ответ:1.Автор қыздарына әженің былайғы жұрттан өзгеше,ардақты жан екенін шын көңілмен сезінгенін қалады. "Оларды не үшін құрметтеу керек екенін түсіне білсін",-деген оймен әжені іздейді.
2.Себебі олар "нағыз әжені көреміз",-деген үмітпен болды.Сол үшін ерекше дайындалды.
3.Себебі ол кісі басқа ауылдың әжелеріне ұқсаған жоқ болды. Оның сырт киімі басқаша болған.
4.Себебі автордың қыздары нағыз әжені көретіндігін сенімді болды.Бірақ ол үміті ақталмады. Соған автор ұялып,солай айтты.
5.Өйткені ол әңгімеде қыздар нағыз әжені көргісі келді. Ал автор оны іздейді. Бұл әңгіме әже туралы болғандықтан,оның аты да соған байланысты.
ответ:1.Автор қыздарына әженің былайғы жұрттан өзгеше,ардақты жан екенін шын көңілмен сезінгенін қалады. "Оларды не үшін құрметтеу керек екенін түсіне білсін",-деген оймен әжені іздейді.
2.Себебі олар "нағыз әжені көреміз",-деген үмітпен болды.Сол үшін ерекше дайындалды.
3.Себебі ол кісі басқа ауылдың әжелеріне ұқсаған жоқ болды. Оның сырт киімі басқаша болған.
4.Себебі автордың қыздары нағыз әжені көретіндігін сенімді болды.Бірақ ол үміті ақталмады. Соған автор ұялып,солай айтты.
5.Өйткені ол әңгімеде қыздар нағыз әжені көргісі келді. Ал автор оны іздейді. Бұл әңгіме әже туралы болғандықтан,оның аты да соған байланысты.
Объяснение:
Тучи мрачно окутали весь небосвод — Это осень в дождях и туманах ползет, И застывшую землю, от стужи дрожа, Кобылица напрасно копытом скребет.
Нет уж больше травы на степей, Смеха больше не слышно и гама детей, А деревья, иссохшие, как старики, Тянут к небу безлистые руки ветвей.
Уж дымится с овечьими шкурами чан — Износилась одежда, весь в дырках чапан, Чинят женщины юрту, заплаты кладут, И старухи свой ткацкий наладили стан.
Журавли в теплый край вереницей летят, Голодают верблюды и грустно глядят, Приуныли аулы — куда ни пойдешь, Не услышишь веселого смеха ребят.
Старики над остывшей поникли золой, Молча слушают ветер, холодный и злой, Рыщут по степи, ищут в норах мышей — Дома косточки им не дадут ни одной.
И уже ни травинки вокруг не найти, Пылью ветер заносит дороги в степи. Будь ты проклят, обычай глухой старины, Что мешает нам в юртах огонь развести