Права: Освобождались от телесных наказаний, налогов и повинностей, имели внутри сословное самоуправление. Духовенство было лишь половиной одного процента всего населения страны. Освобождены были от службы в армии (и рекрутских наборов от их отмены во время реформы 1861 года).
Обязанности: Служили в церквях – русской православной, католической либо прочих вероисповеданий. Часть духовенства могла наследовать свое сословие. Часть приобретала его лишь на время своей жизни. Если же священник снимал с себя сан, он возвращался в то сословие, в котором пребывал до принятия сана.
Сословие: городское. Оно делилось на пять весьма не похожих друг на друга состояний. К ним относились почетные граждане городов, купцы, мещане, ремесленники и рабочие. Купцы, в свою очередь, по степени количества привилегий подразделялись на гильдии.
Права: Купцы право именоваться купеческим сословием лишь пока платили сбор своей гильдии. Почетные граждане, как дворяне и духовенство, были освобождены от телесных наказаний. Почетные граждане (не все) могли передавать свое состояние в сословии по наследству.
Обязанности: Рабочие и ремесленники (так как они объединялись в цеха, то именовались еще цеховыми людьми, практически ничего из привилегий не имели. Городское сословие не имело права переселяться в деревни (равно как и крестьянам запрещено было переходит в город). Городское сословие платило основную массу податей в стране.
Сословие: крестьяне
Права: Крестьяне получили личную свободу лишь в 1861 году. До этого свободных крестьян в России фактически не существовало – все они были крепостными. По принципу того, кому они принадлежали, крестьяне делились на помещичьих, на казенных, то есть государственных и посесионных (принадлежали предприятию). Имели право подавать жалобы на своих помещиков за жестокое обращение. Покидать деревню имели право лишь с согласия помещика (либо представителя администрации). Те по своему усмотрению выдавали им паспорта.
Мақалада қоғам, демократиялық мемлекет жəне қалыптасу жолдарының жалпы қағидалары қарастырылды. XX ғасыр ғылыми прогресс, гуманизм мен демократияның орын басқан уақыты жəне адамзаттың гүлденген кезеңі деп анықтауға болады. Бірақ XX ғасырдың басында-ақ көптеген ойшылдар техникалық прогресс адамзаттқа жақсылықпен қатар, зұлымдықта алып келетінін, адамгершілік прициптерінің орнын материалдық құндылықтар жəне материалдық принциптер басатынын, ал ол, өз алдына, қоғамда қарама-қайшылықты тудырады деген пікірлер айтып кеткен. Көбінесе XX ғасырдың басын Батыстың рухани мәдениетінің күндылықчарыпың шарықтау кезеңімен байланыстырады. Феодалдық қатынастардың орнына келген бостандық, теңдік, құқық сияқты үғымдар еуропалық көзқарастардың негізін қалады. Бірақ сол кездегі қоғамды қатты сынға алған философиялық мектептер де болды. Еуропалық мәдениетті сынға алған марксистер, психоанализ өкілдері, прагматиктер жəне позитивистер болды. Оның себебі — демократия туралы біржақты анық пікірлердің болмауы жəне де жаңашалдыққа деген күдікпен қарау. Оның барлығы қоғамдық мəселелермен тікелей жəне тығыз байланысты. Автордың ойынша, қоғам адамдардың бірігіп өмір сүретін әлеуметтік ортасы
Сословие: духовенство.
Права: Освобождались от телесных наказаний, налогов и повинностей, имели внутри сословное самоуправление. Духовенство было лишь половиной одного процента всего населения страны. Освобождены были от службы в армии (и рекрутских наборов от их отмены во время реформы 1861 года).
Обязанности: Служили в церквях – русской православной, католической либо прочих вероисповеданий. Часть духовенства могла наследовать свое сословие. Часть приобретала его лишь на время своей жизни. Если же священник снимал с себя сан, он возвращался в то сословие, в котором пребывал до принятия сана.
Сословие: городское. Оно делилось на пять весьма не похожих друг на друга состояний. К ним относились почетные граждане городов, купцы, мещане, ремесленники и рабочие. Купцы, в свою очередь, по степени количества привилегий подразделялись на гильдии.
Права: Купцы право именоваться купеческим сословием лишь пока платили сбор своей гильдии. Почетные граждане, как дворяне и духовенство, были освобождены от телесных наказаний. Почетные граждане (не все) могли передавать свое состояние в сословии по наследству.
Обязанности: Рабочие и ремесленники (так как они объединялись в цеха, то именовались еще цеховыми людьми, практически ничего из привилегий не имели. Городское сословие не имело права переселяться в деревни (равно как и крестьянам запрещено было переходит в город). Городское сословие платило основную массу податей в стране.
Сословие: крестьяне
Права: Крестьяне получили личную свободу лишь в 1861 году. До этого свободных крестьян в России фактически не существовало – все они были крепостными. По принципу того, кому они принадлежали, крестьяне делились на помещичьих, на казенных, то есть государственных и посесионных (принадлежали предприятию). Имели право подавать жалобы на своих помещиков за жестокое обращение. Покидать деревню имели право лишь с согласия помещика (либо представителя администрации). Те по своему усмотрению выдавали им паспорта.
Мақалада қоғам, демократиялық мемлекет жəне қалыптасу жолдарының жалпы қағидалары қарастырылды. XX ғасыр ғылыми прогресс, гуманизм мен демократияның орын басқан уақыты жəне адамзаттың гүлденген кезеңі деп анықтауға болады. Бірақ XX ғасырдың басында-ақ көптеген ойшылдар техникалық прогресс адамзаттқа жақсылықпен қатар, зұлымдықта алып келетінін, адамгершілік прициптерінің орнын материалдық құндылықтар жəне материалдық принциптер басатынын, ал ол, өз алдына, қоғамда қарама-қайшылықты тудырады деген пікірлер айтып кеткен. Көбінесе XX ғасырдың басын Батыстың рухани мәдениетінің күндылықчарыпың шарықтау кезеңімен байланыстырады. Феодалдық қатынастардың орнына келген бостандық, теңдік, құқық сияқты үғымдар еуропалық көзқарастардың негізін қалады. Бірақ сол кездегі қоғамды қатты сынға алған философиялық мектептер де болды. Еуропалық мәдениетті сынға алған марксистер, психоанализ өкілдері, прагматиктер жəне позитивистер болды. Оның себебі — демократия туралы біржақты анық пікірлердің болмауы жəне де жаңашалдыққа деген күдікпен қарау. Оның барлығы қоғамдық мəселелермен тікелей жəне тығыз байланысты. Автордың ойынша, қоғам адамдардың бірігіп өмір сүретін әлеуметтік ортасы