Ол жақсы білім меңгерген, Янь-вана титулын алған (оның үлес жері ежелгі Янь патшалығының орнында орналасқан). Ол Пекин қаласында тұрған және өз қайын атасы Сюй Да қолбасшымен моңғалдарға қарсы жорықтарды басқарған. Чжу Ди моңғалдарға қарсы жорықтарда, Пекин қаласының жағдайын жақсартуда үлкен жетістіктерге қол жеткізген. Оны әкесі Чжу Юаньчжан жоғары бағалаған. Сол уақыттарда тақта Чжу Цзинь императордың баласы отырған, бірақ 1392 жылы ерте қаза болған.
Император Чжу Юаньчжан 1398 жылдың 24 маусымында қайтыс болған, билікті оның немересі Юаньвэнь алған. Жаңа император өз бауырларына қастықпен қараған. Ол Юнлэ қолбасшыны биліктен аластату үшін басқа қолбасшыларды дайындай бастаған.
Чжу Ди сол уақытта көтеріліске дайындалған. Ол қолбасшылардың ішінде беделді болған, әскери шеберлікті жақсы меңгерген және Сунь-цзы классикалық аңсарын оқыған. Оны жергілікті тұрғындар жақтаған, өз жағына моңғол әскерін де қаратқан. Чжу Ди қолбасшыға қарсы әскери өнердің шебері Цзинлун шыққан, бірақ жеңіліс тапқан. 1402 жылдың 15 қаңтарында Чжу Ди Нанкин жеріне қарсы жорықты бастауға шешім қабылдаған. Ли Цзинлун қорқыныштан қалалық қақпаны ашқан, сондықтан дүрбелең басталған. Императордың сарайы өртке оранған, Юньвэнь өз жұбайымен бірге сол жерде қайтыс болуы мүмкін.
Чжу Ди император титулын алып, 1402 жылы Юньвэнь жақтастарын биліктен шектеген, бұрынғы императордың атын тарихтан өшіріп, «Цзяньвэнь» билік уақытын «Хуанъу» дәуірінің жалғасымен ауыстырған. Ол өзінің заңсыз іс-әрекетін білдіртпеу үшін Фан Сяожу деген тарихшының басын шапқан. Фан Сяожу өз қанымен «узурпатор» деген мағына беретін иероглиф жазып кеткен, осы арқылы императордың заңсыз билігін тарих беттері арқылы болашаққа әшкерелеген.
Ішкі саясаты
Билікке заңсыз әрі қатал жолмен келгеніне қарамастан, Юнлэ билігінің уақыты тарихта салтанатты мерзім ретінде қалған. Император халықты қалыпты жағдайда ұстауға тырысқан, сонымен қатар буддалық рәсімдер мен мейрамдардың маңызын арттырған. Ол биліктің рационалдық жүйесін енгізген.
Чжу Ди ғылым мен білімге көп көңіл аударған. Император Юнлэ үлкен энциклопедия жазуға бұйырған, бұл энциклопедия тарихта «Юнлэ энциклопедиясы» деп қалған, 600 жыл бойы әлемдегі ең үлкен энциклопедия болып саналған, бірақ кейін бұл рекордтты Ағылшын Уикипедиясы жаңартты. Ішінде жарты миллион бет болған, осы уақытқа дейін 4%-ы ғана сақталған.
Чжу Ди
Чжу Ди
Император экономиканы арттыруға белсене кіріскен. Ақсүйектермен біріге отырып, Юнлэ жемқорлықпен, жасырын топтармен, қарақшылармен және Юньвэн жақтастарымен қатал күресе бастаған. Император азық-түлік өнімдерін көбейту үшін шаралар қабылдаған. Янцы жерін өңдеген, Ұлы Қытай қорғанын жаңартқан. Қайта құрылған Ұлы каналдың ашылуы Янцы жерімен солтүстік жерлер арасындағы кең каботажды кеме қатынасының тоқтауына әкеп соқтырған.
Чжу Ди Пекин қаласын Қытайдың астанасы ретінде жариялаған, дәл осы жерде «Жабық каланың» құрылысы басталған және аяқталған. Пекин 500 жылдай Қытайдың астанасы болды.
Чжу Ди билігінің кезінде конфуцийшілдік және ғылым дамыған. Ол Су Цзин деген мемлекет хатшысына барлық кітаптар мен тақырыптар бойынша қысқa аңдатпалар жасауға бұйырған, 17 айдан кейін бірінші томы жарық көрген, ал 1557 жылы «Юнлэ билігі кезіндегі энциклопедия» деген келесі том пайда болған. Осы жерде адамзаттың Қытайға белгілі барлық жетістіктері жазылған. Бұл еңбек 11 томға жіктелген 3000 жазбадан тұрған.
Чжу Ди жаңалықтарға толерантты түрде қараған Конфуцийшілдікті даосизмді және буддизмді қолдаған қытайлық дәстүрлерді жаңдандыруға, моңғолдардың мәдениетке әсерін тоқтатуға тырысқан.
Вклад Древней Индии в мировую культуру. В период древней истории на территории Индии существовало множество государств: от загадочных цивилизаций Мохенджо-Даро и Хараппа до Империи Маурьев. Этот период полон загадок и тайн, однако многие из вещей, созданных в это время, существенно обогатили мировую культуру. Статья посвящена краткому обзору основных достижений культуры Древней Индии. Во-первых, духовные и религиозные практики. Индия в период Древней истории подарила миру одну из трех мировых религий – буддизм. Кроме того, были созданы священные книги – веды. Они являются основой индуизма, буддизма, а также многих практик медитации, например йоги. Во-вторых, индийская архитектура. Множество из того, что было построено в этот период до нас не дошло, однако все же сохранились сооружения вызвать восторг и удивление: • Руины городов Мохенджо-Даро и Хараппа. Эти загадочные центры были построены в 3 тысячелетии до нашей эры. В результате катастрофы (какой именно историки точно не установили) цивилизация исчезла, и лишь в 20 веке археологи нашли следы этих городов и их руины. • Эллора. Более трех десятков пещер, в которых построен один архитектурный комплекс. Выполнял функцию храма. В-третьих, достижения науки. Главным образом следует выделить математику, ведь цифры, которыми мы пользуемся и называем «арабскими» на самом деле придумали в Индии. Кроме того, в Индии развивалась медицина, знали, как вправлять кости, проводить хирургические операции, умели готовить лекарства из трав. Эти, а также математические знания, переняли арабы, а уже от последних многое узнали европейцы. В-четвертых, литература. Древняя Индия подарила миру две великие поэмы – «Махабхарату» и «Рамаяну». Не у всех народов миру на этом этапе существовала письменность, и тем более не могло возникнуть литературного шедевра, поэтому произведения Индии вдвойне ценны для развития мировой литературы. И последнее – шахматы. Изначально игра возникла как имитация боя, где у игроков была своя армия, с которой нужно было победить, учитывая особенности боя каждой из фигур. Именно поэтому игра долгое время называлась «четыре рода войск». Как видим, Древняя Индия подарила мировой культуре множество шедевров. Причем это далеко не полный список, кроме того, многое не сохранилось до наших дней. Однако мы видим, что достижения касаются различных сфер, что является свидетельством развитости культуры Древней Индии.
Ол жақсы білім меңгерген, Янь-вана титулын алған (оның үлес жері ежелгі Янь патшалығының орнында орналасқан). Ол Пекин қаласында тұрған және өз қайын атасы Сюй Да қолбасшымен моңғалдарға қарсы жорықтарды басқарған. Чжу Ди моңғалдарға қарсы жорықтарда, Пекин қаласының жағдайын жақсартуда үлкен жетістіктерге қол жеткізген. Оны әкесі Чжу Юаньчжан жоғары бағалаған. Сол уақыттарда тақта Чжу Цзинь императордың баласы отырған, бірақ 1392 жылы ерте қаза болған.
Император Чжу Юаньчжан 1398 жылдың 24 маусымында қайтыс болған, билікті оның немересі Юаньвэнь алған. Жаңа император өз бауырларына қастықпен қараған. Ол Юнлэ қолбасшыны биліктен аластату үшін басқа қолбасшыларды дайындай бастаған.
Чжу Ди сол уақытта көтеріліске дайындалған. Ол қолбасшылардың ішінде беделді болған, әскери шеберлікті жақсы меңгерген және Сунь-цзы классикалық аңсарын оқыған. Оны жергілікті тұрғындар жақтаған, өз жағына моңғол әскерін де қаратқан. Чжу Ди қолбасшыға қарсы әскери өнердің шебері Цзинлун шыққан, бірақ жеңіліс тапқан. 1402 жылдың 15 қаңтарында Чжу Ди Нанкин жеріне қарсы жорықты бастауға шешім қабылдаған. Ли Цзинлун қорқыныштан қалалық қақпаны ашқан, сондықтан дүрбелең басталған. Императордың сарайы өртке оранған, Юньвэнь өз жұбайымен бірге сол жерде қайтыс болуы мүмкін.
Чжу Ди император титулын алып, 1402 жылы Юньвэнь жақтастарын биліктен шектеген, бұрынғы императордың атын тарихтан өшіріп, «Цзяньвэнь» билік уақытын «Хуанъу» дәуірінің жалғасымен ауыстырған. Ол өзінің заңсыз іс-әрекетін білдіртпеу үшін Фан Сяожу деген тарихшының басын шапқан. Фан Сяожу өз қанымен «узурпатор» деген мағына беретін иероглиф жазып кеткен, осы арқылы императордың заңсыз билігін тарих беттері арқылы болашаққа әшкерелеген.
Ішкі саясаты
Билікке заңсыз әрі қатал жолмен келгеніне қарамастан, Юнлэ билігінің уақыты тарихта салтанатты мерзім ретінде қалған. Император халықты қалыпты жағдайда ұстауға тырысқан, сонымен қатар буддалық рәсімдер мен мейрамдардың маңызын арттырған. Ол биліктің рационалдық жүйесін енгізген.
Чжу Ди ғылым мен білімге көп көңіл аударған. Император Юнлэ үлкен энциклопедия жазуға бұйырған, бұл энциклопедия тарихта «Юнлэ энциклопедиясы» деп қалған, 600 жыл бойы әлемдегі ең үлкен энциклопедия болып саналған, бірақ кейін бұл рекордтты Ағылшын Уикипедиясы жаңартты. Ішінде жарты миллион бет болған, осы уақытқа дейін 4%-ы ғана сақталған.
Чжу Ди
Чжу Ди
Император экономиканы арттыруға белсене кіріскен. Ақсүйектермен біріге отырып, Юнлэ жемқорлықпен, жасырын топтармен, қарақшылармен және Юньвэн жақтастарымен қатал күресе бастаған. Император азық-түлік өнімдерін көбейту үшін шаралар қабылдаған. Янцы жерін өңдеген, Ұлы Қытай қорғанын жаңартқан. Қайта құрылған Ұлы каналдың ашылуы Янцы жерімен солтүстік жерлер арасындағы кең каботажды кеме қатынасының тоқтауына әкеп соқтырған.
Чжу Ди Пекин қаласын Қытайдың астанасы ретінде жариялаған, дәл осы жерде «Жабық каланың» құрылысы басталған және аяқталған. Пекин 500 жылдай Қытайдың астанасы болды.
Чжу Ди билігінің кезінде конфуцийшілдік және ғылым дамыған. Ол Су Цзин деген мемлекет хатшысына барлық кітаптар мен тақырыптар бойынша қысқa аңдатпалар жасауға бұйырған, 17 айдан кейін бірінші томы жарық көрген, ал 1557 жылы «Юнлэ билігі кезіндегі энциклопедия» деген келесі том пайда болған. Осы жерде адамзаттың Қытайға белгілі барлық жетістіктері жазылған. Бұл еңбек 11 томға жіктелген 3000 жазбадан тұрған.
Чжу Ди жаңалықтарға толерантты түрде қараған Конфуцийшілдікті даосизмді және буддизмді қолдаған қытайлық дәстүрлерді жаңдандыруға, моңғолдардың мәдениетке әсерін тоқтатуға тырысқан.
примерно так
Объяснение:
В период древней истории на территории Индии существовало множество государств: от загадочных цивилизаций Мохенджо-Даро и Хараппа до Империи Маурьев. Этот период полон загадок и тайн, однако многие из вещей, созданных в это время, существенно обогатили мировую культуру. Статья посвящена краткому обзору основных достижений культуры Древней Индии.
Во-первых, духовные и религиозные практики. Индия в период Древней истории подарила миру одну из трех мировых религий – буддизм. Кроме того, были созданы священные книги – веды. Они являются основой индуизма, буддизма, а также многих практик медитации, например йоги.
Во-вторых, индийская архитектура. Множество из того, что было построено в этот период до нас не дошло, однако все же сохранились сооружения вызвать восторг и удивление:
• Руины городов Мохенджо-Даро и Хараппа. Эти загадочные центры были построены в 3 тысячелетии до нашей эры. В результате катастрофы (какой именно историки точно не установили) цивилизация исчезла, и лишь в 20 веке археологи нашли следы этих городов и их руины.
• Эллора. Более трех десятков пещер, в которых построен один архитектурный комплекс. Выполнял функцию храма.
В-третьих, достижения науки. Главным образом следует выделить математику, ведь цифры, которыми мы пользуемся и называем «арабскими» на самом деле придумали в Индии. Кроме того, в Индии развивалась медицина, знали, как вправлять кости, проводить хирургические операции, умели готовить лекарства из трав. Эти, а также математические знания, переняли арабы, а уже от последних многое узнали европейцы.
В-четвертых, литература. Древняя Индия подарила миру две великие поэмы – «Махабхарату» и «Рамаяну». Не у всех народов миру на этом этапе существовала письменность, и тем более не могло возникнуть литературного шедевра, поэтому произведения Индии вдвойне ценны для развития мировой литературы.
И последнее – шахматы. Изначально игра возникла как имитация боя, где у игроков была своя армия, с которой нужно было победить, учитывая особенности боя каждой из фигур. Именно поэтому игра долгое время называлась «четыре рода войск».
Как видим, Древняя Индия подарила мировой культуре множество шедевров. Причем это далеко не полный список, кроме того, многое не сохранилось до наших дней. Однако мы видим, что достижения касаются различных сфер, что является свидетельством развитости культуры Древней Индии.