Схарактеризуйте зміст політики Росії щодо українських земель; адміністративно-територіальний устрій, господарське та повсякденне життя запорозьких земель; внесок Києво-Могилянської колегії в
розвиток освіти і науки; історико-культурні пам'ятки доби; основні положення Конституції Пилипа Орлика.
Буржуазия– (французша bourgeoіsіe — қала тұрғындары) — елдегі капиталдың едәуір бөлігін иемденген әлеуметтік топ. Оның табыс көзін өндіріс пен саудадағы және қаржы-кредит салаларындағы кәсіпкерлік қызметі құрайды. Буржуазия 16 ғасырдағы революциялар мен реформалар кезінен қалыптаса бастап, өндіргіш күштердің, ғылым мен техниканың дамуына және демократияның орнығуына ықпал етті. Қазіргі дамыған елдерде ірі өнеркәсіп және қаржы Буржуазиясы билікке араласу мүмкіндігіне қол жеткізген. Дамушы елдерде Буржуазияның қалыптасуы қоғамдағы саяси, экономикалық және әлеуметтік өзгерістерге байланысты болады. Социалдық құрылысқа көшкен елдерде Буржуазия тап ретінде жойылған. Социалдық жүйеден бас тартып,нарықтық экономика мен азаматтық қоғам құруға бағыт алған елдерде ірі меншік иелері мен кәсіпкерлікпен шұғылданушылар тобы қалыптасуда.
Объяснение:
Капитализм– жеке меншік пен нарықтық экономикаға негізделген қоғам тұрпаты. Капитализм бәсеке негізінде экономикалық мүмкіншіліктерді капитал немесе пайда алу құралы, әдісі түрінде қолданып, іске асыратын қоғамдық-экономикалық құрылым ретінде қалыптасты. Марксизм теориясы бойынша, Капитализм өндірістің негізгі құрал-жабдығы жалдамалы жұмысшы табын (пролетариатты) қанайтын капиталистер табының (буржуазияның) меншігі болып табылатын, өндірістік игіліктер, негізінен, рынок арқылы бөлінетін қоғами құрылыс.
ХХ ғасырдан бастап капиталистік қоғамда мемлекеттің маңызы өзгерді. Экономиканың теңгерімділігін қолдап, дамыту жолында мемлекеттің рөлі күшейді. Әсіресе, рынок пен монополияларды бақылау барысында экономиканың жеке меншік секторымен қатар мемлекеттік сектор, яғни “мемлекеттік капитализм” пайда болды. Мемлекет мүмкіндігінше экономиканың дағдарысын болдырмау саясатын жүргізді, халықтың табысын қайта бөлу арқылы қоғамдағы әділетсіздіктің “тігісін жатқызуға” тырысты. Осы кезден бастап нарықтық экономикаға негізделген капиталистік жүйесінде кейбір мемлекеттендіру және қоғамдастыру нышандары енгізілді. Теорияшылар капитализм жүйесінің эволюциясына әр түрлі баға берді: кейбір идеологтар бұл өзгерістерді аралас жүйенің пайда болуымен, яғни экономикада рынок нышандарымен қатар жоспарлау нышандарының да болуымен байланыстырды, онда мемлекет төреші ретінде рыноктың жүгенсіз күштеріне бақылау жүргізіп, түзетіп отырады деп түсіндірді.
Капитализм дүниеге буржуазиа мен жұмысшы табын әкелді.
Бұл жүйеде келесі қатынастарды ажыратуға болады:
1.Өндіріс құрал- жабдықтарына меншіктік жөніңдегі қатынастар және тікелей өндіріс, тарату, айырбастау және тұтыну жүйесіндегі туындайтын таптар арасындағы қатынастар (экономикалық қатынастар);
2. Мемлекеттік билік пен мемлекеттік басқару жөніңдегі таптар арасындағы қатынастар (саяси қатынастар);
3.Құқықтық тәртіп жөніңдегі таптар арасындағы қатынастар (құқықтық қатынастар);
4.Өнегелік (адамгершілік) нормаларды жүзеге асыруға байланысты таптар арасындағы қатынас (өнегелік қатынастар);
5. Идеологиалық, көркемдік және басқа рухани құндылықтарды жасау мен тұтынуға байланысты таптар арасындағы қатынас (тар мағынасындағы рухани қатынастар).Қоғамның әлеуметтік құрылымына талдау жасағанда теқ қана тап аралық емес, сондай-ақ таптың ішіндегі айырмашылықтарды ескеру керек. Таптардың ішінде әр түрлі қабаттарды, құрамдас бөлімдерді, отрядтарды айыру олардың қоғамдық болмысы мен мүдделерін анық түсінуге және олардың әлеуметтік және саяси жағдайын жорамалдауға мүмкіндік береді. Тарихи тәжірибе көрсеткендей, шынайы әлеуметтік дүниеде мұндай қайшылықтар өте маңызды болып табылады (қаржы капиталы мен өнеркәсіпшілер арасында, кіші бизнес пен корпорациялар және т. б. арасындағы қайшылықтар).
Елизавета Петровна?2.99 (1741 - 1761) (дочь Петра I и Екатерины I) была возведена на престол в результате очередного дворцового переворота. Ее поддержала гвардия, русское дворянство, недовольное засильем иноземцев, шведская и французская дипломатия, заинтересованные в переориентации русской внешней политики. Елизавета провозгласила возвращение к порядкам своего отца. Был упразднен кабинет министров и восстановлен Сенат, Берг и Мануфактур коллегии, Главный магистрат. На высших постах в государстве утвердились русские дворяне - Шуваловы, Воронцовы, Разумовские. Канцлером стал А.П. Бестужев-Рюмин?2.100. Елизавета провозгласила отмену смертной казни. При ней был открыт Московский университет (1755) и начала свою деятельность Академия художеств в Петербурге (1757).
Социальная политика Елизаветы Петровны была направлена на расширение прав и привилегий дворянства. В 1746 г. только за дворянами закреплялось право владеть землей и крестьянами. В 1760 г. помещики получают право ссылать крестьян в Сибирь. В 1755 г. заводские крестьяне были закреплены в качестве постоянных (посессионных) работников на уральских заводах. Ограничивалось приобретение дворянства по " Табели о рангах"?1.70. Учреждался Дворянский земельный банк для поддержки дворянства. Дворянство получит монопольные привилегии на винокурение. Происходит оживление торговли. В 1754 г. были отменены внутренние таможенные пошлины - мыты. Учреждался банк для купечества. Таможенный тариф 1757 г. установил высокие пошлины на ввозимые заграничные товары. Россия торговала со странами Европы, главным образом, с Англией и странами Востока. Центром крупных операций стала Макарьевская ярмарка.
Внешняя политика.В начале правления Елизаветы Россия ведет войну со Швецией (1741-1743 гг.), которая закончилась выгодным для России миром в г. Або. По этому миру Швеция подтвердила итоги Северной войны и уступила России часть Финляндии.
Главным внешнеполитическим событием периода правления Елизаветы стало участие России в Семилетней войне (1756 - 1763). В войне участвовали две коалиции европейских держав: Пруссия, Англия и Португалия против Франции, Испании, Австрии, Швеции, Саксонии и России. Новый король Пруссии Фридрих II?2.101 создал одну из крупнейших в Европе хорошо обученную армию. Пруссия стала угрожать интересам России в Польше и Прибалтике. В 1757 г. Россия вступает в войну. Русские войска вторглись в Восточную Пруссию. 19 августа 1757 г. у д. Гросс-Егерсдорф русские войска под командованием С.Ф. Апраксина?2.102 нанесли поражение прусским войскам. 14 августа 1758 г. состоялось крупное сражение у д. Цорнсдорф. В 1758 г. был взят Кенигсберг. 23 июля 1759 г. у д. Кнерсдорф армия Фридриха была разбита. 29 сентября 1760 г. отряд генерала З.Г. Чернышева?2.103 занял Берлин,а в 1761 г. захвачена Крепость Кольсберг. В сражениях Семилетней войны происходит становление талантливых русских полководцев П.А. Румянцева?2.104 и А.В. Суворова?2.105. Однако изменение внешнеполитического курса России в связи с воцарением Петра III?2.106 в декабре 1761 г. свело на нет успехи русских войск. Петр III , большой поклонник Фридриха II, заключает сепаратный мир с Пруссией (24 апреля 1762 г.), вернув ей все завоеванные территории.