Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған
мәтіндегі негізгі ой-әрине адами қасиеттердің адам бойынан табылуы.Ол қандай жағдай болса да,ең алдымен адам бойынан көрінуі керек қасиеттер.Адамда атақ,даңқ,ақша,байлық жоғалса да осы адами қасиеттер жоғалмауы керек.
2.Ұлтшыл болу-біздің басты қағидамыз.Жаныңмен,тәніңмен өз еліңді сүю-нағыз патриоттылықтың белгісі.Өз жеріңді,өз еліңді,кішкене бір топырғамен болсын мақтан тұтып ,сүйе білсең-сенде ешбір белес,алынбас асу болмас еді.Мүмкін өз жүрегіңде еліме деген жанашырлық болса ғана,сен нағыз ұлтшыл,патриоттық ұрпақ болар едің!
мәтіндегі негізгі ой-әрине адами қасиеттердің адам бойынан табылуы.Ол қандай жағдай болса да,ең алдымен адам бойынан көрінуі керек қасиеттер.Адамда атақ,даңқ,ақша,байлық жоғалса да осы адами қасиеттер жоғалмауы керек.
2.Ұлтшыл болу-біздің басты қағидамыз.Жаныңмен,тәніңмен өз еліңді сүю-нағыз патриоттылықтың белгісі.Өз жеріңді,өз еліңді,кішкене бір топырғамен болсын мақтан тұтып ,сүйе білсең-сенде ешбір белес,алынбас асу болмас еді.Мүмкін өз жүрегіңде еліме деген жанашырлық болса ғана,сен нағыз ұлтшыл,патриоттық ұрпақ болар едің!