3-тапсырма: «Анасын сағынған бала» әңгімесінің шиеленісуіне жататын оқиғаны айкында.
А. Кешкі шай үстінде Есмағамбеттің Сержанды қалаға алып кету туралы әжесінен руксат
сұрауы
B. Есмағамбетті ауылдастарының сый-құрмет көрсетіп, қонақ етуі
С. Құлакта калған сәбидің әні, бала алдындағы кінә сезімі
Д. Сержанның Алматыдағы анасы туралы әңгімелеп, сағынғанын жеткізуі.​

Міне, қыркүйек туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр. 

Продлив голову тени, 
Если прячет из источника далекое; 
День время довело до красноты, 
Если превосходит с горизонта; 
Мое неясное душевное состояние делится своимитайнами 
Сумеркам, которые серовато тянули, 
Низ посмотрев мұңдасар, 
Мысль послала облик сторона. 
Жизнь, которая сухая тропинка, 
Гулять растерзает. 
Кто обманул, кто колотушка 
Положил, считает то, 
Что ты находишь, найди его, 
Годиться нужен. 
Өңкей собрал яд пре, 
Брызгать бедному сердцу. 
Заблудившийся, күшік 
Мысль, которая вернулась воя населению 
Сожалел, твоя строка укреплялась, 
Не возись, поставь ее. 
Вышел с героем, собака қылып, 
Посевы, которые сыпала пшеница. 
Просто ходит, пожар қылып, 
Тихо умирать на фамилии