Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.
В середине 16 века государственная система требовала серьезных изменений. Одним из самых важных нововведений того времени стала Избранная рада. Так её назвал один из её участников, приближенный к царю князь Андрей Курбский. Возглавили этот круг дворянин А.Ф. Адашев и протопоп Сильвестр, служитель Благовещенского храма в Московском Кремле.
Также ключевыми фигурами являлись сам князь А.Н. Курбский и другие знатные князья того времени. Также в состав рады был включен первый начальник Посольского приказа дьяк И.М. Висковатый.
Объяснение:
Официально Избранная рада не была никаким образом узаконена как управляющий орган, однако в течение 13-ти лет эти люди фактически правили всем государством от имени царя, и провели много значимых реформ.
Для воплощения этих нововведений в жизнь были сформированы требования к царю. На их основе и были проведены реформы.
В пользу централизации власти были внесены изменения в Судебник. Они коснулись правил перехода крестьян, прав наместников, усилил борьбу с разбоями и взяточничеством. Были также и пункты, влияющими на роль центральной власти. К ним относилась государственная пошлина, а также контроль над наместниками. Народ облагался тяглом, что совмещало в себе денежные и натуральные повинности.
Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.
В середине 16 века государственная система требовала серьезных изменений. Одним из самых важных нововведений того времени стала Избранная рада. Так её назвал один из её участников, приближенный к царю князь Андрей Курбский. Возглавили этот круг дворянин А.Ф. Адашев и протопоп Сильвестр, служитель Благовещенского храма в Московском Кремле.
Также ключевыми фигурами являлись сам князь А.Н. Курбский и другие знатные князья того времени. Также в состав рады был включен первый начальник Посольского приказа дьяк И.М. Висковатый.
Объяснение:
Официально Избранная рада не была никаким образом узаконена как управляющий орган, однако в течение 13-ти лет эти люди фактически правили всем государством от имени царя, и провели много значимых реформ.
Для воплощения этих нововведений в жизнь были сформированы требования к царю. На их основе и были проведены реформы.
В пользу централизации власти были внесены изменения в Судебник. Они коснулись правил перехода крестьян, прав наместников, усилил борьбу с разбоями и взяточничеством. Были также и пункты, влияющими на роль центральной власти. К ним относилась государственная пошлина, а также контроль над наместниками. Народ облагался тяглом, что совмещало в себе денежные и натуральные повинности.