1)пётр мало походил на прежних царей. причиной тому было его воспитание, или, вернее, отсутствие такового. умный и энергичный, пётр жил вдали от царского двора, в сёлах, на свободе. он был не знаком с дворцовым этикетом, его не заставляли каждый день являться на богослужения, круг общения его не был ограничен придворными, поэтому среди его товарищей были и сельские мальчишки, и приближённые к нарышкиным бояре и дворяне. пытливый царевич глубоко вникал в проблемы военного дела и кораблестроения. специалистов по этим вопросам пётр нашёл в слободе на яузе - голландец франц тиммерман учил петра и фортификации, другой голландец, карштен-брант, обучал парусами. даже начав самостоятельное правление, пётр мало интересовался государственными делами - всем заправляли его мать, дядя л. к. нарышкин, б. голицын и патриарх иоаким. пётр продолжал учиться у иностранцев - не только наукам, но и мастерству, находя удовольствие в ручном труде. в слободе царь близко сошёлся с шотландцами патриком гордоном и яковом брюсом и швейцарцем францем лефортом, познакомившим его с западным образом жизни. близким другом петра стал служивший у лефорта александр меншиков, ровесник петра, происходивший из самых низов (по некоторым данным, сын конюха) . равнодушный к евдокии лопухиной, пётр увлёкся дочерью виноторговца анной монс и много времени проводил в слободе в весёлых пирушках.
ум, любознательность, трудолюбие, энергия, железная воля у петра сочетались с жестокостью и раздражительностью. эти тёмные черты характера, вероятно, были следствием жутких впечатлений раннего детства, когда на глазах царевича убивали его близких и сама его жизнь висела на волоске. страх за жизнь сопровождал петра на протяжении всего периода его взросления и отразился на нервной системе - в моменты возбуждения у петра случались судороги.
в 1693 и в 1694 гг. пётр ездил в архангельск, где изучал корабельное дело на море и основал верфь для строительства кораблей. в 1694 г. умерла мать петра наталья кирилловна. в том же году пётр провёл последние манёвры своей «потешной» армии в подмосковном селе кожухово. эта потеха показала, что войско петра готово к нешуточным военным делам.
2)сила, упорство, не жалел себя и других - говорят о нем. так и есть, однако петр был тираном и подобил себя грозному. он людей на фабрики ссылал отдельно от семей, на каторгу, на смерть.
3)на первом этапе реформы носили в основном хаотичный характер и были вызваны в первую очередь военными государства, связанными с ведением северной войны. проводились в основном насильственными и сопровождались активным вмешательством государства в дела (регулирование торговли, промышленности, налогово-финансовой и трудовой деятельности). многие реформы носили непродуманный, поспешных характер, что было вызвано как неудачами в войне, так и отсутствием кадров, опыта, давлением старого консервативного аппарата власти.
Ол жақсы білім меңгерген, Янь-вана титулын алған (оның үлес жері ежелгі Янь патшалығының орнында орналасқан). Ол Пекин қаласында тұрған және өз қайын атасы Сюй Да қолбасшымен моңғалдарға қарсы жорықтарды басқарған. Чжу Ди моңғалдарға қарсы жорықтарда, Пекин қаласының жағдайын жақсартуда үлкен жетістіктерге қол жеткізген. Оны әкесі Чжу Юаньчжан жоғары бағалаған. Сол уақыттарда тақта Чжу Цзинь императордың баласы отырған, бірақ 1392 жылы ерте қаза болған.
Император Чжу Юаньчжан 1398 жылдың 24 маусымында қайтыс болған, билікті оның немересі Юаньвэнь алған. Жаңа император өз бауырларына қастықпен қараған. Ол Юнлэ қолбасшыны биліктен аластату үшін басқа қолбасшыларды дайындай бастаған.
Чжу Ди сол уақытта көтеріліске дайындалған. Ол қолбасшылардың ішінде беделді болған, әскери шеберлікті жақсы меңгерген және Сунь-цзы классикалық аңсарын оқыған. Оны жергілікті тұрғындар жақтаған, өз жағына моңғол әскерін де қаратқан. Чжу Ди қолбасшыға қарсы әскери өнердің шебері Цзинлун шыққан, бірақ жеңіліс тапқан. 1402 жылдың 15 қаңтарында Чжу Ди Нанкин жеріне қарсы жорықты бастауға шешім қабылдаған. Ли Цзинлун қорқыныштан қалалық қақпаны ашқан, сондықтан дүрбелең басталған. Императордың сарайы өртке оранған, Юньвэнь өз жұбайымен бірге сол жерде қайтыс болуы мүмкін.
Чжу Ди император титулын алып, 1402 жылы Юньвэнь жақтастарын биліктен шектеген, бұрынғы императордың атын тарихтан өшіріп, «Цзяньвэнь» билік уақытын «Хуанъу» дәуірінің жалғасымен ауыстырған. Ол өзінің заңсыз іс-әрекетін білдіртпеу үшін Фан Сяожу деген тарихшының басын шапқан. Фан Сяожу өз қанымен «узурпатор» деген мағына беретін иероглиф жазып кеткен, осы арқылы императордың заңсыз билігін тарих беттері арқылы болашаққа әшкерелеген.
Ішкі саясаты
Билікке заңсыз әрі қатал жолмен келгеніне қарамастан, Юнлэ билігінің уақыты тарихта салтанатты мерзім ретінде қалған. Император халықты қалыпты жағдайда ұстауға тырысқан, сонымен қатар буддалық рәсімдер мен мейрамдардың маңызын арттырған. Ол биліктің рационалдық жүйесін енгізген.
Чжу Ди ғылым мен білімге көп көңіл аударған. Император Юнлэ үлкен энциклопедия жазуға бұйырған, бұл энциклопедия тарихта «Юнлэ энциклопедиясы» деп қалған, 600 жыл бойы әлемдегі ең үлкен энциклопедия болып саналған, бірақ кейін бұл рекордтты Ағылшын Уикипедиясы жаңартты. Ішінде жарты миллион бет болған, осы уақытқа дейін 4%-ы ғана сақталған.
Чжу Ди
Чжу Ди
Император экономиканы арттыруға белсене кіріскен. Ақсүйектермен біріге отырып, Юнлэ жемқорлықпен, жасырын топтармен, қарақшылармен және Юньвэн жақтастарымен қатал күресе бастаған. Император азық-түлік өнімдерін көбейту үшін шаралар қабылдаған. Янцы жерін өңдеген, Ұлы Қытай қорғанын жаңартқан. Қайта құрылған Ұлы каналдың ашылуы Янцы жерімен солтүстік жерлер арасындағы кең каботажды кеме қатынасының тоқтауына әкеп соқтырған.
Чжу Ди Пекин қаласын Қытайдың астанасы ретінде жариялаған, дәл осы жерде «Жабық каланың» құрылысы басталған және аяқталған. Пекин 500 жылдай Қытайдың астанасы болды.
Чжу Ди билігінің кезінде конфуцийшілдік және ғылым дамыған. Ол Су Цзин деген мемлекет хатшысына барлық кітаптар мен тақырыптар бойынша қысқa аңдатпалар жасауға бұйырған, 17 айдан кейін бірінші томы жарық көрген, ал 1557 жылы «Юнлэ билігі кезіндегі энциклопедия» деген келесі том пайда болған. Осы жерде адамзаттың Қытайға белгілі барлық жетістіктері жазылған. Бұл еңбек 11 томға жіктелген 3000 жазбадан тұрған.
Чжу Ди жаңалықтарға толерантты түрде қараған Конфуцийшілдікті даосизмді және буддизмді қолдаған қытайлық дәстүрлерді жаңдандыруға, моңғолдардың мәдениетке әсерін тоқтатуға тырысқан.
1)пётр мало походил на прежних царей. причиной тому было его воспитание, или, вернее, отсутствие такового. умный и энергичный, пётр жил вдали от царского двора, в сёлах, на свободе. он был не знаком с дворцовым этикетом, его не заставляли каждый день являться на богослужения, круг общения его не был ограничен придворными, поэтому среди его товарищей были и сельские мальчишки, и приближённые к нарышкиным бояре и дворяне. пытливый царевич глубоко вникал в проблемы военного дела и кораблестроения. специалистов по этим вопросам пётр нашёл в слободе на яузе - голландец франц тиммерман учил петра и фортификации, другой голландец, карштен-брант, обучал парусами. даже начав самостоятельное правление, пётр мало интересовался государственными делами - всем заправляли его мать, дядя л. к. нарышкин, б. голицын и патриарх иоаким. пётр продолжал учиться у иностранцев - не только наукам, но и мастерству, находя удовольствие в ручном труде. в слободе царь близко сошёлся с шотландцами патриком гордоном и яковом брюсом и швейцарцем францем лефортом, познакомившим его с западным образом жизни. близким другом петра стал служивший у лефорта александр меншиков, ровесник петра, происходивший из самых низов (по некоторым данным, сын конюха) . равнодушный к евдокии лопухиной, пётр увлёкся дочерью виноторговца анной монс и много времени проводил в слободе в весёлых пирушках.
ум, любознательность, трудолюбие, энергия, железная воля у петра сочетались с жестокостью и раздражительностью. эти тёмные черты характера, вероятно, были следствием жутких впечатлений раннего детства, когда на глазах царевича убивали его близких и сама его жизнь висела на волоске. страх за жизнь сопровождал петра на протяжении всего периода его взросления и отразился на нервной системе - в моменты возбуждения у петра случались судороги.
в 1693 и в 1694 гг. пётр ездил в архангельск, где изучал корабельное дело на море и основал верфь для строительства кораблей. в 1694 г. умерла мать петра наталья кирилловна. в том же году пётр провёл последние манёвры своей «потешной» армии в подмосковном селе кожухово. эта потеха показала, что войско петра готово к нешуточным военным делам.
2)сила, упорство, не жалел себя и других - говорят о нем. так и есть, однако петр был тираном и подобил себя грозному. он людей на фабрики ссылал отдельно от семей, на каторгу, на смерть.
3)на первом этапе реформы носили в основном хаотичный характер и были вызваны в первую очередь военными государства, связанными с ведением северной войны. проводились в основном насильственными и сопровождались активным вмешательством государства в дела (регулирование торговли, промышленности, налогово-финансовой и трудовой деятельности). многие реформы носили непродуманный, поспешных характер, что было вызвано как неудачами в войне, так и отсутствием кадров, опыта, давлением старого консервативного аппарата власти.
Ол жақсы білім меңгерген, Янь-вана титулын алған (оның үлес жері ежелгі Янь патшалығының орнында орналасқан). Ол Пекин қаласында тұрған және өз қайын атасы Сюй Да қолбасшымен моңғалдарға қарсы жорықтарды басқарған. Чжу Ди моңғалдарға қарсы жорықтарда, Пекин қаласының жағдайын жақсартуда үлкен жетістіктерге қол жеткізген. Оны әкесі Чжу Юаньчжан жоғары бағалаған. Сол уақыттарда тақта Чжу Цзинь императордың баласы отырған, бірақ 1392 жылы ерте қаза болған.
Император Чжу Юаньчжан 1398 жылдың 24 маусымында қайтыс болған, билікті оның немересі Юаньвэнь алған. Жаңа император өз бауырларына қастықпен қараған. Ол Юнлэ қолбасшыны биліктен аластату үшін басқа қолбасшыларды дайындай бастаған.
Чжу Ди сол уақытта көтеріліске дайындалған. Ол қолбасшылардың ішінде беделді болған, әскери шеберлікті жақсы меңгерген және Сунь-цзы классикалық аңсарын оқыған. Оны жергілікті тұрғындар жақтаған, өз жағына моңғол әскерін де қаратқан. Чжу Ди қолбасшыға қарсы әскери өнердің шебері Цзинлун шыққан, бірақ жеңіліс тапқан. 1402 жылдың 15 қаңтарында Чжу Ди Нанкин жеріне қарсы жорықты бастауға шешім қабылдаған. Ли Цзинлун қорқыныштан қалалық қақпаны ашқан, сондықтан дүрбелең басталған. Императордың сарайы өртке оранған, Юньвэнь өз жұбайымен бірге сол жерде қайтыс болуы мүмкін.
Чжу Ди император титулын алып, 1402 жылы Юньвэнь жақтастарын биліктен шектеген, бұрынғы императордың атын тарихтан өшіріп, «Цзяньвэнь» билік уақытын «Хуанъу» дәуірінің жалғасымен ауыстырған. Ол өзінің заңсыз іс-әрекетін білдіртпеу үшін Фан Сяожу деген тарихшының басын шапқан. Фан Сяожу өз қанымен «узурпатор» деген мағына беретін иероглиф жазып кеткен, осы арқылы императордың заңсыз билігін тарих беттері арқылы болашаққа әшкерелеген.
Ішкі саясаты
Билікке заңсыз әрі қатал жолмен келгеніне қарамастан, Юнлэ билігінің уақыты тарихта салтанатты мерзім ретінде қалған. Император халықты қалыпты жағдайда ұстауға тырысқан, сонымен қатар буддалық рәсімдер мен мейрамдардың маңызын арттырған. Ол биліктің рационалдық жүйесін енгізген.
Чжу Ди ғылым мен білімге көп көңіл аударған. Император Юнлэ үлкен энциклопедия жазуға бұйырған, бұл энциклопедия тарихта «Юнлэ энциклопедиясы» деп қалған, 600 жыл бойы әлемдегі ең үлкен энциклопедия болып саналған, бірақ кейін бұл рекордтты Ағылшын Уикипедиясы жаңартты. Ішінде жарты миллион бет болған, осы уақытқа дейін 4%-ы ғана сақталған.
Чжу Ди
Чжу Ди
Император экономиканы арттыруға белсене кіріскен. Ақсүйектермен біріге отырып, Юнлэ жемқорлықпен, жасырын топтармен, қарақшылармен және Юньвэн жақтастарымен қатал күресе бастаған. Император азық-түлік өнімдерін көбейту үшін шаралар қабылдаған. Янцы жерін өңдеген, Ұлы Қытай қорғанын жаңартқан. Қайта құрылған Ұлы каналдың ашылуы Янцы жерімен солтүстік жерлер арасындағы кең каботажды кеме қатынасының тоқтауына әкеп соқтырған.
Чжу Ди Пекин қаласын Қытайдың астанасы ретінде жариялаған, дәл осы жерде «Жабық каланың» құрылысы басталған және аяқталған. Пекин 500 жылдай Қытайдың астанасы болды.
Чжу Ди билігінің кезінде конфуцийшілдік және ғылым дамыған. Ол Су Цзин деген мемлекет хатшысына барлық кітаптар мен тақырыптар бойынша қысқa аңдатпалар жасауға бұйырған, 17 айдан кейін бірінші томы жарық көрген, ал 1557 жылы «Юнлэ билігі кезіндегі энциклопедия» деген келесі том пайда болған. Осы жерде адамзаттың Қытайға белгілі барлық жетістіктері жазылған. Бұл еңбек 11 томға жіктелген 3000 жазбадан тұрған.
Чжу Ди жаңалықтарға толерантты түрде қараған Конфуцийшілдікті даосизмді және буддизмді қолдаған қытайлық дәстүрлерді жаңдандыруға, моңғолдардың мәдениетке әсерін тоқтатуға тырысқан.
примерно так
Объяснение: