– Кітапханадан. Әдебиеттен үйге М.Әуезов туралы біліп келуді тапсырған.
– Солай ма? Біз ол туралы кеше өтіп кеттік. Қаласаң, мен саған сұрақтар қояйын, сен жауап бер. Жарай ма?
– Жарайды.
– Ендеше, М. Әуезов кім? Қарапайым болса да, толық жауап бер, достым.
– Қазақтың ұлы жазушысы, ғұлама ғалым, қоғам қайраткері, филология ғылымдарының докторы, профессор. Қазақстан ғылым академиясының академигі, Қазақ КСР еңбек сіңірген ғылым қайраткері.
– Дұрыс. Бала Мұхтардың атасы Әуез Құнанбайдың кімі?
– М-м...Құнанбайдың кіші әйелі Нұрғанымның туған інісі. Дұрыс па?
– Иә. Ол Семейдегі орыс гимназиясында қанша жыл оқыған?
– Бес жыл оқыды.
– Жарайсың! Жазушының жиырма жасында жазған туындысы?
– Бұл – "Еңдік-Кебек" пьсесы ғой.
– Ал "Абай жолын" жазуға қанша уақыт кеткенін білесің бе?
– Жоқ, білмейді екенмін.
– Олай болса тыңда.Әуезовтің "Абай жолы" эпопеясын жазуға 30 жыл уақыты кетті. Он тоғыз жасынан Абай туралы жазуды ойға алып, он жеті жыл үздіксіз ізденіп, он екі жыл ішінде жазып шықты.
– Рақмет, Арман! Ертеңгі сабаққа дайынмын.
– Оқасы жоқ. Жақсы нәтиже көрсет, достым. Сау бол!
ответ:На всём протяжениии реки только в одном месте к ней подходит неведомо куда ведущая дорога.
Заходящее солнце наполнило сады золотым блеском. (Предложение простое, повеств., невоскл., распр.)
Сквозь сумрак, всегда присутствующий под сводами старых деревьев, вдруг откроется поляна, заросшая блестящими лютиками, и пруд с тихой водой.
На западе ещё тлеет заря, в зарослях волчьих ягод кричит выпь, на мшарах бормочут и возятся журавли, обеспокоенные дымом костра. (К. Паустовский)
Ведущая дорога — это дорога, которая ведет. Ведущая — причастие несов. вида, наст. времени.
Заходящее солнце — это солнце, которое заходит. Заходящее — причастие несов. вида, наст. времени.
Присутствующий сумрак — это сумрак, который присутствует. Присутствующий — причастие несов. вида, наст. времени.
Заросшая (поляна) — это та, которая заросла. Заросшая — причастие сов. вида . времени.
Обеспокоенные журавли — это те, которые обеспокоили. Обеспокоенные — причастие сов. вида, пр. времени.
Грам. основа из второго предложения: солнце наполнило;
словосочетание: наполнило (что?) сады.
Однокоренные слова: блестящими — блестеть, блеск, поблескивающий.
I. Наполнило — глагол (что сделало?).
II. Н. ф. — наполнять; несов. в., переходной; I спр., в изъяв. наклонении, Пр. вр., ед. ч., 3−е л.
III. (Что сделало?) наполнило.
Объяснение:
Мұхтар Әуезов туралы диалог.
– Сәлем, Арман! Қалайсың?
– Сәлем, Берік! Жақсымын, өзің ше?
– Менде де бәрі жақсы. Қай жерден келе жатырсың?
– Кітапханадан. Әдебиеттен үйге М.Әуезов туралы біліп келуді тапсырған.
– Солай ма? Біз ол туралы кеше өтіп кеттік. Қаласаң, мен саған сұрақтар қояйын, сен жауап бер. Жарай ма?
– Жарайды.
– Ендеше, М. Әуезов кім? Қарапайым болса да, толық жауап бер, достым.
– Қазақтың ұлы жазушысы, ғұлама ғалым, қоғам қайраткері, филология ғылымдарының докторы, профессор. Қазақстан ғылым академиясының академигі, Қазақ КСР еңбек сіңірген ғылым қайраткері.
– Дұрыс. Бала Мұхтардың атасы Әуез Құнанбайдың кімі?
– М-м...Құнанбайдың кіші әйелі Нұрғанымның туған інісі. Дұрыс па?
– Иә. Ол Семейдегі орыс гимназиясында қанша жыл оқыған?
– Бес жыл оқыды.
– Жарайсың! Жазушының жиырма жасында жазған туындысы?
– Бұл – "Еңдік-Кебек" пьсесы ғой.
– Ал "Абай жолын" жазуға қанша уақыт кеткенін білесің бе?
– Жоқ, білмейді екенмін.
– Олай болса тыңда.Әуезовтің "Абай жолы" эпопеясын жазуға 30 жыл уақыты кетті. Он тоғыз жасынан Абай туралы жазуды ойға алып, он жеті жыл үздіксіз ізденіп, он екі жыл ішінде жазып шықты.
– Рақмет, Арман! Ертеңгі сабаққа дайынмын.
– Оқасы жоқ. Жақсы нәтиже көрсет, достым. Сау бол!
– Сау бол!