3. Сұрақтарға мәтіннен жауап тауып айт. Тоқтар ағаның ұшқыш болу арманы неден басталды? Ғарышкердің есінде қалған ең тамаша сәті қай кез еді? Тоқтар Әубәкіровтің арманы қашан орындала бастады? Ғарышкер ғарышқа қашан және қай жерден ұшты?
Текст:
Мен аспаннан ең алғаш ұшақты көрген күннен бастап ұшқыш болуды армандадым. Менен сол кезде: «Нені жақсы көресің?» - деп біреу сұраса: «Ұшақты жақсы көре мін», - деп жауап беретін едім. Аспан әлеміне қызықтым.Мен Ресей еліндегі Армавир жоғары әскери ұшқыштар учили щесін (1969) бітірген соң арманы ма жақындай бастадым. Ал дымен ұшқыш, одан кейін звено командирі болып қызмет атқар дым. 1975-1976 жылдары Мәскеу дегi авиация институтында оқы дым. 1990 жылы мен ғарышқа ушу туралы ұсыныс алдым. Сөйтіп 1991 жылы Ю.А. Гагарин атындағы ғарышкерлерді дайындайтын орталықта жат тығуды бастадым. Осы жылы 2-казанда мен ғарышқа Байқоңырдан «Союз ТМ-13» кемесімен ұштым. Мен осы лай ғарышкер атандым. Ғарышкемемен жер шарын ай налып шығу ғылым үшін өте маңызды. Жас уландарды ғарышкер болуға шақырамын.
Можно ответ на картинке !
Дос деген – киелі түсінік. Көңілі бір, ортақ адамдар ғана бір-бірімен дос бола алады. «Досы жоқ адам – тұзы жоқ тағам», «Өз басыңды дауға берсең де, жолдасыңды жауға берме», «Жаман туған болғанша, жақсы жолдасың болсын», «Досы көпті жау алмайды», «Жолдас көптің олжасы көп» дейді халқымыз. Жақсы дос ағайын-туыстан да жақын болып кетеді. Өйткені өзін шынайы дос санайтын адамның көңілі кіршіксіз келеді. Досына деген пейілі ақ, көңілі пәк болады.
Достар – бір-біріне ұқсас жандар. Бір-бірін толықтыратын, бір-бірінің кемшілігін жауып тұратын адамдар.
1)
Арман: – Анашым!Мен бүгін шешендік өнерден бірінші орын алып келдім!
Анасы: – Жарайсың, құлыным!“Өнер алды - қызыл тіл” демекші,тіліңді қастерлеп еркін сөйлеп,осындай байқауларға қатысуың да бір өнер ғой.
Арман: – Ия,анашым.Мен сізбен толықтай қосыламын.Алайда,маған әлі де дайындық керек,көп кітаптар оқуым керек...
Анасы: – Қазір барып қалаған кітаптарыңды кітапханадан алайық та, екеуміз отырып дайынлалайық.Әлі де сені жүлделі орындар алады деп сенемін,балапаным.
Арман: – Міндетті түрде!
3)
Мұғалім: – Қане,кім жылатты Динараны?Мойындаңдар!
Оқушылар: –
Динара: – Апай...Әли мені жылатқан.Ол маған “ сен қортықсың ” деп тиісті.Әрі бұл бірінші рет емес.
Әли: – Апай,мен ойнаған едім...
Мұғалім: – Динара маған жылап келмесе,бұл қылығыңды жалғастырар ма едің сонда?Қане,кешірім сұра!
Әли: – Динара,сөзім тиіп кетсе,кешірші.Мен әдейі емес.Бұдан былай қайталанбайды.
Динара: – Жарайды...
Мұғалім: – Оқушылар,“ойнап сөйлесеңдер де,ойлап сөйлеңдер”!Ендігде мұндай жағдайлармен кездеспейтін болайын!
Оқушылар : – Ия!
2)
Анар: – Кеше білесің бе...
Айым: – Анар,ал сен білесің бе көп сөйлейтініңді?Сен мектептегі бар жағдайды білетін шығарсың...
Анар : – Не дегің кеп тұр сонда?
Айым : – “ Көп сөз - күміс,аз сөз - алтын ” ғой...Әрине,мен қарсы емеспін сенің менімен қызықтарыңды бөліскеніңе... Меніңше,сен ертең болатын байқауды ұмытып кеткен секілдісің.
Анар : – А?Не байқау?
Айым : – Әне көрдің бе?!Мен саған кездескен бойда мен бақ сынайтын байқау туралы айтып,қолдау сұрап жатқанымда,сен сөзімді бөліп өз әңгімелеріңді айтып кеттің ғой.
Анар : – Мүлдем есімнен шығып кетіпті ғой.Кешірші...
Айым: – Әрине кешіремін.Бірақ мен сенің бұдан былай өзгелер туралы жаман сөздер айтқаныңды дұрыс деп санамаймын.
Анар: – Мен тырысамын бұл жағымды жеңуге!
Подробнее - на -