1. Облысымыздың қай аумағында техногенді жүктеме басым? Ол неден көрінеді? 2. Республикамызда «Байқоңыр» кешенін қолданудың салдары неге соқтырды? 3. Шөлдену үдерісінің басты себебі неде? Салдары қандай болуы мүмкін?
Соғыс - аса қатал жазалау, қырып-жоюды көздеп, қарсы жақты бағындыруға, не қарсы жақтан қорғануға қатысты барлық шара, қимыл қолға алынады, қарсы жақты құрту мен күйрету баста нысана болады. Соғыста көбінесе арнайы соғысушы жасақ-жауынгерлер шайқас жасайды, бірақ еріктілер мен азаматтар да қатысуы мүмкін, және соғыста көбінесе бейуаз, әйелдер мен балалар жәбір көреді.
Соғыс балалары... Қазір олардың алды сексеннің сеңгіріне жақындап қалса да, ол кезде небәрі жетіден он бес жасқа дейінгі балалар болатын. Осы балалар әкелерін, ағаларын майданға аттандырып салып, елдегі шаруашылық тұтқасын ұстап қалған еді. Ертеден кешке дейін, егін орды, жер жыртты, станокта тұрып оқ жонды, бомба жасады, майдан үшін жылы киім жинастырды.
Хиуаз Қайырқызы Доспанова 1922 жылы мамырдың 15 Ганюшкин ауылында (қазір Атырау облысы) дүниеге келген. Әкесi Қайыр — балықшы, анасы Меруерт — мұғалiм болып еңбек еткен. Байұлы тайпасы Масқар руынан шыққан.Хиуаздың балалық шағы нәубетті жылдармен тұспа-тұс келді. Ол Орал қаласындағы жалғыз қазақ мектебіне іліге алмай, №1 орыс мектебінде білім алады. Мектептегі оқуымен бірге Оралдағы аэроклубта қатар оқыды.
Бұл жайлы ұшқыш апамыздың өзі көзі тірісінде былай деген еді: "Мен мектепте комсомол ұйымында қоғамдық жұмыстарға белсене араластым. Қаламызда ұшқыштар дайындайтын курс ашылған болатын. Соған оқушылар іздеп келгенде, ешкім жазыла қоймады. Мен орнымнан атып тұрып, мені жазыңыздар дедім. Содан кейін біртіндеп басқалар да жазыла бастады. Сөйтіп ойда-жоқта осы мамандықты игеруге тура келді".
суретте согыс бейнеленген
Соғыс - аса қатал жазалау, қырып-жоюды көздеп, қарсы жақты бағындыруға, не қарсы жақтан қорғануға қатысты барлық шара, қимыл қолға алынады, қарсы жақты құрту мен күйрету баста нысана болады. Соғыста көбінесе арнайы соғысушы жасақ-жауынгерлер шайқас жасайды, бірақ еріктілер мен азаматтар да қатысуы мүмкін, және соғыста көбінесе бейуаз, әйелдер мен балалар жәбір көреді.
Соғыс балалары... Қазір олардың алды сексеннің сеңгіріне жақындап қалса да, ол кезде небәрі жетіден он бес жасқа дейінгі балалар болатын. Осы балалар әкелерін, ағаларын майданға аттандырып салып, елдегі шаруашылық тұтқасын ұстап қалған еді. Ертеден кешке дейін, егін орды, жер жыртты, станокта тұрып оқ жонды, бомба жасады, майдан үшін жылы киім жинастырды.
Аңыздардан тере жүріп масақты,
Рас, рас көзімізден жас ақты.
Бірақ со бір дауыл жылдар, от жылдар,
Хиуаз Қайырқызы Доспанова 1922 жылы мамырдың 15 Ганюшкин ауылында (қазір Атырау облысы) дүниеге келген. Әкесi Қайыр — балықшы, анасы Меруерт — мұғалiм болып еңбек еткен. Байұлы тайпасы Масқар руынан шыққан.Хиуаздың балалық шағы нәубетті жылдармен тұспа-тұс келді. Ол Орал қаласындағы жалғыз қазақ мектебіне іліге алмай, №1 орыс мектебінде білім алады. Мектептегі оқуымен бірге Оралдағы аэроклубта қатар оқыды.
Бұл жайлы ұшқыш апамыздың өзі көзі тірісінде былай деген еді: "Мен мектепте комсомол ұйымында қоғамдық жұмыстарға белсене араластым. Қаламызда ұшқыштар дайындайтын курс ашылған болатын. Соған оқушылар іздеп келгенде, ешкім жазыла қоймады. Мен орнымнан атып тұрып, мені жазыңыздар дедім. Содан кейін біртіндеп басқалар да жазыла бастады. Сөйтіп ойда-жоқта осы мамандықты игеруге тура келді".