Тестовые задания с одним правильным ответом. («Казахское народное прикладное искусство. Национальная одежда казахского народа»)1.По изготовления делились и фасонам делились на ворсовые, гладкие, настенные, напольные? А) палас; В) ковер; С) алаша: Е) одеяло.2.Одна из древних занятий казахских девушек и молодых женщин, имевшее большое значение в воспитании любви к прекрасному: А) вышивание; В) выстегивание; С) рукоделие; Е) расшивание.3.Казахские кузнецы поклонялись пророку: А) Юсуфу; В) Исмаилу; С) Дауду; Е) Адаму.4.Национальный длинный утепленный халат с отложным воротом или стойкой: А) шекпен; В) тон; С) тулуп; Е) шапан.5.Несравнимый ни с чем по своей роскоши и великолепию женский головной убор. Его надевали невесты на свадьбу: А) жаулык; В) саукеле: С)кулпара: Е) камшат ​

Гай муций сцевола прославился тем, что, согласно легенде, пытался убить ларса порсену,  царя города клузия, который осадил рим в 509 до н. э. сцевола пробрался в шатер порсены, но по ошибке убил царского писца, который был одет дороже и красивее царя. сцеволу схватили, и тогда он объявил порсене, что он лишь один из 300 римских юношей, поклявшихся ценою своей жизни убить порсену. когда герою стали угрожать пыткой и смертью, если он откажется раскрыть все детали этого замысла, сцевола протянул правую руку в разведенный на алтаре огонь и держал её там, пока она не обуглилась. отвага римлянина так поразила порсену, что его отпустили, и порсена заключил с римом мир. за потерю правой руки муция прозвали «сцевола» (лат. scaevola — «левша»). вторая версия несколько иная: после того как сцевола убил человека, одетого в пурпур, будучи схвачен и к царю, он положил руку на пылающий алтарь, как бы в наказание за то, что ошибся в момент убийства. когда царь, сжалившись над юношей, отвел его от огня, тот, в за такую милость, сказал ему, что 300 подобных ему (римлян) составили заговор против него. царь, испугавшись этого, приняв заложников, прекратил войну. муцию были даны луга за тибром, названные в связи с этим муциевыми. кроме того, ему была поставлена почетная статуя.  

Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.Қола дәуірінде Азияда бұрын қалыптасқан қала мәдениеті (Месопотамия, Элам, Мысыр, Сирия) одан әрі дами түсті және жаңа мәдениеттер (Үндістанда – Хараппа, Қытайда – Инь) қалыптасты. Мұндай жағдай Еуропада да байқалды. Қала жұрттары, сарайлар, жергілікті жазу, т.б. деректер Еуропадағы өзіндік мәдени орталық еді. Бұл дәуірде кен қорына бай Кавказдың маңызы зор болды. Ол Шығыс Еуропаның далалық аудандарын мыс бұйымдарымен жабдықтайтын Еуразиядағы ең ірі металлургия орталықтарының біріне айналды.