XI ғасырдың соңына таман Кіші Азияда аса күшті Осман империясы дами бастады. Бұл мемлекеттің негізін XI ғасырдың басында Сырдария алқабынан қоныс аударған оғыз (түрікмен) тайпасының қайы руы қалады. XI ғасырдың 30-жылдарында ағайынды Тоғрыл-бек пен Чағрыл-бек бастаған салжұқтар Иранға қоныс аударды.
Тоғрыл-бек (993-1063) сұлтан атанып, 1040-1050 жылдар аралығында Хорезмді, бүкіл Иранды, Әзірбайжанды, Күрдістан мен Иракты басып алып, өз билігін орнатты. 1055 жылы Бағдад қаласы да салжұқтар қол астына көшті. Алып Арыслан (1063-1072) кезінде, 1064 жылы Арменияны басып алды. 1071-1081 жылдар аралығында селжұктер Кіші Азияны т.б. жерлерді жаулап алды.
Монғол шапқыншылығынан кейін ыдырап кеткен Салжұқ мемлекетінің орнына, 1299 жылы Осман түріктерінің мемлекеті келді. Оның негізін 1220 жылы Сырдария маңынан қоныс аударған түріктердің басшысы Ертоғрұлдың баласы Осман сұлтан (1258-1326) қалаған еді. XIV ғасырдың екінші жартысында Осман империясы көрші елдерге жорықтар ұйымдастыра бастайды. 1352-1354 жылдары түріктер Дарданелл жағалауын, Галлиполь және бірқатар қалаларды басып алады. Бұдан кейін осман түріктері Балқан түбегінде тұрып жатқан оңтүстік славян тайпаларынан құрылған Болгар патшалығы мен Серб мемлекетіне қарсы соғыс бастайды.
1363 жылы сұлтан I Мұрад Андрионопольды алады да, өз астанасын сонда көшіреді. Андрионопольды жаулап алуы Балқан түбегіндегі славян мемлекеттерін бағындырудың негізгі базасына айналады. Бұл кезде Балқан түбегіндегі Болгар және Серб феодалдық мемлекеттері өзара қырғиқабақ , бытыраңқылықты бастан кешіріп жатқан еді.
К концу XI века в Малой Азии начала развиваться мощная Османская империя. Основу этого государства заложило племя кайев из племени огузов (туркмен), переселившееся из долины Сырдарьи в начале XI века. В 1930-е годы сельджуки во главе с братьями Тогрыл-беком и Чагрыл-беком мигрировали в Иран. Тогрул-бек (993-1063) стал султаном и завоевал Хорезм, весь Иран, Азербайджан, Курдистан и Ирак с 1040 по 1050 год. В 1055 году город Багдад также пал перед сельджуками. Во время правления Гигантского Льва (1063-1072), в 1064 году он завоевал Армению. Между 1071 и 1081 годами сельджуки завоевали Малую Азию. завоеванные земли. В 1299 году турки-османы заменили государство сельджуков, распавшееся после монгольского нашествия. Он был основан в 1220 году Османом Султаном (1258-1326), сыном Эртогрула, предводителя тюрков, переселившихся с Сырдарьи. Во второй половине 14 века Османская империя начала организовывать экспедиции в соседние страны. В 1352-1354 годах турки завоевали Дарданеллы, Галлиполи и ряд городов. После этого турки-османы начали войну против Болгарского царства и Сербского государства, которое составляли южнославянские племена, жившие на Балканах. В 1363 году султан Мурад I захватил Андриополь и перенес туда свою столицу. Завоевание Андриополя стало основной базой для завоевания славянских государств на Балканах. В то время болгарское и сербское феодальные государства на Балканах переживали взаимную разобщенность.
(я перевёл лишь, так что как лучший ответ ставь тому человеку)
XI ғасырдың соңына таман Кіші Азияда аса күшті Осман империясы дами бастады. Бұл мемлекеттің негізін XI ғасырдың басында Сырдария алқабынан қоныс аударған оғыз (түрікмен) тайпасының қайы руы қалады. XI ғасырдың 30-жылдарында ағайынды Тоғрыл-бек пен Чағрыл-бек бастаған салжұқтар Иранға қоныс аударды.
Тоғрыл-бек (993-1063) сұлтан атанып, 1040-1050 жылдар аралығында Хорезмді, бүкіл Иранды, Әзірбайжанды, Күрдістан мен Иракты басып алып, өз билігін орнатты. 1055 жылы Бағдад қаласы да салжұқтар қол астына көшті. Алып Арыслан (1063-1072) кезінде, 1064 жылы Арменияны басып алды. 1071-1081 жылдар аралығында селжұктер Кіші Азияны т.б. жерлерді жаулап алды.
Монғол шапқыншылығынан кейін ыдырап кеткен Салжұқ мемлекетінің орнына, 1299 жылы Осман түріктерінің мемлекеті келді. Оның негізін 1220 жылы Сырдария маңынан қоныс аударған түріктердің басшысы Ертоғрұлдың баласы Осман сұлтан (1258-1326) қалаған еді. XIV ғасырдың екінші жартысында Осман империясы көрші елдерге жорықтар ұйымдастыра бастайды. 1352-1354 жылдары түріктер Дарданелл жағалауын, Галлиполь және бірқатар қалаларды басып алады. Бұдан кейін осман түріктері Балқан түбегінде тұрып жатқан оңтүстік славян тайпаларынан құрылған Болгар патшалығы мен Серб мемлекетіне қарсы соғыс бастайды.
1363 жылы сұлтан I Мұрад Андрионопольды алады да, өз астанасын сонда көшіреді. Андрионопольды жаулап алуы Балқан түбегіндегі славян мемлекеттерін бағындырудың негізгі базасына айналады. Бұл кезде Балқан түбегіндегі Болгар және Серб феодалдық мемлекеттері өзара қырғиқабақ , бытыраңқылықты бастан кешіріп жатқан еді.
Объяснение:
олай аталу себебі басшысы Осман
К концу XI века в Малой Азии начала развиваться мощная Османская империя. Основу этого государства заложило племя кайев из племени огузов (туркмен), переселившееся из долины Сырдарьи в начале XI века. В 1930-е годы сельджуки во главе с братьями Тогрыл-беком и Чагрыл-беком мигрировали в Иран. Тогрул-бек (993-1063) стал султаном и завоевал Хорезм, весь Иран, Азербайджан, Курдистан и Ирак с 1040 по 1050 год. В 1055 году город Багдад также пал перед сельджуками. Во время правления Гигантского Льва (1063-1072), в 1064 году он завоевал Армению. Между 1071 и 1081 годами сельджуки завоевали Малую Азию. завоеванные земли. В 1299 году турки-османы заменили государство сельджуков, распавшееся после монгольского нашествия. Он был основан в 1220 году Османом Султаном (1258-1326), сыном Эртогрула, предводителя тюрков, переселившихся с Сырдарьи. Во второй половине 14 века Османская империя начала организовывать экспедиции в соседние страны. В 1352-1354 годах турки завоевали Дарданеллы, Галлиполи и ряд городов. После этого турки-османы начали войну против Болгарского царства и Сербского государства, которое составляли южнославянские племена, жившие на Балканах. В 1363 году султан Мурад I захватил Андриополь и перенес туда свою столицу. Завоевание Андриополя стало основной базой для завоевания славянских государств на Балканах. В то время болгарское и сербское феодальные государства на Балканах переживали взаимную разобщенность.
(я перевёл лишь, так что как лучший ответ ставь тому человеку)