2. «-Кеш қой. Кезінде туған жерімнен жанып тұрған жас жүрегімді алып кетіп едім. Енді еліме қаудыраған қу сүйегімді қайтаруға хақым бар ма менің?...»- деген пікірден
автордың бейнесін сипаттап жазыныз (3-4 сөйлем) ​

Нан [1]– ас атасы. Ол бидай ұнынан жасалады. Дәстүрлі қазақ қоғамрында нан пісірілуіне, қо арай әр түрлі аталған. Әдетте пешке пісірілгендерін нан, отқа көміп пісірілгендерін күлше, табаға, тандырға пісірілгендерін бәтір, қазанға пісірілгенін қарыма, майға пісірілгенін бауырсақ, жайма деп аталады. Нанды жерге тастамайды, үстінен аттамайды, үстіне ешбір затты қоймайды. Нанды бір қолмен үзіп жемейді. Қазақтар нанды қасиетті деп санайды. Алайда нан ұннан , судан жасалады .Нанға тұзды да қосады , тұздан басқа нанға ашытқылар (дрожи) қосады , олар өз кезегінде нанды пешке салу үшін қабығын қалындатып көтереді.

1-тапсырма. Мәтінді мұқият оқы. Мәтін бойынша  диалог құрастыр.

(4 сұрақ)

Адамның атының сүйкімді болуы – зор бақыт. Мысалы: Мұрат, Болат, Ербол, Бақыт деген аттарды алып қарандаршы. Айтуға ыңғайлы, әрі жағымды. Майқанова тәтейше айтқанда – жоғары идеялы есімдер. Мұндайлар атын мақтаныш етіп, көтеріңкі дауыспен айтады. Ал естуге қолайсыз есімдер де бар. Өзге  түгел, өзіңе де ұнамайды. Қолдан келсе, өзгертіп алар едің - ау! Жарайды, өкініш жоқ, турасын айталық. Менің атым-Қожа. Көріп отырсыздар, керемет ат емес. Шынымды айтсам, о баста Қожаберген еді. Туу куәлігінде солай жазылған. Сонымен ес білгелі Қожамын. Ауылдың бәрі солай атайды. Біз бір класта екі Қожамыз.  

Объяснение: