Моя страна, Казахстан - очень богата природными ресурсами, а по территории занимает девятое место в мире. Древняя здесь земля, древняя и культура. Когда-то Великий шелковый торговый путь проходил по землям южного Казахстана.
А столица нашей страны Астана – город совсем молодой, даже юный. Он был основан в 1830 году как пограничное военное укрепление Российской империи, в состав которой тогда входил Казахстан. В разные годы город носил названия Акмола, Акмолинск, Целиноград. Последнее название было дано потому, что Астана в советское время являлась столицей «поднятия целины», то есть освоения целинных земель, сюда со всего СССР ехали добровольцы (и тех, кого «загнали»), пригоняли технику. Важно было добиваться высоких урожаев, потому Астане присвоили особый статус центра Целинного края.
В 1998 году сюда была перенесена из Алматы столица независимого Казахстана.
И с тех пор начался период бурного развития Астаны – население города активно увеличивается, потому ее жителям постоянно нужны новые комфортабельные квартиры. Город активно строится, появляются новые современные многоэтажные кварталы, заработал новый деловой центр. Из новостроек Астаны лично мне больше всего нравится, по душе бизнес-центр «Москва-парк», построенный в «космическом» стиле хай-тек.
Қазақ халқы қашаннан да жылқы малын ерекше қастерлеп, пір тұтып, қасиетті жануар санаған. Мұның дәлелі ретінде жылқы малына қатысты көптеген мақал -- мәтелдер (мысалы: "Жақсы аттың жал-құйрығы, Әрі жібек, әрі қыл. Жақсы жігіттің белгісі, Түзде мырза, үйде құл" немесе "Жақсы аттың артынан құнан ереді, Жақсы жігіттің артынан ұлан ереді"), аңыз - әңгімелер, шығармалар, өлең-жырлар, ертегілер өте көп.
Қазақ халқы үшін жылқы малдың патшасы саналған, оның себебі Жылқы - көшіп-қонуға төзімді әрі ыңғайлы, қысы-жазы жем-шөп тілемей жайылады. Оның азығы (жемі, шөбі) өзге малдан әлдеқайда асыл.Сол себепті де оның еті де,сүті де денсаулыққа шипалы екендігі ерте кезден ақ белгілі.
Бұрынғы кезде аңыз – дастандарды оқысақ, батырлардың жылқыларының аты болған екен. Қобыланды батырдың Тайбурылы, Алпамыс батырдың Шұбар деген аты болған. Бұл аттар жәй аттар емес, жүйрік, сұлу, әрі батырдың ең жақын досы бола білген.
Аталарымыз “Ат ердің қанаты”, “Мінсең - көлік, жесең - ет” деп жылқы малын аса жоғары бағалаған. Сонымен қатар жылқылар бізді қауіптерден қорғайды екен. Бұрындары ата - бабаларымыз "жылан жоламасын" деп қастарына жылқы байлап жатқан екен. Осындайды естуіңіз бар ма?
Моя страна, Казахстан - очень богата природными ресурсами, а по территории занимает девятое место в мире. Древняя здесь земля, древняя и культура. Когда-то Великий шелковый торговый путь проходил по землям южного Казахстана.
А столица нашей страны Астана – город совсем молодой, даже юный. Он был основан в 1830 году как пограничное военное укрепление Российской империи, в состав которой тогда входил Казахстан. В разные годы город носил названия Акмола, Акмолинск, Целиноград. Последнее название было дано потому, что Астана в советское время являлась столицей «поднятия целины», то есть освоения целинных земель, сюда со всего СССР ехали добровольцы (и тех, кого «загнали»), пригоняли технику. Важно было добиваться высоких урожаев, потому Астане присвоили особый статус центра Целинного края.
В 1998 году сюда была перенесена из Алматы столица независимого Казахстана.
И с тех пор начался период бурного развития Астаны – население города активно увеличивается, потому ее жителям постоянно нужны новые комфортабельные квартиры. Город активно строится, появляются новые современные многоэтажные кварталы, заработал новый деловой центр. Из новостроек Астаны лично мне больше всего нравится, по душе бизнес-центр «Москва-парк», построенный в «космическом» стиле хай-тек.
Жүзден - жүйрік, мыңнан - тұлпар.
Қазақ халқы қашаннан да жылқы малын ерекше қастерлеп, пір тұтып, қасиетті жануар санаған. Мұның дәлелі ретінде жылқы малына қатысты көптеген мақал -- мәтелдер (мысалы: "Жақсы аттың жал-құйрығы, Әрі жібек, әрі қыл. Жақсы жігіттің белгісі, Түзде мырза, үйде құл" немесе "Жақсы аттың артынан құнан ереді, Жақсы жігіттің артынан ұлан ереді"), аңыз - әңгімелер, шығармалар, өлең-жырлар, ертегілер өте көп.
Қазақ халқы үшін жылқы малдың патшасы саналған, оның себебі Жылқы - көшіп-қонуға төзімді әрі ыңғайлы, қысы-жазы жем-шөп тілемей жайылады. Оның азығы (жемі, шөбі) өзге малдан әлдеқайда асыл.Сол себепті де оның еті де,сүті де денсаулыққа шипалы екендігі ерте кезден ақ белгілі.
Бұрынғы кезде аңыз – дастандарды оқысақ, батырлардың жылқыларының аты болған екен. Қобыланды батырдың Тайбурылы, Алпамыс батырдың Шұбар деген аты болған. Бұл аттар жәй аттар емес, жүйрік, сұлу, әрі батырдың ең жақын досы бола білген.
Аталарымыз “Ат ердің қанаты”, “Мінсең - көлік, жесең - ет” деп жылқы малын аса жоғары бағалаған. Сонымен қатар жылқылар бізді қауіптерден қорғайды екен. Бұрындары ата - бабаларымыз "жылан жоламасын" деп қастарына жылқы байлап жатқан екен. Осындайды естуіңіз бар ма?