напишите письмо от имени польского купца своему королю о там, что вы здесь увидели. -Используйте термины: -Ордынский выход -ярлык -орда Опишите разорение русских земель.
1)Восстание 1916 года показало рост национального самосознания граждан. Политическая осознанность резко ыросла: национальные интересы больше не занимали последнюю роль.
Восстание имело большое значение в борьбе против царского самодержавия. Историческое влияние национально-освободительное восстание оказало не только на народ Средней Азии, но и пошатнуло социально-экономическое положение в Российской Империи, обострило политический кризис, который уже имел место быть , наравне с антиколониальной политикой.
Одним из главных руководителей восстания был избран Амангельды Иманов. Его политика, и политика его сторонников оказалась благоприятной: строгая дисциплина, привлечение к труду, пропаганда классового самосознания - все это оказало большое влияние на обретение народами Средней Азии единства, сплоченности, свободы и независимости.
По моему мнению, в разрезе именно того периода и той ситуации, такая методика объединения и ведения восстания являлась правильной и продуманной.
Еще одной значимой фигурой в восстании был соратник Амангельды Алиби Джангильдин - путешественник, революционер, был лично знаком с Лениным, но вскоре после революции примкнул к большевикам и стал нежеланной персоной в послереволюционные годы.2)Напишите вывод об общественно — политической деятельности Алихана Букейханова
3)октор исторических наук, профессор
Движение «Алаш» первым предприняло серьезные политические и организационные шаги к современному национальному демократическому государству. Однако полностью удалась лишь гуманитарная миссия алашевцев 4)
Севан Рабдан, Севан Рабдан, Цеван Рабтан, Цеван Рабдан, Цон Араптан, Шаған Рабдан (1663 – 1727 жылдары өмір сүрген) – жоңғар ханы (1697 - 1727), мемлекет қайраткері, мәмлігер және қолбасшы. Жиырма жыл бойы Маньчжур әулетінің билеушілерімен, Циндік Қытаймен қақтығысқа жол бермей Жоңғар хандығын тез арада нығайтып алып, өзінің күш-жігерін қазақ қоныстарын, Тянь-Шань қырғыздарының жерін, Шығыс Түркістанды, Саян-Алтай және Барабы даласын қоныстанған халықтарды жаулап алуға бағыттады.
Жоңғарлар қазақтарға үсті-үстіне шапқыншылық жасап, адамдары мен малдарын айдап әкетті, жайылымдары мен мүліктерін тартып алып, кейде тұтас рулар мен ауылдарды қырып-жойды. Үздіксіз жасалған сыртқы шабуылдар мен ішкі алауыздықтан бытырап, әлсіреген қазақ халқы бұл кезеңде асқан зор қайғы-қасіретті бастан кешірді. Сыбан Раптан Шығыс Түркістанды бағындырып, Тибетке басып кіреді.
1716 жылы Сыбан Раптан әскерінің негізгі бөлігін қазақтарға қарсы аттандырады. 1718 жылы көктемде жоңғарлар Түркістанға тақап келген еді.
1722 жылы Қытай императоры Канси қайтыс болып, 1723 жылы жоңғар-қытай бітімі жасалды. Соғысқа мықтап дайындалып алған Сыбан Раптан 1723 жылы көктемде қазақ жеріне жеті тұстан басып кіреді. Бұл шабуыл қазақ халқына ауыр қасірет әкеліп, «Ақтабан шұбырынды, алқакөл сұлама» деп аталып кетті. Сайрам, Түркістан, Ташкент қалаларын басып алды.[1] 1726 жылы барлық қазақ руларын басқыншыларға қарсы біріктіру қолға алынып (Ордабасы кеңесі), үш жүздің қолы жоңғар әскеріне соққы бере бастайды.
1)Восстание 1916 года показало рост национального самосознания граждан. Политическая осознанность резко ыросла: национальные интересы больше не занимали последнюю роль.
Восстание имело большое значение в борьбе против царского самодержавия. Историческое влияние национально-освободительное восстание оказало не только на народ Средней Азии, но и пошатнуло социально-экономическое положение в Российской Империи, обострило политический кризис, который уже имел место быть , наравне с антиколониальной политикой.
Одним из главных руководителей восстания был избран Амангельды Иманов. Его политика, и политика его сторонников оказалась благоприятной: строгая дисциплина, привлечение к труду, пропаганда классового самосознания - все это оказало большое влияние на обретение народами Средней Азии единства, сплоченности, свободы и независимости.
По моему мнению, в разрезе именно того периода и той ситуации, такая методика объединения и ведения восстания являлась правильной и продуманной.
Еще одной значимой фигурой в восстании был соратник Амангельды Алиби Джангильдин - путешественник, революционер, был лично знаком с Лениным, но вскоре после революции примкнул к большевикам и стал нежеланной персоной в послереволюционные годы.2)Напишите вывод об общественно — политической деятельности Алихана Букейханова
3)октор исторических наук, профессор
Движение «Алаш» первым предприняло серьезные политические и организационные шаги к современному национальному демократическому государству. Однако полностью удалась лишь гуманитарная миссия алашевцев 4)
Севан Рабдан, Севан Рабдан, Цеван Рабтан, Цеван Рабдан, Цон Араптан, Шаған Рабдан (1663 – 1727 жылдары өмір сүрген) – жоңғар ханы (1697 - 1727), мемлекет қайраткері, мәмлігер және қолбасшы. Жиырма жыл бойы Маньчжур әулетінің билеушілерімен, Циндік Қытаймен қақтығысқа жол бермей Жоңғар хандығын тез арада нығайтып алып, өзінің күш-жігерін қазақ қоныстарын, Тянь-Шань қырғыздарының жерін, Шығыс Түркістанды, Саян-Алтай және Барабы даласын қоныстанған халықтарды жаулап алуға бағыттады.
Жоңғарлар қазақтарға үсті-үстіне шапқыншылық жасап, адамдары мен малдарын айдап әкетті, жайылымдары мен мүліктерін тартып алып, кейде тұтас рулар мен ауылдарды қырып-жойды. Үздіксіз жасалған сыртқы шабуылдар мен ішкі алауыздықтан бытырап, әлсіреген қазақ халқы бұл кезеңде асқан зор қайғы-қасіретті бастан кешірді. Сыбан Раптан Шығыс Түркістанды бағындырып, Тибетке басып кіреді.
1716 жылы Сыбан Раптан әскерінің негізгі бөлігін қазақтарға қарсы аттандырады. 1718 жылы көктемде жоңғарлар Түркістанға тақап келген еді.
1722 жылы Қытай императоры Канси қайтыс болып, 1723 жылы жоңғар-қытай бітімі жасалды. Соғысқа мықтап дайындалып алған Сыбан Раптан 1723 жылы көктемде қазақ жеріне жеті тұстан басып кіреді. Бұл шабуыл қазақ халқына ауыр қасірет әкеліп, «Ақтабан шұбырынды, алқакөл сұлама» деп аталып кетті. Сайрам, Түркістан, Ташкент қалаларын басып алды.[1] 1726 жылы барлық қазақ руларын басқыншыларға қарсы біріктіру қолға алынып (Ордабасы кеңесі), үш жүздің қолы жоңғар әскеріне соққы бере бастайды.