Менің өмірімде ең жақсы және бақытты деп мақтана алатын күнім бар. Мен үшін бұл теңізді алғаш көрген жаз күндерінің бірі еді. Мен оны бала кезінен, теледидар экранынан суреттерде жиі көретінмін және үнемі оны өз көзіммен көретінімді армандайтынмын. Олар маған мектепке бармай-ақ, жүзуге үйретті, олар бассейнде сабақтарға жазылды, бірақ маған бұл өте қызықты болып көрінді, ал теңіз - бұл өте үлкен, керемет. Адамға ессіз күйде ғашық болып, оған қайта-қайта оралуды армандау үшін теңізге қарау керек.
Алғаш рет ата-анам мен жеті жасымда теңізге демалды. Мен алдағы сапарды тағатсыздана күттім, анама заттарды жинауға көмектесіп, бір нәрсені ұмытып кеткенімізді тексеріп, уәде етілген сапар күні келгенде мен діттеген жерімізге жетуді күте алмадым.
Маған теңіз өте қатты ұнады, маған жүзу ғана емес, сонымен қатар пирстен суға секіру, жағажайда волейбол ойнау, жаңа достар табу және жай ғана көңіл көтеру ұнады. Теңіз саяхаттарының бірінде біз нағыз су астындағы алыптар сияқты көрінетін дельфиндерді де көрдік. Сондықтан мен ең жақсы күнімді еске алдым.
Объяснение:
Перевод
В моей жизни есть день, который я с гордостью могу назвать лучшим и самым счастливым. Для меня такой момент стал одним из летних дней, когда я впервые увидел море. Я часто видел его как ребенка в картинках, с экранами телевизоров и всегда мечтал, что когда-нибудь я увижу его своими глазами. Меня учили плавать перед школой, когда я был зачислен в бассейн, но мне это показалось совершенно скучным, а море - таким необычным, величественным. Нужно только один раз взглянуть на море, полюбить его до воспоминания и начать мечтать о нем, возвращаться к нему снова и снова.
Первый раз, когда мы пошли на море с моими родителями, мне было семь лет. Всю неделю я был в авангарде предстоящей поездки маме собирать вещи, проверял, не забыли ли мы, и когда наконец-то наступила обещанная поездка, я не могу позволить себе ее доставить.
Мне очень понравилось море, я любил плавать, и все еще прыгать в воду с пирсом, играть в волейбол на пляже, заводить новых друзей и веселиться. И в то же время на одной из морских прогулок нам даже удалось увидеть дельфинов, которые показали мне настоящих подводных гигантов. Поэтому я вспомнил свой лучший день.
Ңжер-анаға деген ықыласы ерекше. топырақтан жаралған болмысымыздан ба әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер мен ел ұғымы егіз. әлем картасында жерінің үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды иемдеген отанымыз бар. алайда басында баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері жоқ қандастарымыздың толып жүргенін қалай түсіндіреміз? өзінің меншікті жері жоқ , ерім деп еркелетпеген еліне қорған бола ала ма? әр жерде иесі бар деп қоршалып, қорғалған, бірақ бір түп ағаш егілмей, бір лашық салынбай созылып жатқан жерлер бар. ол жерлерді өзі алмай, өзгеге де бермейтіндердің не ойлағаны бар? жер күтіп, баптағанды, топырағын шаң қылып бүлдіршіндердің жүгіргенін, әйтеуір тірі ға қалқан болуды қалайды. ал қоқысқа толып, тынысы тарылған, егілмей жетімге айналған жер де ауа жұта алмай қиналған бірдей. бірде бір қоқысқа толып, әбден азып-тозған жерін сатуды жөн көреді. сатып алушы жерді қоқыстан тазалап жүріп, бұлақтың көзін тауып алады. әртүрлі жүзім, анар, алма ағаштарын егіп, басына үй салады. уақыт өте сол маңнан жердің бұрынғы иесі өтіп бара жатып, жайқалған бақты көріп, мен қандай жерден айырылып қалғанмын деп өкініпті - дейді аңыздарда. жер баптағанға, күте білгенге азық, бағалай білгенге баспана, аялай білгенге сая бола алады. бірақ оның қадірін түсіне білу үшін де жерге жете алмай тіршілігі мұңға айналған бауырларымыздың күйін бастан өткізу керек пе? бізге жер беріңдер деп ашынған қазақтардың жанайқайы жылда естілетін жырға айналып барады. кезінде «шаңырақ», «бақай» деп бір дүрліккен қазақтың жылауы неге қайталана береді? еңбекпен тапсын, жерді сатып алсын дейді біреулер. ал біреулер неге өз ауылында отырмайды, қалада нелері бар деп сөгері анық. мүмкін біреулер ауылдағы жеріне егін ексін, соны өсіріп, азық қылсын деп ақыл айтар. бірақ кімнің жақсы өмір сүргісі келмейді дейсін. қала маңына шоғырланып жинала бастаған жандардың болашағым- қалада оқысын, тіршілік жасап, отбасымды асырайын деп ниеттенгендері анық. кеше ғана жер беріңдер деп бейбіт мақсатта жиылған топтың өз бауырымыз, өз қандастарымыз екенін естен шығармайық. қалай десек те бұл мәселені шешудің жолдарын іздеу керек. өз елім өзекке теппес деп шырылдаған олардың жанайқайын бүгін естімесек, ертең ар алдында да, алла алдында да жауап беретінімізді ұмытпаған жөн шығар.
Менің өмірімде ең жақсы және бақытты деп мақтана алатын күнім бар. Мен үшін бұл теңізді алғаш көрген жаз күндерінің бірі еді. Мен оны бала кезінен, теледидар экранынан суреттерде жиі көретінмін және үнемі оны өз көзіммен көретінімді армандайтынмын. Олар маған мектепке бармай-ақ, жүзуге үйретті, олар бассейнде сабақтарға жазылды, бірақ маған бұл өте қызықты болып көрінді, ал теңіз - бұл өте үлкен, керемет. Адамға ессіз күйде ғашық болып, оған қайта-қайта оралуды армандау үшін теңізге қарау керек.
Алғаш рет ата-анам мен жеті жасымда теңізге демалды. Мен алдағы сапарды тағатсыздана күттім, анама заттарды жинауға көмектесіп, бір нәрсені ұмытып кеткенімізді тексеріп, уәде етілген сапар күні келгенде мен діттеген жерімізге жетуді күте алмадым.
Маған теңіз өте қатты ұнады, маған жүзу ғана емес, сонымен қатар пирстен суға секіру, жағажайда волейбол ойнау, жаңа достар табу және жай ғана көңіл көтеру ұнады. Теңіз саяхаттарының бірінде біз нағыз су астындағы алыптар сияқты көрінетін дельфиндерді де көрдік. Сондықтан мен ең жақсы күнімді еске алдым.
Объяснение:
ПереводВ моей жизни есть день, который я с гордостью могу назвать лучшим и самым счастливым. Для меня такой момент стал одним из летних дней, когда я впервые увидел море. Я часто видел его как ребенка в картинках, с экранами телевизоров и всегда мечтал, что когда-нибудь я увижу его своими глазами. Меня учили плавать перед школой, когда я был зачислен в бассейн, но мне это показалось совершенно скучным, а море - таким необычным, величественным. Нужно только один раз взглянуть на море, полюбить его до воспоминания и начать мечтать о нем, возвращаться к нему снова и снова.
Первый раз, когда мы пошли на море с моими родителями, мне было семь лет. Всю неделю я был в авангарде предстоящей поездки маме собирать вещи, проверял, не забыли ли мы, и когда наконец-то наступила обещанная поездка, я не могу позволить себе ее доставить.
Мне очень понравилось море, я любил плавать, и все еще прыгать в воду с пирсом, играть в волейбол на пляже, заводить новых друзей и веселиться. И в то же время на одной из морских прогулок нам даже удалось увидеть дельфинов, которые показали мне настоящих подводных гигантов. Поэтому я вспомнил свой лучший день.