Абай ауылына жеткенше асықты. Анау — Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы,
ді бір үлкен әйел.
Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау. — Телғара! — деді жас
ел.
Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі — Зере
iртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі Абай еді. Оның
пеуін тілеп отыратын.
Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған
арай жүре беріп еді, шешесі:
- Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! - деді.
Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты.
Әкесі:
- Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып білімің
е өсті ме? - деді.
Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-
і. Ол сабырмен:
- Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатикасын алып қайттым, деді.
Құнанбай:
- Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! - деді (М. Әуезов). Составить диалог по этому тексту
Менің балалық шағым Әр адамның қызыққа толы балғын шағы болады.Ол әрине біздің балалық шағымыз.Балалық шақтағы біздің іс әрекетіміз,ойынымыз естен кетпес қызыққа толы күндер болып артта қалуда.Әр адамның жүрегінде бұл естеліктер мәңгі сақталары анық.Біздің балалық шағымыз біздің дастанымыз,шытырманға толы хикаямыз. Жылдар зымырап адамдар ер жеткен соң балалық кезің аңсайтын болады.Ол кездегі достары,көңілді ойындары мен бастан кешкен талай балғын шақтары арқылы, жүрегімізде маңызды бір ерекше орын алады.Ол кездегі балалықпен істеген тентектігін мен бұзақылықтын өзі керемет қой ,шіркін.
Мен өзім бір отбасының жалғыз ерке қызы болып өстім.Балалық шағым қызық бір дастан дерсін.Балалық кездегі жасаған істерім,балалармен ойнап,көңіл көтергенім әлі есімде.Кейде сол естеліктерді еске алсам,қайтадан сол балалық шаққа оралсам ғой шіркін деп армандайтын кездерде болады.Біз балалық шағымызда асыр салып ойнап,көп көңіл көтеретінбіз.Ойынның қызығына түскеніміз соншалықты,уақытылы үйге кірудіде ұмытып кететінбіз.Жазда қуаласпақ,қыста қар атып ,шаңғы тебу.Бұның бәрі біз үшін орындалуы тиіс ойындар еді.Мен үйдің жалғыз қызы болғандықтан ба,білмедім,әйтеуір спорт жағынанда қатты қызықтым.
Ұлдармен бірге футбол ойнап кететін кездерім өте көп болатын,өте шапшаң қыз едім. Бұның барлығы менің балалық шағымның дастаны.Балалық шақ еске алуға тұрарлық нәрсе.Кейде осы балалық шағымды еске алсам ,жәй түс көріп кеткендей боламын,балғын кезді сағындым. А қ шақтан өтіп тезірек есейгенді қалайды.Өмірінің ең қызықты бөлшегі осы балалық шағы екенің бірі білсе,бірі білмейді.Балалық шақтан қош айтысқанда,әлі ақ сол балғын шақты сағынып,еске алатын боламыз.Есейіп,ер жеткенде менің осы сөзімді еске аларсыздар!
— Сәлем Бақтияр ! Қалайсың ? Мен сенен бірнәрсені сұрағым келген еді.
— Сәлем Айдар ! Жақсымын, иә, айта бер ...
— Жақын арада «өнерлі отбасы» деген байқау болады деп жатыр ғой. Ол жерде неден жарысады екен білмедің бе ?
— Білемін ! Біз сол байқауға қатысқалы жатырмыз. Барлығы 2 кезеңнен тұрады екен. 1 кезең концертке ұқсас болады екен. Онда отбасы мүшелері өздері ойнай алатын, жақсы көретін аспаптармен өнерлерін көрсетеді екен. Домбыра тартып, қобыз бен баянда ойнауға, яғни ұлттық аспаптармен, үрмелі аспаптармен, ішекті аспаптармен ән немесе күй шерте алады. 2 кезеңде отбасы бірігіп ағаштан немесе саз балшықтан қолөнер бұйымдарын жасай алады. Міне, осы ! Отбасыңа айтып көрсеңші, мүмкін сендерде қатысып қалатын шығарсыңдар !
— Әрине, айтып көремін ! Қарсылас болып қалуымыз мүмкін. Жарайды, рахмет ! Үйдегілерге бұл байқау туралы айтуға асығып тұрмын. Сау бол !
— Сау бол !