перечислены черты, в которых проявились традиции солидарности членов гражданской общины. проиллюстрируйте их материалом, показывающим, что они были крепкими и всеобщими
2. в южной галии над морем на юлиевой - августовой дороге высился 40 метровый трофей с надписями, где перечислялись "усмиренные" августом местные племена; в пиренеях стояла огромная статуя покоренной галлии; в араузионе на триумфальной арке были воспроизведены в камне отрезанные головы побежденных галлов
-какой характер оккупации демонстрировали такие памятники?
какова была их направленность?
2
сделать выводы

Эпоха Возрождения вызвала глубокие изменения во всех областях культуры — философии, науке и искусстве. Одно из них состоит в том. что философия становится все более независимой от религии, перестает быть «служанкой богословия», хотя до полной независимости ей еще далеко. Как и в других областях культуры, в философии возрождаются учения античных мыслителей — в первую очередь Платона и Аристотеля. Марсилио Фичино основал Платоновскую академию во Флоренции, перевел труды великого грека на латинский язык. Идеи Аристотеля вернулись в Европу еще раньше, до эпохи Возрождения. Во время Ренессанса, по словам Лютера, именно он, а не Христос, «правит в европейских университетах».

Вместе с античными учениями широкое распространение получает натурфилософия, или философия природы. Ее проповедуют такие философы, как Б. Телезио, Т. Кампанелла, Д. Бруно. В их трудах развиваются мысли о том, что философия должна изучать не сверхприродного Бога, а саму природу, что природа подчиняется своим, внутренним законам, что основу познания составляют опыт и наблюдение, а не божественное откровение, что человек является частью природы.

Распространению натурфилософских взглядов научные открытия. Главным из них стала гелиоцентрическая теория Н. Коперника, которая произвела настоящий переворот в представлениях о мире.

Ол басқаруға ыңғайлы болу үшін оны екіге бөлді. Диокл император деп жариялағаннан кейін, ол өзін Диоклетиан деп атай бастады және осы есімге Гай Аврелия Валерияның есімін қосты. Ол бірден әскермен Еуропаға сапар шегіп, 285 жылдың 1 сәуірінде Нумерианның үлкен ағасы Каринді жеңді. Ол өзінің преториан гвардиясының бастығы Аристобулды алмастырмаса да, ол өзінің жолдасы Максимианды Цезарь етіп тағайындады, ал келесі жылы оны Август титулымен толық тең басқарушы етті. Осыдан кейін Диоклетиан бірнеше жыл үздіксіз шекаралық соғыстарда, алдымен Мезия мен Паннонияда (шамамен 286 жылы оған "неміс ұлы" атағын берді), содан кейін 289 және 292 жылдары сарматтарға қарсы, ал 290 жылы Сирияға басып кірген Синай түбегіндегі Араб тайпасы саракендерге қарсы болды.293 жылы Диоклетиан қосарлы басқару жүйесін тетрархияға айналдырды, оның негізінде адамдарды жоғары лауазымдарға жоғарылату принципі болды. Жаңа тәртіп Екі Августтың (оның және Максимянның) және екі Цезарьдың бірлескен билігін қамтамасыз етті. Цезарьлар оның жерлестері-дунавиялықтар Констанций I және Галерий болды: олар сәйкесінше Максимянның (батыста) және Диоклетианның (Шығыста) көмекшілері мен орынбасарлары болды. Империя бұрын бірлескен билеушілер арасында бөлінген, бірақ қазір бұл мұқият және дәйекті түрде жасалды, өйткені Диоклетиан мұндай бөлім тұрақты болады деп үміттенді. Бұл, бір жағынан, империяны әскери тұрғыдан нығайтады, ал екінші жағынан, біраз уақыттан кейін биліктің үздіксіз өзгеруін қамтамасыз етеді деп болжалды. Бірлескен билеушілер санының көбеюі империяның ресми бөлінуі болды дегенді білдірмейді-оның бүкіл аумағында барлық төртеуінің атынан жарияланған бірыңғай заңдар әлі де күшінде болды. Сонымен қатар, екі Цезарь да екі тамызға да бағынуға мәжбүр болды.

Объяснение:

надеюссь