ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Стояло два варианта-либо усиливать государственный контроль и полностью всё национализировать либо наоборот ослабить хватку и разрешить мелкую частную собственность.
Страх голодной смерти привел к небывалому росту преступности (за хищения хлеба в 1946-47гг. были осуждены около 400 тыс. человек) и, как следствие, к увеличению числа заключенных в советских лагерях , труд которых использовался все шире. В ряде районов государственные хлебозаготовки встретили вооруженное сопротивление, в крупных городах стали распространяться листовки с призывами к акциям гражданского неповиновения. Значительно выросло количество должностных преступлений, развился теневой рынок продовольствия, на котором перепродавались полученные в спецраспределителях или украденные продукты.
В условиях ослабления контроля над учетом и миграциями населения, многие голодающие сумели выехать из сельской местности в города и более благополучные районы страны, где выживали, нанимаясь на стройки, или вели нищенский образ жизни (борьба с нищенством в городах началась только в середине 1950-х). Наряду с послевоенной разрухой, отток населения также продолжительному упадку сельского хозяйства в СССР, довоенные показатели производства которого были восстановлены только к середине 1950-х годов. За это время из советской сельской местности так или иначе выехало более 10 млн человек.
Засуха 1946 года послужила причиной разработки комплексной программы, направленной на предотвращение засух, песчаных и пыльных бурь путём строительства водоёмов, посадки лесозащитных насаждений и внедрения травопольных севооборотов в южных районах СССР (Поволжье, Северный Кавказ, Украина). Принятое 20 октября 1948 года постановление Совета Министров СССР от 20 октября 1948 года «О плане полезащитных лесонасаждений, внедрения травопольных севооборотов, строительства прудов и водоемов для обеспечения высоких устойчивых урожаев в степных и лесостепных районах
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Стояло два варианта-либо усиливать государственный контроль и полностью всё национализировать либо наоборот ослабить хватку и разрешить мелкую частную собственность.
Страх голодной смерти привел к небывалому росту преступности (за хищения хлеба в 1946-47гг. были осуждены около 400 тыс. человек) и, как следствие, к увеличению числа заключенных в советских лагерях , труд которых использовался все шире. В ряде районов государственные хлебозаготовки встретили вооруженное сопротивление, в крупных городах стали распространяться листовки с призывами к акциям гражданского неповиновения. Значительно выросло количество должностных преступлений, развился теневой рынок продовольствия, на котором перепродавались полученные в спецраспределителях или украденные продукты.
В условиях ослабления контроля над учетом и миграциями населения, многие голодающие сумели выехать из сельской местности в города и более благополучные районы страны, где выживали, нанимаясь на стройки, или вели нищенский образ жизни (борьба с нищенством в городах началась только в середине 1950-х). Наряду с послевоенной разрухой, отток населения также продолжительному упадку сельского хозяйства в СССР, довоенные показатели производства которого были восстановлены только к середине 1950-х годов. За это время из советской сельской местности так или иначе выехало более 10 млн человек.
Засуха 1946 года послужила причиной разработки комплексной программы, направленной на предотвращение засух, песчаных и пыльных бурь путём строительства водоёмов, посадки лесозащитных насаждений и внедрения травопольных севооборотов в южных районах СССР (Поволжье, Северный Кавказ, Украина). Принятое 20 октября 1948 года постановление Совета Министров СССР от 20 октября 1948 года «О плане полезащитных лесонасаждений, внедрения травопольных севооборотов, строительства прудов и водоемов для обеспечения высоких устойчивых урожаев в степных и лесостепных районах