ЖАЗГЫ АЛАНСЫЗ ДЕМАЛЫСТАР БИТИП, КУЗДЕ КЕЛИП ЖЕТТИ. КУЗДИН АЛГАШКЫ КУНДЕРИ ЖЫЛЫШЫРАЙЛЫ, САМАЛ ЖЕЛ, АЙНАЛАНЫН БАРИ ТУСТЕРИН АУЫСТЫРУДА. КУЗ ДЕГЕН ДЕ КОБИНЕ ЖАНБЫРЛЫ, СУЫК КУНДЕР КОЗ АЛДЫНА ЕЛЕСТЕЙДИ. ДЕГЕНИМЕН, АР ЖЫЛ МЕЗГИЛИ ОЗ АСЕМДИГИМЕН АДЕМИ. ТАЛДАР ЖАСЫЛ КИИМДЕРИН ТАСТАП, САРЫ АЛТЫН, КЫЗЫЛ АЛМА ТУСКЕ БОЯЛЫП, КОЙЛЕК КИГЕНДЕЙ. КУЗДИН БАСЫНДА ЖАНБЫР СЕБЕЛЕЙ ЖАУЫП, АЯГЫНА ТАМАН ТАМШЫЛАРЫН УЛКЕЙТИП ЖАУА БАСТАЙДЫ. КУННЕН КУНГЕ ТАЛДАР КОЙЛЕКТЕРИН ШЕШИП, ЖАПЫРАКТАРЫН ЖЕРГЕ ТУСИРЕ БАСТАЙДЫ. КУСТАР ЖЫЛЫ ЖАКТАРГА КАЙТЫП, ЖЕМИСТЕР ЖИНАЛЫП, БАР АДАМЗАТ ЖЕНИЛ КИМДЕРН ТАСТАП, КУННИН СУЫК КЕЗИНЕ ДАЙЫНДАЛА БАСТАЙДЫ. КУЗ КЕЗИНДЕ ЖАЙЛАУГА БАРСАН НЕТКЕН ШИРКИН-АЙ КЕРЕМЕТ ДЕСЕНШИ! ИА, КУН БУРЫНГЫДАЙ ЫСТЫК ЕМЕС, БИРАК КУЗ ОЗИНИН СУЫКТЫГЫМЕН ЕМЕС ТАБИГАТЫМЕН АСЕМ.
Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді. Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген. «Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді. Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!
