) Какова роль Жанкожи Нурмухамедулы в национально-освободительном движении казахского народа? Приведите два аргумента и подтвердите их тремя примерами из хронологии
Столыпиннің аграрлық реформасы – патшалық Ресейдегі шаруалар үлесіндегі жер иелігіне жасалған реформа. 1906 жылы 9 қарашада патша жарлығымен басталып, Уақытша үкіметтің 1917 жылғы 28 маусымдағы қаулысымен жойылды. Осы реформаны жүргізуге ұсыныс жасаған Министірлі Кеңесінің төрағасы П.А. Столыпиннің есімімен аталды. Стольпиннің аграрлық реформасында Ресейдің ішкі аудандарындағы жер тапшылығын шешумен қатар, орыс шаруаларын көшіру арқылы шалғайдағы отар аймақтарды игеру көзделді. Шалғайдағы отар аймақтарға қоныс аударған шаруаларға үкімет тарапынан көмек көрсетілетін болды. Бұл іс Қоныс аудару басқармасына жүктелді. Қо-ныс аударушыларға шет аймақтарда жер бөлу жұмыстары жүргізілді. 1906 – 15 жылдары аралығында Қазақстанда қо-ныс аударушылардың пайдасына қазақтардың иеліктеріндегі 21 млн. десятинадан астам шұрайлы жер бөлініп, қазақтар шөлейт, тастақты жерге қоныстана бастады. Стольпиннің аграрлық реформасы негізінде Қазақстанға 700 мыңнан астам орыс және украин шаруалар қоныс тепті.
В умовах натурального господарства вироби ремісників були складнішими, міцнішими і якіснішими ніж ті, що виготовляли селяни. Дедалі частіше люди віддавали перевагу таким виробам. Але значну частину продукції ремісник змушений був віддавати феодалові як оброк. Тому вмілі майстри залишали села і переходили з місця на місце в пошуках замовників і покупців.
Згодом мандрівні ремісники осідали, їх поселення виникали на перехрестях шляхів, біля річкових переправ і зручних гаваней. Вони будували свої житла біля великих монастирів і замків феодалів. Мешканці замків і монастирів забезпечували їх замовленнями на виготовлення меблів, зброї, одягу, прикрас. За мурами фортець можна було сховатися під час війни. Сюди часто приїжджали купці, а з навколишніх сіл приходили селяни. Вони продавали продукти сільського господарства і купували потрібні речі, зроблені ремісниками. Так виникали міста.
Для захисту від нападів рицарів і розбійників міські жителі обгороджували своє поселення ровом і валом, на валу споруджували частокіл. Ці укріплення згодом замінювали на кам’яні мури. Увійти в місто можна було лише по звідному мосту через масивну браму, яку охороняв вартовий. У XI ст. з’явилося чимало міст в Італії, Франції, Німеччині та інших країнах.
Объяснение:
Столыпиннің аграрлық реформасы – патшалық Ресейдегі шаруалар үлесіндегі жер иелігіне жасалған реформа. 1906 жылы 9 қарашада патша жарлығымен басталып, Уақытша үкіметтің 1917 жылғы 28 маусымдағы қаулысымен жойылды. Осы реформаны жүргізуге ұсыныс жасаған Министірлі Кеңесінің төрағасы П.А. Столыпиннің есімімен аталды. Стольпиннің аграрлық реформасында Ресейдің ішкі аудандарындағы жер тапшылығын шешумен қатар, орыс шаруаларын көшіру арқылы шалғайдағы отар аймақтарды игеру көзделді. Шалғайдағы отар аймақтарға қоныс аударған шаруаларға үкімет тарапынан көмек көрсетілетін болды. Бұл іс Қоныс аудару басқармасына жүктелді. Қо-ныс аударушыларға шет аймақтарда жер бөлу жұмыстары жүргізілді. 1906 – 15 жылдары аралығында Қазақстанда қо-ныс аударушылардың пайдасына қазақтардың иеліктеріндегі 21 млн. десятинадан астам шұрайлы жер бөлініп, қазақтар шөлейт, тастақты жерге қоныстана бастады. Стольпиннің аграрлық реформасы негізінде Қазақстанға 700 мыңнан астам орыс және украин шаруалар қоныс тепті.
В умовах натурального господарства вироби ремісників були складнішими, міцнішими і якіснішими ніж ті, що виготовляли селяни. Дедалі частіше люди віддавали перевагу таким виробам. Але значну частину продукції ремісник змушений був віддавати феодалові як оброк. Тому вмілі майстри залишали села і переходили з місця на місце в пошуках замовників і покупців.
Згодом мандрівні ремісники осідали, їх поселення виникали на перехрестях шляхів, біля річкових переправ і зручних гаваней. Вони будували свої житла біля великих монастирів і замків феодалів. Мешканці замків і монастирів забезпечували їх замовленнями на виготовлення меблів, зброї, одягу, прикрас. За мурами фортець можна було сховатися під час війни. Сюди часто приїжджали купці, а з навколишніх сіл приходили селяни. Вони продавали продукти сільського господарства і купували потрібні речі, зроблені ремісниками. Так виникали міста.
Для захисту від нападів рицарів і розбійників міські жителі обгороджували своє поселення ровом і валом, на валу споруджували частокіл. Ці укріплення згодом замінювали на кам’яні мури. Увійти в місто можна було лише по звідному мосту через масивну браму, яку охороняв вартовий. У XI ст. з’явилося чимало міст в Італії, Франції, Німеччині та інших країнах.
Объяснение: