Тауларынан Тақ
да
1. Ашық тест тапсырмалары
1.1, Кытай деректерінде
«он тайпаның» кағаны аталды.
1.2. Батыс Түрік қағанатының негізін құрағай ой тайпа
дейінгі жерді иеленді.
1.3. Каганатта ұлы өмірші, әскери қолбасшы және барлық жердің иесі
саналды,
1.4. Батыс Түрік қағанатының қысқы ордасы ірі сауда, қолөнер орталығы
каласы болды.
1.5. Kағанаттағы абгу, шад және елтебер лауазымдары
эулетіне тиесілі
KOHE
болды,
ха
натын
таны
болыг
1.6. Батыс Түрік қағанатының дағдарысқа ұшырау себебі
тайпаларының арасындағы билік үшін күрес болды,
түрге
өз сая
әкі
орд
Іле
2. Жабық тест тапсырмалары
2.1, Батыс Түрік қағанатының жазғы ордасы
А) Суаб
9) Тараз
В) Отырар
17 В) Майбұлақ,
г) Сығанақ
2.2. Батыс Түрік қағанатындағы өзара қырқыстар, биліктің әлсіреуі Жетісуға
басқыншылар әскерінің баса-көктеп енуіне әкелді
А) Ұйғыр қағанаты
9) Византия империясы
В) Тан империясы
B) Шығыс Түрік қағанаты
г) Карлұқ қағанаты
2.3, Батыс Түрік қағанаты орнына құрылған түркі мемлекеттері
1) Хорезмшахтар мемлекеті
2) Оғыз мемлекеті
3) Кимак, кағанаты
4) Карахан мемлекеті
5) Кыпшақ хандығы
6) Казақ хандығы
7) Шайбанилер мемлекеті
3) Хазар қағанаты
ка
er
ба
с.
2.4. Білге қаған және оның інісі Күлтегін тұсында қайта өркендеген мемлекет
А) Карлұқ қағанаты
Ә) Батыс Түрік қағанаты
B) Шығыс Түрік қағанаты
В) Ұйғыр қағанаты
Г) Түргеш қағанаты​

Во-первых, выяснение общественных условий развития исторической науки на разных этапах. Вполне понятно, что конкретная историческая среда, духовная, социально-экономическая, политическая жизнь общества, в значительной степени, определяют развитие исторического знания.Во-вторых, изучение процесса накопления знания о человеческом обществе. Каждое новое поколение историков располагает материалами, накопившимися в ходе предшествующего развития исторической науки. Речь идет не только о фактах, но и определенных идеях и теориях, их связи с философскими и политическими взглядами, характерными для данной эпохи. 

К XV в. оформился такой орган, как Боярская дума. Это был постоянно действующий орган со стабильным составом, в который входили думные чины. Боярская дума не имела четко очерченной компетенции, но могла принимать решения по наиболее важным вопросам жизни государства.

Феодальные съезды по мере централизации государства начинают отмирать.

Сохранявшаяся дворцово–вотчинная система постепенно преобразуется. Возникают так называемые пути, обеспечивавшие специальные нужды князя (Сокольничий, Ловчий, Конюшенный и др.). Они выступали как административные и как судебные органы.

В конце XV в. начинается перерастание дворцово–вотчинной системы в приказную, что было показателем дальнейшей централизации Русского государства.

Местное управление состояло из наместников в уездах и волостелей в волостях. Судебная система была громоздкой и сложной (схема 10) и состояла из ряда инстанций: суд наместников (воевод), приказной суд, суд Боярской думы или Великого князя. Параллельно действовали церковные и вотчинные суды, сохранялась практика “смешанных” судов.

Велика была роль церкви в государственной организации. Противоречивым было ее отношение к проблеме централизации Русского государства. Среди церковных иерархов той поры были и горячие сторонники укрепления государственного единства Руси, и силы, оказывающие упорное сопротивление этому процессу.

В организационном отношении Церковь представляла собой сложную систему. Во главе ее стоял митрополит. В 1448 г. русская Православная церковь стала автокефальной – самостоятельно по отношению к вселенскому патриарху, сидевшему в Византии. Вся территория подразделялась на возглавляемые епископами епархии. До XV в. русские митрополиты назначались константинопольским патриархом. Теперь они стали избираться собором русских епископов сначала по согласованию со светской властью, а потом и по прямому указанию московских великих князей.