Ақпан кетті араз боп наурызбен,
Наурыз жүр жоғалған бағын іздеп.
Көктем жетті көрісіп, жанын үзген,
Қыс аттанды қоштасып тағы бізбен.

Көктем жетті көл-көсір шуақ қуып,
Қыс барады қиылып, жылап тұрып.
Шатырында үйлердің наурыз жүр,
Мұз көрпесін ақпанның лақтырып.

Тозған тонын бойына кие алмай бір,
Қайда барса қарт Аяз-сыя алмай жүр
Асқар таулар атасын шақырады,
Ой мен қырын атасы қия алмай жүр.

Қарар емес наурыз атағына,
Алар емес ақпанды қатарына.
Күні бойы жылаған қарт пенденің
Түні бойы мұз тоңды сақалына.

Нужен перевод и во к каждому четверостишию!
ОЧЕНЬ

ДЕМАЛЫС КУНДЕРИМДИ АРТУРЛИ ОТКИЗЕМИН. СОНЫН ИШИНДЕГИ БИР ДЕМАЛЫСЫМА ТОКТАЛАЙЫН. ОЛ КУН АДЕТТЕГИ ДЕМАЛЫС КУНИ ЕДИ. ТАНЕРТЕН ТУРЫП БЕТ-КОЛЫМДЫ ЖУЫП, ТАНГЫ АСЫМДЫ ИШТИМ. АТА-АНАМ МЕН БАУЫРЫМ СЕРУЕНГЕ БАРАМЫЗ ДЕП ДАЙЫНДАЛЫП ЖАТТЫ. ОЛ КУНИ МЕНИН ТУГАН КУНИМ ЕДИ. ОЛАР МАГАН ТОСЫНСЫЙ ЖАСАМАК БОЛДЫ. БИЗ ТАБИГАТ АЯСЫНА ШЫГЫП, ТАМАКТАНДЫК. ОНДА ВЕЛОСИПЕД ТЕПТИК, АТКЕНШЕККЕ ОТЫРДЫК, ФОТОСУРЕТКЕ ТУСТИК, АНАМ ДАЙЫНДАП АКЕЛГЕН ТАТТИ -ТАТТИ ТАГАМДАРДЫ ЖЕДИК. ОЛ КУНИ МАГАН КЕРЕМЕТ СЫЙЛЫКТАР ТАРТУ ЕТТИ. БУЛ ДЕМАЛЫС КУНИ ЕСИМДЕ АСЕМДИГИМЕН ЕСИМДЕ КАЛДЫ. ДЕГЕНИМЕН, АТА-АНАММЕН ЖАНЕ БАУЫРЫММЕН ОТКИЗГЕН АРБИР ДЕМАЛЫС КУНИ ОЗИНШЕ ЕРЕКШЕ. ОЙТКЕНИ ОЛ КУНИ АКЕМ ДЕ, АНАМ ДА, БАУЫРЫМ ДА УЙДЕ. КУНДЕЛИКТИ АСЫГЫСТЫК, ЖУМЫСТАР, КАЛАНЫН ШУЫ ЖОК,  ТЕК МЕНИН ЖАНУЯМ ЖАНЕ УМЫТЫЛМАС ДЕМАЛЫС КУНДЕРИ.

 
Ал енді ананың бесікте жатқанда айтқан әлдиі, әженің тымылжыта төккен тамаша ертегілері, туғандарыңның мейірбанды күлкілері, жеңгелердің тәтті әзілдері осының барлығы туған еліңнің керемет сипаттары. Туған елдің тілі барша жанға түсінікті. Туған ел, туған жер ол дүниенің тәтті ғана бір ортасы деп есептеймін.
Достар егер біз «Туған жер» деген ұғымды түсінетін болсақ, туған жерімізге аянбай еңбек сіңіруіміз керек.
Әуелгі Отан – ана алды, оттың басы,
Ауыл алды, аунаған шөптің қасы.
Сағынғанда тым ыстық көрінеді,
Жаста ойнаған үйшік қып сайдың тасы.