15 《табиғи апаттар араоасуымен де болады 》өссе 70-80 сөз

Ұстаның бізі сүйкімді,Жақсының сөзі сүйкімді.
 
Ұстаның өрісі көрігінен төсіне дейін.

 Алтын менен күмістіЗергер үшін жаратқан.

Арқар менен құлжаныМерген үшін жаратқан.

 Шебердің инесі де алтын,Соққан күймесі де алтын.

 Шеберді саусағы асырайды.

 Еріншектің ертеңі бітпес.

 Жатқанға жан жуымас,Жалқауға мал құралмас.

Еңбек, еңбекқорлық
Құс қонбаған көл жетім,
Ел қонбаған жер жетім.

 Еңбексіз өмір жоқ,Ауырсыз жеңіл жоқ.

 Қойшыны таяғы асырайды,Қасқырды аяғы асырайды.

 Атан түйе жүк астында қартаяр.

Түйір нан – тамшы тер. 

Сен істі сүйсең, іс саған бас 

Пейіш, тозақ таласар, таласуда баян бар,

Тозақ айтар: мен артық, менде Перғауын, Һаман бар.

Пейіш айтар: білмейсің, сенде қандай талғам бар?! –

Перғауын, Һаман сенде-дүр, менде Жүсіп, Кенған бар.

Тозақ айтар: мен артық, дүниепарас көп құл жүр,

Қолдарына салынған алмас кісен, от-шынжыр.

Пейіш айтар: мен артық, мен – Пайғамбар мекені,

Алдарында олардың: кәусар, һүр мен нөкері.

Тозақ айтар: мен артық, менде жөйіт, тарса бар,

Жөйіт, тарса тәндерін сансыз азап паршалар.

Пейіш айтар: мен артық, менде иманды құлдар бар,

Момындардың алдында шексіз нығмет – гүлзар бар.

Тозақ айтар: мен артық, залым құлдар бар менде,

Залымдарға беретін зәһар – менде, зәр – менде.

Пейіш айтар: мен артық, ғалым құлдар – төрімде,

Аят, Хадис, Құран бар ғалымдардың көңілінде.

Тозақ айтар: мен артық, алаяқ бар – қойнымда,

Оттан ескен кісен бар мұнафықтар мойнында.

Пейіш айтар: мен артық, менде – хақ жол тұтқандар,

Сопылардың көңілінде Зікір, Пікір, Сұбхан бар.

Тозақ айтар: мен артық, бейнамазды аяр бар,

Бейнамаздың мойнында жылан менен шаян бар.

Пейіш айтар: мен артық, менде – Дидар-Мұратың,

Жар Дидарын көрсетер бар Рахман – Рахым.

Тозақ сонда тақ тұрды, пейіш көкке самғады, ал,

Құл Қожа Ахмет, не білдің? –

Білдіруші Алла бар.