Астеносфера (көне грекше: asthees — осал және көне грекше: σφαῖρα — шар) — Жер шарының жоғары мантиясындағы қаттылық, беріктік және тұтқырлық қасиеттері төмен қабаты, литосфера төсеніші. Қатты заттан құралған астеносфераға кей жағдайда сұйықтық қасиеттер тән. Астеносфера аз ғана тектоникалық кернеулер әсерінен-ақ аққыштық қасиетке ие болады. Сөйтіп ол литосфера массасының гидростатикалық тепе-теңдік жағдайын сақтайды. Астеносфераның жоғарғы жапсары құрлықтарда орта есеппен 100 км тереңдікте, мұхит түбінде 50 км тереңдікте, ал төменгі шекарасы 250-350 км тереңдікте орналасқан. Астеносфера қабаты өзін көмкерген литосфера аумағындағы сан алуан эндогендік процестердің (тектоникалық қозғалыстар, магмалар әрекеті, метаморфтану т.б.) жүруіне әсерін тигізеді. Сондықтан Астеносфераның планетаның геологиялық даму тарихында алатын орны ерекше.[1]
Иван третий -сын Василия темного, годы правления 1462-1505. При Иване 3 присоединены ярославское княжество 1471, Тверское 1485, и тп. Также Иван 3 известен как создатель судебника 1497, нового на тот момент свода законов.При нем гос-во окончательно избавилось от зависимости от Золотой Орды и раздвигнуло свои границы. Еще отроком Иван участвовал в походах против татар (1448, 1454, 1459 гг.) , многое повидал и к моменту вступления на престол в 1462 г. Иван III имел уже сложившийся характер, был готов принимать важные государственные решения. Начало правления Иван III ознаменовал выпуском золотых монет, на которых были отчеканены имена великого князя Ивана III и его сына Ивана Молодого, наследника престола. При Иване III началось оформление титула «великого князя всея Руси» , а в некоторых документах он называет себя царем. При Иване III значительно расширилась территория Руси, Москва стала централизованным государством
Астеносфера (көне грекше: asthees — осал және көне грекше: σφαῖρα — шар) — Жер шарының жоғары мантиясындағы қаттылық, беріктік және тұтқырлық қасиеттері төмен қабаты, литосфера төсеніші. Қатты заттан құралған астеносфераға кей жағдайда сұйықтық қасиеттер тән. Астеносфера аз ғана тектоникалық кернеулер әсерінен-ақ аққыштық қасиетке ие болады. Сөйтіп ол литосфера массасының гидростатикалық тепе-теңдік жағдайын сақтайды. Астеносфераның жоғарғы жапсары құрлықтарда орта есеппен 100 км тереңдікте, мұхит түбінде 50 км тереңдікте, ал төменгі шекарасы 250-350 км тереңдікте орналасқан. Астеносфера қабаты өзін көмкерген литосфера аумағындағы сан алуан эндогендік процестердің (тектоникалық қозғалыстар, магмалар әрекеті, метаморфтану т.б.) жүруіне әсерін тигізеді. Сондықтан Астеносфераның планетаның геологиялық даму тарихында алатын орны ерекше.[1]