Адамды мейірімді болуға, жанашыр және адамгершілікке тәрбиелейтін шығарма. Әңгімеде өмірде бізге ата-анадан асқан жақын адам жоқ екенін анық көрсетеді. Бала ата-анасы жоқтығынан көп қиыншылықты бастан кешеді.
Жетімге көмек берудің орнына, Иса Қасымға көп жамандық жасап, өгейлігін бетіне басты. Дана халқымыз “ Жетім көрсең жебей жүр” деп бекер айтпаса керек, сондықтан жетімдіктің ащы қиындығына әрең шыдап жүрген адамға, қамқорлық пен мейірімділік керек.
Өкінішке орай Қасым ондай мейірімділікті ала алмады, керісінше қорлық көріп, қашып келіп ата-анасының жерленген орына келіп қаза тапты.
Әсерім:
Шығарманы өте әсерлі етіп бейнелеген, оқығанда жетімдіктің қиыншылығын бастан кешкендей әсерге енесің. Қасымның тағдырын керемет бейнелегені соншалық, көзіңе еріксіз тоқтаусыз жас келеді екен. Балада бәрі жақсы болып кетеді деген үміт, соңына дейін көкейімді самсап қоя берді. Бірақ... әттеген-ай!
Мен Бабичева Дарья 1996 жылы Алматы қаласында дүниеге келдім. Қазіргі уақытта Алматы қаласында Гоголь көшесінде, Алмалы ауданында тұрып жатырмын. Алматы индустриалдық колледжінде есеп және аудит факультетінде оқып жатырмын.№46-шы Гимназияны бітірдім. Әкем- Бабичев Илья Григорьевич 1962 жылы дүниеге келген, (дальнойбойщник не смогла перевести это слово), анам-Коршунова Светлана Александровна 1976 жылы дүниеге келген, бас есепші болып жұмыс істейді. Кіші сіңілім 6-шы сыныпта 52-шы мектепте оқиды,оның жасы 14-те)
Мұхтар Әуезовтың “ Жетім” әңгімесінен алған ойым:
Адамды мейірімді болуға, жанашыр және адамгершілікке тәрбиелейтін шығарма. Әңгімеде өмірде бізге ата-анадан асқан жақын адам жоқ екенін анық көрсетеді. Бала ата-анасы жоқтығынан көп қиыншылықты бастан кешеді.
Жетімге көмек берудің орнына, Иса Қасымға көп жамандық жасап, өгейлігін бетіне басты. Дана халқымыз “ Жетім көрсең жебей жүр” деп бекер айтпаса керек, сондықтан жетімдіктің ащы қиындығына әрең шыдап жүрген адамға, қамқорлық пен мейірімділік керек.
Өкінішке орай Қасым ондай мейірімділікті ала алмады, керісінше қорлық көріп, қашып келіп ата-анасының жерленген орына келіп қаза тапты.
Әсерім:
Шығарманы өте әсерлі етіп бейнелеген, оқығанда жетімдіктің қиыншылығын бастан кешкендей әсерге енесің. Қасымның тағдырын керемет бейнелегені соншалық, көзіңе еріксіз тоқтаусыз жас келеді екен. Балада бәрі жақсы болып кетеді деген үміт, соңына дейін көкейімді самсап қоя берді. Бірақ... әттеген-ай!