3. При Бату-хане все государственные документы велись на вх - начале XV вв. на территории Казахстана получают наибольшее развитие
15. Кодан-Тайши жырау активно поддерживал султанов
и
И
2. Закрытые тестовые задания
2.1. В XII-XIV вв. созданы литературные памятники, развивалось и устное народ-
ное творчество на
А) узбекском языке D) кыпчакском языке
B) уйгурском языке E) казахском языке
С) ногайском языке
2.2 Время расцвета письменной литературы на кыпчакском языке относится к
A) XV-XVI BB.
D) XVI-XVII BB.
B) XIV-XV BB.
E) XVII-XVIII BB.
C) XIII-XIV BB.
23. Популярностью на Востоке пользовалась поэма азербайджанского поэта Нами
А) «Кыз Жибек
E) «Айман-Шолпан»
В) «Мухаббат-наме»
D) «Хосров и Ширин»
C) «Едіге батыр»​

Алтын Орда[1] — Басында моңғол[2][3][4] — кейінірек түркіленген[5] — 1240 жылдары Русь кінәздіктері жауланып алынғаннан кейін Моңғол империясының батыс бөлігінде орнаған хандық; ол қазіргі Ресей, Украина, Молдова, Қазақстан және Кавказдың жерінде орналасқан. Шарықтау дәуірінде Алтын Орда Шығыс Еуропаның Орал тауларынан Днепр өзенінің оң жақ жағалауына дейінгі жерлерді алып, Сібірге терең бойлап еніп жатты. Оңтүстігінде Орданың жері Қара теңізбен, Кавказ тауларымен және моңғол Хулагу мемлекетінің қол астындағы Персиямен шектесіп жатты.[5]

1933 жылдың 21 қаңтарына дейін осы қызметте отырған Голощекин тұсында қазақ халқы өз тарихындағы ең ауыр кезеңді бастан өткізді.

«АША ТҰЯҚ ҚАЛМАСЫН»

«Бай-кулактарды кәмпескелеу туралы» 1928 жылы 28 тамыздағы қаулы күштеп тәркілеуге ұласып, совет өкіметі ірі байлармен қатар орта шаруалардың малын да зорлықпен тартып алды.

Бұл советтік саяси науқан «Асыра сілтеу болмасын, аша тұяқ қалмасын» дейтін ұранмен жүзеге асты.

1929 жылы Қазақстандағы мал басы 40 миллион болса, 1933 жылы 4 миллионға зорға жетті. Оның өзі де ашаршылық жайлаған республикаға

1930-жылдары аштықтан босып бара жатқан қазақтар.

1933 жылдары сырттан жәрдемге әкелген мал есебінен құралды деген пікірлер бар.

Соның кесірінен онсыз да 1921-22 жылдардағы ашаршылықта 30 пайызынан айырылған қазақ халқы 1931-1932 жылдары тағы да жаппай аштыққа ұрынып, тең жарымы, яғни 2 миллион 500 мыңға жуық адамы қаза болды. Кейбір зерттеушілер аштан қырылғандар 3 миллионнан да асып түседі дегенді айтады.

Қазақ халқы 1723 жылдары жоңғар шапқыншылығы кезіндегі «Ақтабан шұбырынды» мен екінші дүниежүзілік соғыс кезінде де дәл мұндай қырғынға ұшыраған жоқ.