Моей родиной является прекрасная страна, республика казахстан. это – великое государство с богатой , древней культурой и неповторимой природой. широки просторы казахстанских земель. когда на севере ещё лежит снег, у подножия гор на юге уже зацветают плодовые деревья. “берёзовые ситцы” севера, могучие сосны борового, золотые нивы целинного края, седые ковыли великой степи, высокие горы алатау и тянь-шаня – всё мой казахстан. эти картины меня поражают своей невиданной красотой. я никогда не перестану ими восхищаться.
ауыз әдебиеті – талай ғасырлар жемісі. халық жыраулары, жыршылары, ертекшілері осы сонау ықылым заманнан рухани асыл қазына ретінде сақтап, ұрпақтан-ұрпаққа мұра етіп, бүгінгі біздің дәуірімізге жеткізген.
өзінің сонау ң кезінде, табиғаттың жұмбақ, тұңғиық сырына ойы жете алмаған кезінде сол табиғаттың сиқырлы алуан жұмбағын шешсем, оны өз игілігіме жаратсам, бағындырсам деген арманын өзінің ауыз әдебиетімен бейнелеген. ң табиғаттың дүлей, мылқау күшімен арпалысы да сол ауыз әдебиетінде өрнектелген. қоғамдық, әлеуметтік, қ өмірдің ілгерілеуіне, ң ой-санасының өсуіне, өзін қоршаған табиғаттың сырына терең болауына байланысты ауыз әдебиеті де мазмұны, формасы жағынан байып, отырған.
қазақ халқының ауыз әдебиетінің сонау көне дәуірден келе жатқан рухани мұра екені «құламерген», «ер төстік» ертегілерінен айқын танылады.
әлеуметтік жікке бөлінген қоғамдық өмірдегі қайшылықтар, байлар мен соған тәуелділер, кедей-кепшіктер арасындағы күрес, тартыс ауыз әдебиетінің мұнан былайғы өрісінде кең қамтылған. халық ауыз әдебиетінің өлең-жыр, ертегі, мақал мәтелдері, лиро-эпостық жырларында қарапайым ң, еңбек ң жасампаз күшіне, ақыл-парасатпен сенген, соларды мадақтаған.
сондықтан, ауыз әдебиетіндегі бұқара өкілдері тек жақсы жағынан ғана суреттеледі, олар тамаша қасиеттері арқылы оқушыны өзіне еліктіре біледі
ауыз әдебиеті – талай ғасырлар жемісі. халық жыраулары, жыршылары, ертекшілері осы сонау ықылым заманнан рухани асыл қазына ретінде сақтап, ұрпақтан-ұрпаққа мұра етіп, бүгінгі біздің дәуірімізге жеткізген.
өзінің сонау ң кезінде, табиғаттың жұмбақ, тұңғиық сырына ойы жете алмаған кезінде сол табиғаттың сиқырлы алуан жұмбағын шешсем, оны өз игілігіме жаратсам, бағындырсам деген арманын өзінің ауыз әдебиетімен бейнелеген. ң табиғаттың дүлей, мылқау күшімен арпалысы да сол ауыз әдебиетінде өрнектелген. қоғамдық, әлеуметтік, қ өмірдің ілгерілеуіне, ң ой-санасының өсуіне, өзін қоршаған табиғаттың сырына терең болауына байланысты ауыз әдебиеті де мазмұны, формасы жағынан байып, отырған.
қазақ халқының ауыз әдебиетінің сонау көне дәуірден келе жатқан рухани мұра екені «құламерген», «ер төстік» ертегілерінен айқын танылады.
әлеуметтік жікке бөлінген қоғамдық өмірдегі қайшылықтар, байлар мен соған тәуелділер, кедей-кепшіктер арасындағы күрес, тартыс ауыз әдебиетінің мұнан былайғы өрісінде кең қамтылған. халық ауыз әдебиетінің өлең-жыр, ертегі, мақал мәтелдері, лиро-эпостық жырларында қарапайым ң, еңбек ң жасампаз күшіне, ақыл-парасатпен сенген, соларды мадақтаған.
сондықтан, ауыз әдебиетіндегі бұқара өкілдері тек жақсы жағынан ғана суреттеледі, олар тамаша қасиеттері арқылы оқушыны өзіне еліктіре біледі