Отрицая политику «грубого индивидуализма» Гувера, президент Рузвельт рассчитывал преодолеть кризис путем планирования хозяйства, установления «классового мира» внутри страны и доброго соседства с другими странами. Теоретической базой «Нового курса» стало учение выдающегося английского экономиста Джона Мейнарда Кейнса (1883--1946). В условиях глубоких изменений в экономике капиталистических стран при господстве монополий, Кейнс и его последователи признавали необходимым участие государства в регулировании хозяйственной жизни.
Исходя из этого, основной целью реформ Рузвельта стало активное вмешательство государства в процесс общественного воспроизводства.
В осуществлении «Нового курса» выделяют два этапа: первоначальный -- с 1933 до 1935 гг. и второй этап -- с 1935 г., когда обозначились сдвиги влево.
Таким он и прибыл 4 марта 1933 г. на церемонию вступления в должность. Его фраза: «единственно, перед чем мы должны испытывать страх, - это сам страх» сразу вышла в классику американской риторики. [4] Он призвал сограждан к «национальному единству». Это было средством морально-политической мобилизации масс на борьбу с кризисом под руководством правительства крупной буржуазии, призывал не внимать каким-то иным рецептам решения насущных проблем. Речь из них заключалась в конкретных политических предложениях.
Одно из них заключалось в созыве чрезвычайной сессии Конгресса, другое - в намерении «просить у конгресса предоставления последнего оставшегося средства борьбы с кризисом, - широких полномочий для исполнительной власти в целях ведения войны против бедствия, таких же больших, какими я был бы наделен в случае действительного вторжения внешнего врага в нашу страну». [5] Утверждая, что страна нуждается в экспериментах, Рузвельт выдвинул довольно смелую широкомасштабную программу реформ под названием «Новый курс», призванную разрешить вставшие перед страной проблемы.
Само выражение «Новый курс» было взято из выступления самого Рузвельта на съезде демократической партии по случаю выдвижения его кандидатуры на пост президента от этой партии 2 июля 1932 г. говоря о неэффективности политики администрации президента - республиканца Г.Гувера, которая не могла вывести страну из тяжелейшего экономического кризиса, Рузвельт заявил о необходимости разработки и реализации «Нового курса» в интересах «закрытого человека». [6]
В ходе интенсивной работы на протяжении первых месяцев президенства, Рузвельт выработал жесткий распорядок работы в белом доме, и этот порядок сохранялся долгие годы.
Көптеген ғасырлар бойы Сарыарқаны қуатты қыпшақтар этносы мекендеген. Қыпшақтар батыс ғұндардың юебань (жубан) үрім-бұтағынан шыққан тікелей ұрпақтары болды. Қыпшақтар (қимақтар) туралы осындай мәліметтер Қашғари, әл-Идриси, Гардизи, Бейхаки еңбектерінде, Худуд-ал-Алем анонимдік шығармасында (Әлемдер шегінде) және басқаларында бар.
Қыпшақтардың шығу тегі туралы аңызда былай делінген: «Оғыз-хан бектерінің бірі [өзімен] бірге әйелін алып, [жорыққа] шығады. Өзі шайқаста қаза табады; оның әйелі аман қалады… Оның аяғы ауыр еді:… күн суық болды… ол [шіріген] қуысты ағашта туады». Бұл туралы ханға хабар жеткізген кезде ол: «Оның әкесі менің қолымда қаза тапты; оның қорғаушысы жоқ» деді (А.Н.Кононов, Түрікмендердің шежіресі, М.-Л., 1958, 43). Оғыз-хан оны асырап алып, Қыпшақ деп атайды. Қыпшақ сөзі көне түркі тілінен аударғанда қуысты ағаш деген мағына береді.
Қытайдың Шицзи және Цяньхань-шу дереккөздерінде б.э. дейінгі II ғасырда қыпшақтар (қытай транскрипциясында «кюеше» немесе «кыйчак») туралы алғашқы ақпаратты табуға болады. «Наныпи» хроникасынан қыпшақтар б.э.д. I ғасырда Тарбағатайдан батысқа қарай Каспий далаларына дейінгі жерді қоныстанғаны мәлім. Араб дереккөздері бойынша қыпшақтардың оңтүстікте оғыздармен және қаңлылармен, шығыста қарлұқтар мен қырғыздармен, батыста оғыздар мен печенегтермен ортақ шекаралары болған.
Қыпшақтардың иеліктері қазіргі заманғы Орталық, Солтүстік Шығыс және Батыс Қазақстан аумағын қамтыды. Қыпшақ иеліктерінің орталықтары Ертісте және Ұлытау даласында орналасты. Ибн Хордадбехтің есептеулері бойынша Тараз қаласынан Ертістегі қыпшақ иеліктеріне дейінгі қашықтық түйе жүріспен 81 күндік жолды құрады. Орталық Қазақстанда қыпшақтарға ауқымды металлургиялық облыс тиесілі болды (Баянауыл және Қарқаралы алабы, Степняк, Жезқазған және т.б.).
Отрицая политику «грубого индивидуализма» Гувера, президент Рузвельт рассчитывал преодолеть кризис путем планирования хозяйства, установления «классового мира» внутри страны и доброго соседства с другими странами. Теоретической базой «Нового курса» стало учение выдающегося английского экономиста Джона Мейнарда Кейнса (1883--1946). В условиях глубоких изменений в экономике капиталистических стран при господстве монополий, Кейнс и его последователи признавали необходимым участие государства в регулировании хозяйственной жизни.
Исходя из этого, основной целью реформ Рузвельта стало активное вмешательство государства в процесс общественного воспроизводства.
В осуществлении «Нового курса» выделяют два этапа: первоначальный -- с 1933 до 1935 гг. и второй этап -- с 1935 г., когда обозначились сдвиги влево.
Таким он и прибыл 4 марта 1933 г. на церемонию вступления в должность. Его фраза: «единственно, перед чем мы должны испытывать страх, - это сам страх» сразу вышла в классику американской риторики. [4] Он призвал сограждан к «национальному единству». Это было средством морально-политической мобилизации масс на борьбу с кризисом под руководством правительства крупной буржуазии, призывал не внимать каким-то иным рецептам решения насущных проблем. Речь из них заключалась в конкретных политических предложениях.
Одно из них заключалось в созыве чрезвычайной сессии Конгресса, другое - в намерении «просить у конгресса предоставления последнего оставшегося средства борьбы с кризисом, - широких полномочий для исполнительной власти в целях ведения войны против бедствия, таких же больших, какими я был бы наделен в случае действительного вторжения внешнего врага в нашу страну». [5] Утверждая, что страна нуждается в экспериментах, Рузвельт выдвинул довольно смелую широкомасштабную программу реформ под названием «Новый курс», призванную разрешить вставшие перед страной проблемы.
Само выражение «Новый курс» было взято из выступления самого Рузвельта на съезде демократической партии по случаю выдвижения его кандидатуры на пост президента от этой партии 2 июля 1932 г. говоря о неэффективности политики администрации президента - республиканца Г.Гувера, которая не могла вывести страну из тяжелейшего экономического кризиса, Рузвельт заявил о необходимости разработки и реализации «Нового курса» в интересах «закрытого человека». [6]
В ходе интенсивной работы на протяжении первых месяцев президенства, Рузвельт выработал жесткий распорядок работы в белом доме, и этот порядок сохранялся долгие годы.
Объяснение:
Көптеген ғасырлар бойы Сарыарқаны қуатты қыпшақтар этносы мекендеген. Қыпшақтар батыс ғұндардың юебань (жубан) үрім-бұтағынан шыққан тікелей ұрпақтары болды. Қыпшақтар (қимақтар) туралы осындай мәліметтер Қашғари, әл-Идриси, Гардизи, Бейхаки еңбектерінде, Худуд-ал-Алем анонимдік шығармасында (Әлемдер шегінде) және басқаларында бар.
Қыпшақтардың шығу тегі туралы аңызда былай делінген: «Оғыз-хан бектерінің бірі [өзімен] бірге әйелін алып, [жорыққа] шығады. Өзі шайқаста қаза табады; оның әйелі аман қалады… Оның аяғы ауыр еді:… күн суық болды… ол [шіріген] қуысты ағашта туады». Бұл туралы ханға хабар жеткізген кезде ол: «Оның әкесі менің қолымда қаза тапты; оның қорғаушысы жоқ» деді (А.Н.Кононов, Түрікмендердің шежіресі, М.-Л., 1958, 43). Оғыз-хан оны асырап алып, Қыпшақ деп атайды. Қыпшақ сөзі көне түркі тілінен аударғанда қуысты ағаш деген мағына береді.
Қытайдың Шицзи және Цяньхань-шу дереккөздерінде б.э. дейінгі II ғасырда қыпшақтар (қытай транскрипциясында «кюеше» немесе «кыйчак») туралы алғашқы ақпаратты табуға болады. «Наныпи» хроникасынан қыпшақтар б.э.д. I ғасырда Тарбағатайдан батысқа қарай Каспий далаларына дейінгі жерді қоныстанғаны мәлім. Араб дереккөздері бойынша қыпшақтардың оңтүстікте оғыздармен және қаңлылармен, шығыста қарлұқтар мен қырғыздармен, батыста оғыздар мен печенегтермен ортақ шекаралары болған.
Қыпшақтардың иеліктері қазіргі заманғы Орталық, Солтүстік Шығыс және Батыс Қазақстан аумағын қамтыды. Қыпшақ иеліктерінің орталықтары Ертісте және Ұлытау даласында орналасты. Ибн Хордадбехтің есептеулері бойынша Тараз қаласынан Ертістегі қыпшақ иеліктеріне дейінгі қашықтық түйе жүріспен 81 күндік жолды құрады. Орталық Қазақстанда қыпшақтарға ауқымды металлургиялық облыс тиесілі болды (Баянауыл және Қарқаралы алабы, Степняк, Жезқазған және т.б.).
Объяснение: