В
Все
М
Математика
А
Английский язык
Х
Химия
Э
Экономика
П
Право
И
Информатика
У
Українська мова
Қ
Қазақ тiлi
О
ОБЖ
Н
Немецкий язык
Б
Беларуская мова
У
Українська література
М
Музыка
П
Психология
А
Алгебра
Л
Литература
Б
Биология
М
МХК
О
Окружающий мир
О
Обществознание
И
История
Г
Геометрия
Ф
Французский язык
Ф
Физика
Д
Другие предметы
Р
Русский язык
Г
География
IvanBur2006
IvanBur2006
15.05.2021 14:39 •  История

Какое значение имело событие "освобождение земель от ордынской зависимости".напишите буду и 50 .

Показать ответ
Ответ:
lina09270
lina09270
31.08.2020 02:33
Египтяне не стремились изображать людей реалистично. Всякий раз они показывали лишь одну сторону части тела. Все зависит от того, с какой стороны эту часть тела легче узнать. Существовал специальной канон (правила) изображения человека:
Лицо и ноги изображали в профиль;
Верхняя часть туловища – анфас;
Бедра - на три четверти анфас;
Глаза увеличены и подчеркнуты;
Верхняя часть туловища – спереди;
Ноги – в движении;
Регламентировалась также величина (рост) человека на рисунке:
Мужчина как глава семьи изображался выше всех;
Его жена не доставала ему даже до плеча;
Дети были еще меньше, хотя на египетских росписях они выглядели как маленькие взрослые;
Если дети были совсем маленькие, их рисовали голыми. (Следовательно, девочка, изображенная у ног отца на росписи «Охота на птиц» (Рис. 2), еще совсем маленькая) .
Особенн строго канон применялся к изображению высокопоставленных персон. Чем ниже стоял человек на социальной лестнице, тем больше было свободы в его изображении; дети и животные находились в самом низу, и это одна из причин того, египетские животные и птицы особенно очаровательны. Они могут и летать, и прыгать, и бить кральями, не теряя дстоинства, которого у них нет.
Слуги были личностями совершенно незначительными, и поэтому их можно было изображать за занятиями, которые вовсе не подобали аристократу.
Пока слуги работают и суетятся, аристократ и его жена сидят или стоят, застыв в равнодушии, отрешившись от всего, что происходит вокруг.
Фараонов изображали обычно в одной и той же позе, чаще всего стоя, с руками, вытянутыми вдоль тела, и с выставленной вперёд левой ногой. Несмотря на идеализацию, портреты верно передавали неповторимые черты человека. В изображениях простых людей было больше жизни и движения, нежели в торжественных статуях властителей.
Стены и колонны египетских зданий украшали рельефы и росписи, которые легко узнать по своеобразным приёмам изображения человека. Каждая часть фигуры была представлена в своём повороте так, чтобы её было видно как можно полнее: ступни ног и голова в виде сбоку, а глаза и плечи- спереди. Дело тут было не в неумении, а в строгом соблюдении определённых правил. Длинными полосами следовали друг за другом серии изображений, очерченных врезанными контурными линиями и окрашенных в красиво подобранные тона; им сопутствовали иероглифы - знаки - картинки письма древних египтян. По большей части здесь показаны события из жизни фараонов и вельмож, встречаются также и сцены труда. Полагают, что изображены не столько действительные, сколько желаемые события, поскольку египтяне верили, что изображённое непременно должно исполниться.
Древние египтяне не знали перспективы, дальние предметы они изображали просто над ближними. Несмотря на некоторую наивность, их рельефы и росписи подкупают тонкостью и изяществом. Особенно пленительны стройные женщины в лёгких льняных одеяниях, украшенные многочисленными драгоценностями.
0,0(0 оценок)
Ответ:
LLLLLina
LLLLLina
14.05.2022 00:23
Для пачатку трэба падрыхтаваць гліну. Для гэтага сырой ком старанна размінаецца, таксама, як размінаюць стромкае цеста. Пры гэтым неабходна перыядычна стукаць па ім кулаком. Гэта робіцца, каб гліна стала аднастайнай па ўсім аб'ёме, з яе пайшоў усё лішняе паветра, што гарантуе якасць атрымліваецца вырабы. Калі гліна занадта цвёрдая, можна дадаць трохі вады. Мясіць гліну можна не толькі рукамі, але і нагамі, што нават прасцей. У выніку павінна атрымацца гліна, якая не прыліпае да рук, але і не занадта сухая і ломкая. Для працы з выкарыстаннем ганчарнага круга неабходна рыхтаваць гліну мякчэй. Але гэтую тэхніку людзі асвоілі значна пазней, гэтак жа паступім і мы, разгледзеўшы спачатку элементарную тэхналогію вырабу глінянага посуду, якая выкарыстоўвалася задоўга да вынаходства ганчарнага круга.Уласна выраб посуду можна праводзіць двума асноўным з раскачаць плоскіх кавалкаў і з джгутоў, альбо нейкі іх камбінацыі.Гліну раскочваюць, як цеста для пірагоў на чым-небудзь роўным, накрыўшы яе папярэдне вільготнай анучай, да таўшчыні 5-7 мм, пасля чаго з атрыманага бліна рукамі фармуюць посуд патрэбнай формы. Такім добра рабіць плоскую посуд, напрыклад талеркі або неглыбокія міскі, альбо нешта зусім дробнае, накшталт тлушчавы (алейнай) лямпы.Выраб гаршкоў, катлоў, крынок, збаноў неабходна ўжываць іншую тэхніку.Вазьміце невялікі кавалак гліны і раскачайце з яго паляць дыяметрам 0,5-0,7 мм, з яго вы будзеце фарміраваць сценкі пасудзіны, скручваючыся паляць у спіралі. Калі пасудзіна павінна мець плоскае дно, паступіце, як апісана вышэй, зрабіце блін і выражыце з яго круг неабходнага памеру.Укладваючы яго па перыметры донца правай рукой, вялікім пальцам левай рукі націскайце на паверхню жгута, дамагаючыся трывалага зліпання яго з донцам. Затым раскочваецца наступны паляць. Паколькі паверхню вырабы паступова падсыхае, для лепшага прыліпання наступнага вітка яе трэба чуць змочваць вадой з дапамогай пэндзля, анучны тампона, пучка пёраў.Апісаныя аперацыі паўтараюць да канца лепкі, г.зн. да таго часу, пакуль не будзе да канца сфармаваная ёмістасць пасудзіны.Калі хочаце атрымаць посуд з плыўнымі зменамі дыяметра, у працэсе працы віткі накладвайце з невялікім адхіленнем вонкі пры пашырэнні, і ўнутр - пры звужэнні. Для надання вырабу большай трываласці па ходзе лепкі джгуты загладжваюцца і выраўноўваюцца знутры стэкам або рукамі, змочанымі вадой.Пасля фарміраванне ёмістасці можна прымайстраваць ручкі-ножкі і г.д. чаго я вам рабіць не раю. Для пераноскі лепш выкарыстоўваць плеценыя вырабы, а ставіць на спецыяльныя падстаўкі або пясок.Пасля заканчэння лепкі, загарніце свой выраб у што-небудзь, падобнае на анучу або газету і пастаўце на стол донцам уверх сушыцца на два дні. Сушка вырабы павінна праходзіць у натуральных умовах. Спачатку пажадана, каб высахла дно, а затым гарлавіна, таму посуд і ставяць так, толькі тады рэч будзе трывалай. Калі ж сырое выраб паставіць на рыльца нельга, яго верхнюю частку абмотваюць вільготнай анучай і сушаць у тым становішчы, у якім ляпілі рэч.Выраб павінна высахнуць да паветрана-сухога стану. Калі яно сырое, то пры абпале можа лопнуць. Цяпер самая адказная працэдура - абпал.Пры першым абпале на працягу 2-3 гадзін неабходна павольна набраць тэмпературу 300 ° С.Пакуль не пачаўся працэс спякання гліністых часціц, павінны выдаліцца рэшткі вільгаці. Галоўнае - не дапускаць рэзкіх скокаў тэмпературы і аднабаковага перагрэву вырабы. Затым падымаем тэмпературу да 580 ° С, вытрымліваем 10-15 хвілін, пасля хвілін на 15 даем тэмпературу 900 ° С.Пасля гэтага спыняем абпал і даем вырабам спакойна астыць да тэмпературы не больш за 30 ° С.Толькі тады можна вымаць выраб.
0,0(0 оценок)
Популярные вопросы: История
Полный доступ
Позволит учиться лучше и быстрее. Неограниченный доступ к базе и ответам от экспертов и ai-bota Оформи подписку
logo
Начни делиться знаниями
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси ai-бота