1. Мәтіндерді оқып, ой қорытындысын шығарып,дар.
|
Қайран, балалық-ай, десеңізші! Онда мен кіп-кішкентай сөби олім. Ал
айнала таулар да, үйлер де, қойтастар да, сылқылар да – бәрі-бәрі үлкен
болатын. Адамдардың бәрі «айналайыннан» басқа созі эхсок кілең, мейірімді
жандар болып көрінетін... Қария кісілердің, сақалынан қадір-қасиет көрініп
тұратын еді. Ер мінез жігіттердің кесек тұлғаларынан, қыз-келіншектерді и
жүріс-тұрысынан мен адамзаттың асқақ сұлулығын түйсіксіз байқаған
болармын. Солардың бәрі мені аймалап, сүю үшін жаратылған жандар
сияқты еді.
Ол – ол ма, анау асқар таулар, етектегі шексіз дала, когілдір аспан, түнде
жымыңдаған жұлдыздар, толықсып туган ай, жасыл жайлау — борі-бәрі тек
маған ғана елжірей қарап, мені ғана аймалап, олдилейтін сияқты еді. Дүние
сенің сәби көзіңмен көргендегідей өмір бойы қайырымды, аспаны күмбез, келі
жібек, әдемі ертек болып тұра берсе, коне!
Ал енді ананың бесікте жатқанда айтқан әлдиі, әженің тымылжыта төккен тамаша ертегілері, туғандарыңның мейірбанды күлкілері, жеңгелердің тәтті әзілдері осының барлығы туған еліңнің керемет сипаттары. Туған елдің тілі барша жанға түсінікті. Туған ел, туған жер ол дүниенің тәтті ғана бір ортасы деп есептеймін.
Достар егер біз «Туған жер» деген ұғымды түсінетін болсақ, туған жерімізге аянбай еңбек сіңіруіміз керек.
Әуелгі Отан – ана алды, оттың басы,
Ауыл алды, аунаған шөптің қасы.
Сағынғанда тым ыстық көрінеді,
Жаста ойнаған үйшік қып сайдың тасы.
Объяснение: