Какие изменения на политической карте миоа произошли в результате перемен? найдите на карте новые государства и их столицы. покажите взаимосвязь процессов, происходивших в и странах восточной европы
Составными частями древнерусского города были, как правило, укреплённый детинец (в Северо-Восточной Руси его с XIV века именовали кремлём), примыкающие к нему один-два окольных города, которые также были обнесены укреплениями, и неукреплённый посад[5]. У небольшого города укреплённая часть могла быть только одна — детинец. Соотношение площади детинца к окольному городу в разных случаях сильно варьировало. Детинец обычно существенно уступал по площади окольному городу, однако в некоторых случаях мог быть и больше его, например Вышгородский детинец. В детинцах, как правило, располагались княжеский дворец или резиденция, епископский дворец, храмы, дворы высшей знати и мастерские, обслуживающие потребности княжеского двора. Расположенные в валах клети, вокруг которых насыпалась земля, могли служить жилищами для гарнизона или как складские помещения. В окольном городе и посаде находились торгово-ремесленные постройки. В некоторых случаях, главный собор города мог находиться на территории окольного города (например, Успенский собор Владимира-Волынского).
Базовой ячейкой древнерусского города являлся двор или усадьба, обнесённая забором-частоколом. А. В. Куза отмечает удивительное постоянство границ подобных дворов и внутригородских земельных владений, которые могли сохраняться веками[5]. У владельцев дворов имелись определённые повинности (финансовые, отработочные, военные) и права участия в городском самоуправлении. Усадебная застройка отсутствовала лишь в городах, являвшихся по сути сторожевыми крепостями либо в городах-вотчинах, принадлежавших одному феодалу.
Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.
Составными частями древнерусского города были, как правило, укреплённый детинец (в Северо-Восточной Руси его с XIV века именовали кремлём), примыкающие к нему один-два окольных города, которые также были обнесены укреплениями, и неукреплённый посад[5]. У небольшого города укреплённая часть могла быть только одна — детинец. Соотношение площади детинца к окольному городу в разных случаях сильно варьировало. Детинец обычно существенно уступал по площади окольному городу, однако в некоторых случаях мог быть и больше его, например Вышгородский детинец. В детинцах, как правило, располагались княжеский дворец или резиденция, епископский дворец, храмы, дворы высшей знати и мастерские, обслуживающие потребности княжеского двора. Расположенные в валах клети, вокруг которых насыпалась земля, могли служить жилищами для гарнизона или как складские помещения. В окольном городе и посаде находились торгово-ремесленные постройки. В некоторых случаях, главный собор города мог находиться на территории окольного города (например, Успенский собор Владимира-Волынского).
Базовой ячейкой древнерусского города являлся двор или усадьба, обнесённая забором-частоколом. А. В. Куза отмечает удивительное постоянство границ подобных дворов и внутригородских земельных владений, которые могли сохраняться веками[5]. У владельцев дворов имелись определённые повинности (финансовые, отработочные, военные) и права участия в городском самоуправлении. Усадебная застройка отсутствовала лишь в городах, являвшихся по сути сторожевыми крепостями либо в городах-вотчинах, принадлежавших одному феодалу.
Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.