киіз басу. киіз басуға қойдың күзде кырқып алынған күзем жүнін пайдаланған. алдымен, киізге арналған жүнді тазалайды. ол үшін жүнді тулаққа салып, сабау ағашпен тулақтың жан-жағынан отырып алып сабаған. сонда жүн шаң-тозаңнан, шөп-шаламнан арылады және ұйысы жазылады. тулақ дегеніміз - сиырдың иленбеген, керіп кептірген қатты терісі. ал сабауды бұтақсыз түзу талдан, жыңғылдан, тобылғыдан жасаған. жүн сабау, әдетте, ойын-сауықпен өтеді. жүн болған соң «тулақ шашу» деген ырым жасалады. қазақта оюлы киізді текемет, сырмақдеп екіге бөледі. текеметтің жай киізден айырмашылығы бір түсті (ақ немесе қара) жүнді шиге төсеген соң бетіне бояған жүннен ою салады. қазақ киізді үйдің жабулары үшін, жерге салу үшін, тұсқа ілу үшін жасаған. тұсқа ілінетін өрнектеліп жұқалау қылып жасалған киізді түскиіз деп атаған. киізден бұдан басқа да тұрмыстық заттар киіз кебенек, киіз қалпақ, байпақ, кесеқап, шәйнекқап, кірқап, сандыққап, жер жастық, асмалдық (түйенің жабуы), тоқым, жабу, т.б. істеген.
кілем тоқу. қазақ әйелдерінің қолөнерінің бір түрі - кілем тоқу. кілемнің екі түрі - түкті кілемжәне тақыр кілем болады. түкті кілем көбінесе оңтүстік аймақтарда таралса, солтүстік өңір, негізінен, тақыр кілем тоқыған.
бояярская дума — высший совет царства, состоявший из представителей феодальной аристократии.
боярин-в московской руси: крупный землевладелец, принадлежавший к высшему слою господствующего класса.
заповедные года-годы, в течение которых в некоторых районах государства запрещался крестьянский выход в осенний юрьев день.
земский собор-высшее сословно-представительское учреждение царства с середины xvi до конца xvii века, собрание представителей всех слоёв населения для обсуждения политических, и административных вопросов
местничество-в московской руси xv—xvii вв.. порядок замещения должностей боярами в зависимости от знатности рода и степени важности должностей, занимавшихся предками.
митрополит-высшее звание православных епископов, а также епископ, имеющий это звание.
патриарх-титул епископа-предстоятеля автокефальной православной церкви в ряде поместных церквей
оброк-при крепостном праве: принудительный натуральный или денежный сбор с крестьян, взимавшийся помещиком.
опричина-в царствование ивана грозного: часть государства, находившаяся в непосредственном царя и служившая ему опорой в борьбе за создание сильной центральной власти, а также само правление этого времени.
посадские люди-сословие средневековой руси, в обязанностях которого было нести тягло, то есть платить денежные и натуральные подати, а также выполнять многочисленные повинности
пошлины-денежный сбор, налоги в средневековье
ясак-натуральный налог, к-рым облагались в московской руси и царской россии нек-рые народности поволжья, сибири и дальнего востока.
осы мәтіннен айырмашылығын таба аласыз.
киіз басу. киіз басуға қойдың күзде кырқып алынған күзем жүнін пайдаланған. алдымен, киізге арналған жүнді тазалайды. ол үшін жүнді тулаққа салып, сабау ағашпен тулақтың жан-жағынан отырып алып сабаған. сонда жүн шаң-тозаңнан, шөп-шаламнан арылады және ұйысы жазылады. тулақ дегеніміз - сиырдың иленбеген, керіп кептірген қатты терісі. ал сабауды бұтақсыз түзу талдан, жыңғылдан, тобылғыдан жасаған. жүн сабау, әдетте, ойын-сауықпен өтеді. жүн болған соң «тулақ шашу» деген ырым жасалады. қазақта оюлы киізді текемет, сырмақдеп екіге бөледі. текеметтің жай киізден айырмашылығы бір түсті (ақ немесе қара) жүнді шиге төсеген соң бетіне бояған жүннен ою салады. қазақ киізді үйдің жабулары үшін, жерге салу үшін, тұсқа ілу үшін жасаған. тұсқа ілінетін өрнектеліп жұқалау қылып жасалған киізді түскиіз деп атаған. киізден бұдан басқа да тұрмыстық заттар киіз кебенек, киіз қалпақ, байпақ, кесеқап, шәйнекқап, кірқап, сандыққап, жер жастық, асмалдық (түйенің жабуы), тоқым, жабу, т.б. істеген.
кілем тоқу. қазақ әйелдерінің қолөнерінің бір түрі - кілем тоқу. кілемнің екі түрі - түкті кілемжәне тақыр кілем болады. түкті кілем көбінесе оңтүстік аймақтарда таралса, солтүстік өңір, негізінен, тақыр кілем тоқыған.
ответ:
бояярская дума — высший совет царства, состоявший из представителей феодальной аристократии.
боярин-в московской руси: крупный землевладелец, принадлежавший к высшему слою господствующего класса.
заповедные года-годы, в течение которых в некоторых районах государства запрещался крестьянский выход в осенний юрьев день.
земский собор-высшее сословно-представительское учреждение царства с середины xvi до конца xvii века, собрание представителей всех слоёв населения для обсуждения политических, и административных вопросов
местничество-в московской руси xv—xvii вв.. порядок замещения должностей боярами в зависимости от знатности рода и степени важности должностей, занимавшихся предками.
митрополит-высшее звание православных епископов, а также епископ, имеющий это звание.
патриарх-титул епископа-предстоятеля автокефальной православной церкви в ряде поместных церквей
оброк-при крепостном праве: принудительный натуральный или денежный сбор с крестьян, взимавшийся помещиком.
опричина-в царствование ивана грозного: часть государства, находившаяся в непосредственном царя и служившая ему опорой в борьбе за создание сильной центральной власти, а также само правление этого времени.
посадские люди-сословие средневековой руси, в обязанностях которого было нести тягло, то есть платить денежные и натуральные подати, а также выполнять многочисленные повинности
пошлины-денежный сбор, налоги в средневековье
ясак-натуральный налог, к-рым облагались в московской руси и царской россии нек-рые народности поволжья, сибири и дальнего востока.