Крестовые походы – это завоевательные походы западноевропейских рыцарей на Восток с целью отвоевания Гроба Господня. Термин впервые употреблен историком Мембуром в 1675 г. Название происходит от обыкновения участников похода нашивать себе на плечо или грудь крест как символ своих религиозных устремлений. Средневековое наименование – поход, странствие, путь по стезе Господней.
Хронологические рамки движения: конец XI-последняя четверть XIII в. (1095-1270).
Обычно выделяют восемь крестовых походов на Восток.
Причины Крестовых походов:
-для Церкви - стремление обезопасить свои владения в Западной Европе, страдавшие в результате файд, и намерение распространить свою власть на район Восточного Средиземноморья;
-для светской знати - стремление расширить свои владения путем захвата земель на Востоке;
-для крестьянства - желание избавиться от наиболее тяжелых форм зависимости, приобрести земли и свободы на Востоке;
-для всех учатников - намерение реализовать свое религиозное рвение.
Первый крестовый поход (1095-1101)
Состоял из трех самостоятельных движений: похода бедноты, похода рыцарства и арьергардных походов. Поход бедноты 1095-1096 гг.
Состав участников: преимущественно крестьяне, а также рыцари из Франции, Фландрии, Германии и Англии. Численность ополчения неизвестна.
Қарлұқтардың дербестікке ұмтылуы олардың Ұйғыр қағанатынан бөлініп шығуына жеткізді. 746 жылы қарлұқтар Жетісуға қоныс аударды, ал онда саяси жағдай тым күрделі болатын. Өзара қырқысқан күресте түргеш қағандары өздерінің бұрынғы Қарлұқ тайпаларының мекені күш-құдіретінен айырылды. Соның салдарынан бытырап кеткен түргеш тайпалары қарлұқтарға лайықты қарсылық көрсете алмады. Бұл оқиғалар ертедегі түріктердің Терхин жазбаларында: «Ит жылы үш-қарлұқ опасыздық жасап, қашып кетті. Олар батыстағы он оқ халқының еліне келді»,—деп көрсетілген. Түргештердің әулеттік руларынын саяси билігінің әлсіреуін Шығыс Түркістандағы қытай өкілдері пайдалана қойды. Тань әскерлері Суябты басып алды, Шашқа (Ташкентке) дейін жетті, бірақ мұнда көк тіреген Қытайдың мүдделері батыстан өздерінің ықпал ерісін кеңейту мақсатымен ілгерілеп келе жатқан арабтардың мүдделерімен қиғаш келді. Қайшылықтың шиеленіскен түйіні 751 жылы екі империялық күш арасындағы шешуші шайқас барысында шешілді, оның нәтижесінде тань әскерлері зор шығынға ұшырады.
Хронологические рамки движения: конец XI-последняя четверть XIII в. (1095-1270).
Обычно выделяют восемь крестовых походов на Восток.
Причины Крестовых походов:
-для Церкви - стремление обезопасить свои владения в Западной Европе, страдавшие в результате файд, и намерение распространить свою власть на район Восточного Средиземноморья;
-для светской знати - стремление расширить свои владения путем захвата земель на Востоке;
-для крестьянства - желание избавиться от наиболее тяжелых форм зависимости, приобрести земли и свободы на Востоке;
-для всех учатников - намерение реализовать свое религиозное рвение.
Первый крестовый поход (1095-1101)
Состоял из трех самостоятельных движений: похода бедноты, похода рыцарства и арьергардных походов.
Поход бедноты 1095-1096 гг.
Состав участников: преимущественно крестьяне, а также рыцари из Франции, Фландрии, Германии и Англии. Численность ополчения неизвестна.
Қарлұқтардың дербестікке ұмтылуы олардың Ұйғыр қағанатынан бөлініп шығуына жеткізді. 746 жылы қарлұқтар Жетісуға қоныс аударды, ал онда саяси жағдай тым күрделі болатын. Өзара қырқысқан күресте түргеш қағандары өздерінің бұрынғы Қарлұқ тайпаларының мекені күш-құдіретінен айырылды. Соның салдарынан бытырап кеткен түргеш тайпалары қарлұқтарға лайықты қарсылық көрсете алмады. Бұл оқиғалар ертедегі түріктердің Терхин жазбаларында: «Ит жылы үш-қарлұқ опасыздық жасап, қашып кетті. Олар батыстағы он оқ халқының еліне келді»,—деп көрсетілген. Түргештердің әулеттік руларынын саяси билігінің әлсіреуін Шығыс Түркістандағы қытай өкілдері пайдалана қойды. Тань әскерлері Суябты басып алды, Шашқа (Ташкентке) дейін жетті, бірақ мұнда көк тіреген Қытайдың мүдделері батыстан өздерінің ықпал ерісін кеңейту мақсатымен ілгерілеп келе жатқан арабтардың мүдделерімен қиғаш келді. Қайшылықтың шиеленіскен түйіні 751 жылы екі империялық күш арасындағы шешуші шайқас барысында шешілді, оның нәтижесінде тань әскерлері зор шығынға ұшырады.
Объяснение: