Дәрігер жақсы мамандық. Кәзіргі таңда дәрігер болу өте қыйын, өйткені дәрігердің әр қадамы адам өміріне маңызды. Кәзір де ауа райы, түрлі зауыттыр, машиналардың түтіндері бәрі адам организіміне қауіп төндіруде. Оны алдына алу үшін барлығымыз дәрігер көмегіне жүгінеміз. Түрлі ауруға шалдықса, не істеу керегін дәрігер біледі. Оны селқос қарайтын адамдар да бар. Айтқым келгені Сіз денсаулығыңызды уайымдамасаңыз, сізді денсаулығыңыз уайымдатады! Дәрігерлерді ақ халатты абзал жандар деп атайтындары да осыдан болу керек! Ол бүкіл а жәрдемін берген, қашан десеңіз, сізге дүние есігін ашқызуға жәрдем берген де дәрігер!
Садақ — жебе атуға арналған қол қаруы. Садақты тас дәуірінен 20 ғасырға дейін дүние жүзінің барлық халықтары пайдаланған. Ерте кезде аң аулауда, кейін соғыс ісінде қолданылған. Қарапайым садақты тобылғы, үйеңкі, т.б. ағаш шыбықтарынан доғаша иіп, екі ұшын қайыспен керіп жасайды[1]. Күрделі садақтың сыртқы бетіне сіңір тартылып, ішкі жағы мүйізбен қапталады, кейде ортасы мен екі шетіне сүйек бастырма қағылады (қ. Құрама садақ). Күрделі садақты ежелгі Шығыста, оның ішінде сақтар, кейінірек ғүндар мен Орталық Азия халықтары көп қолданған. Қазақ садағы көшпелілер садағының жетілдірілген жалғасы болып саналады. Ауыз әдебиетінде садақтардың қолданылған материалдарына қарай “қайың садақ”, “қарағай садақ”, “үйеңкі садақ” деген атаулары кездеседі. Қайыңның қабығымен қапталған, сарғайған түсіне байланысты “сарыжа”, “сарсадақ” деген атаулары да бар. [2]
