Рулық жағынан келетін болсақ жақындық жеті атамен шектеліп қалмайды әрине. Адам-Атадан бастап шежіре тарқатыла береді. Соның ішінде жеті атаңды талдап ,жете білсең адаспайсың деген тағлым ғой. Жеті атадан ары қыз алып, қыз берісуге бола береді, оған дейін туыстық жалғасады деген тәмсілмен дана бабаларымыз халқымыздың қан тазалығын сақтап келген, және оның өте-мөте дұрыс жол екенін қазіргі медицина да мақұлдап, ғылыми жолмен дәлелдеп отыр. Ал жеті ата атауына келсек ол былай жіктеледі:
1. Ата.
2.Бала.
3.Немере.
4Шөбере.
5.Шөпшек.
6.Немене.
7.Туажат.
Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.
Жөтелді сәл жанында тұнып өлең,
Сосын айтты:— Жақсы-ау деп ұлы деген.
Тұрсам ба деп тұғырда түлеп жүрмін
Қол ұстасып мықтының біріменен.
Ақындарда асқақтық қашанғы әдет,
Ойлап едім Абайдан асам ба деп,
Қардай еріп кететін уақыт қалды
Тағдыр мұрша бермей тұр жасауға көп...
Деді тағы:— Ұлылық қайда Абайдай,
Аспанынан сөніпті қай заманда ай...
Соны айтты да жалт етіп жүре берді ол,
От лақтырып шарт сынған найзағайдай.
Объяснение:
надеюсь