Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
1)В истории Казахстана особое место занимают XIV-XV века, когда завершался процесс сложения собственно казахской народности из различных тюркоязычных и монголоязычных этнических групп, восстанавливалась государственность на местной этнической основе. Борьба народов насильственно включенных в монгольские улусы стран и областей за самостоятельное развитие, изменения в их внутренней жизни ускорили процесс распада Золотой Орды и государства Чагатаидов, в состав которых входила территория Казахстана после установления монгольского господства. Постепенно преодолевались тяжелые экономические последствия монгольского завоевания: возрождались земледелие, городская жизнь, ремесленное производство на юге Казахстана, земледелие на юго-востоке, росло поголовье скота, восстанавливались торговые связи степныхрайонов Центрального Казахстана и Семиречья с оазисами юга Казахстана и Средней Азии. Происходили определенные сдвиги в развитии общественных отношений.
Послемонгольский период (XIV—XV вв.) характеризуется этнической консолидацией кочевого, полукочевого и оседло-земледельческого населения огромной территории Восточного Дешт-и Кыпча-ка, Семиречья и Южного Казахстана (в персо- и тюркоязычных источниках XIV—XVI вв. эта часть Казахстана называлась Туркестаном). Развитие исторического процесса по пути формирования единой народности и ее государственности протекало в трудных условиях преодоления политической раздробленности региона. Начальный этап этого сложного периода в истории Казахстана характеризуется распадом монгольских улусов — владений Чингизидов в Дешт-и Кыпчаке и Средней Азии (Мавераннахре); конечный — образованием собственно казахского государства — Казахского ханства. Эволюция форм политической жизни региона в послемонгольское время шла через обособление нескольких государств, возникших на местной этнической основе, — Ак-Орды, Могулистана, Ханства Абулхай-ра (Государства кочевых узбеков), Ногайской Орды. Следует отметить, что сохранявшаяся государственная разобщенность населения Казахстана в XIV—первой по
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
1)В истории Казахстана особое место занимают XIV-XV века, когда завершался процесс сложения собственно казахской народности из различных тюркоязычных и монголоязычных этнических групп, восстанавливалась государственность на местной этнической основе. Борьба народов насильственно включенных в монгольские улусы стран и областей за самостоятельное развитие, изменения в их внутренней жизни ускорили процесс распада Золотой Орды и государства Чагатаидов, в состав которых входила территория Казахстана после установления монгольского господства. Постепенно преодолевались тяжелые экономические последствия монгольского завоевания: возрождались земледелие, городская жизнь, ремесленное производство на юге Казахстана, земледелие на юго-востоке, росло поголовье скота, восстанавливались торговые связи степныхрайонов Центрального Казахстана и Семиречья с оазисами юга Казахстана и Средней Азии. Происходили определенные сдвиги в развитии общественных отношений.
Послемонгольский период (XIV—XV вв.) характеризуется этнической консолидацией кочевого, полукочевого и оседло-земледельческого населения огромной территории Восточного Дешт-и Кыпча-ка, Семиречья и Южного Казахстана (в персо- и тюркоязычных источниках XIV—XVI вв. эта часть Казахстана называлась Туркестаном). Развитие исторического процесса по пути формирования единой народности и ее государственности протекало в трудных условиях преодоления политической раздробленности региона. Начальный этап этого сложного периода в истории Казахстана характеризуется распадом монгольских улусов — владений Чингизидов в Дешт-и Кыпчаке и Средней Азии (Мавераннахре); конечный — образованием собственно казахского государства — Казахского ханства. Эволюция форм политической жизни региона в послемонгольское время шла через обособление нескольких государств, возникших на местной этнической основе, — Ак-Орды, Могулистана, Ханства Абулхай-ра (Государства кочевых узбеков), Ногайской Орды. Следует отметить, что сохранявшаяся государственная разобщенность населения Казахстана в XIV—первой по