Автор стиліне сүйене отырып, әрі қарай өз шығармашылығыңызбен жалғастырыңыз. (Өлең немесе қарасөз түрінде) Ақыл-шырақ, қара түнді ашатынБілім-жарық, нұрын саған шашатын. Ж. Баласағұн «Құтты білік»
Мұқағали Мақатаев - (1931-1976 жж.) қазақ поэзиясындағы аса көрнекті ақындарының бірі. Ол 1931 жылдың 9-ақпанында Алматы облысы, қазіргі Райымбек (бұрынғы Нарынқол) ауданының Қарасаз ауылында дүниеге келген. 1948 жылы орта мектепті бітірісімен, мәдени-ағарту саласында түрлі қызметтер атқарды. Мектепте әдебиет пәнінен сабақ берді. Аудандық газетте әдеби қызметкер болып істейді. Ол 1962 жылы Алматыға қоныс аударып, әдеби ортаға етене араласа бастайды. Алматы Шет тілдері институтының неміс тілі, Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультеттерінде оқып және Мәскеудегі М. Горький атындағы әлем әдебиеті институтында білім алады. Мұнан соң «Социалистік Қазақстан» (қазіргі «Егемен Қазақстан») газетінің (1962-1963 жж.), «Мәдениет және тұрмыс» (қазіргі «Парасат») (1963-1965 жж.), «Жұлдыз» (1965-1972 жж.) журналдарының редакциясында, Қазақстан Жазушылар одағында (1972-1973 жж.) қызмет атқарады. Мұқағали Алматыдағы қазақ әдебиеті мен өнерінің қаймақтары шоғырланған ортада өткерген аз ғана жылдар ішінде өзіндік дара үнін, суреткерлік қайталанбас дарынын танытып, өнімді еңбектене білді. «Ильич» (1964), «Армысыңдар достар» (1966), «Қарлығашым келдің бе?», «Мавр» (1970), «Аққулар ұйықтағанда» (1973), «Шуағым менің» (1975) атты жыр жинақтарын көзінің тірісінде жариялап үлгерді. Мұқағали поэзиясының қайнар көзі, шабыт тұғыры туған елі, өскен жері, Отан тағдыры, замана тынысы, замандастарының арман аңсары. Осының бәрін Мұқағали жас дарынға тән қайталанбас шеберлікпен, тәңірдің таңдайынан төгілгендей поэтикалық мінсіз үйлесіммен, әр жүрекпен тіл табысар сыршыл да шыншыл сезіммен, нағыз поэзияға ғана тән бейнелі образдармен бедерлеп, өлмес өнер деңгейінде туындатып отырған. Ол өз шығармалары арқылы қазақ поэзиясын жаңа биіктерге көтеріп, мазмұнын байытты. Мұқағали аударма саласында да өзіндік шеберлік шалымымен толымды еңбектер тындыра алды. Ол Дантенің «Құдіретті комедиясының» «Тамұқ» атты бөлімін, Шекспирдің «Сонеттерін», Уолт Уитменнің өлеңдерін қазақ тіліне аударды. Ал махаббат әлемін Мұқағалидай жырлаған адам кем де кем шығар. Ол «нағыз махаббатты армандады», ол махаббатқа бас иді, оның кеудесі сарқылмас сағынышқа толы, ал сағына білген адам сүйе біледі, сағына білген адам өзге жанды түсіне алады, жұбата да алады. Поэзияда негізінен Абай салған дәстүр – адам сезімін табиғаттағы бейкүнә тіршілік иелерінің жанды бейнесі арқылы көрсету дәстүрі Мұқағали поэзиясынан заңды жалғасын тапты. Мысалы: ...Көзің қайда көшеден мені іздеген, Сөзің қайда жанымыз егіз деген? ...Терезеннің алдына келіп тұрмын, Көгершіндей, Қысты күн... жем іздеген...
Жаз басталған кезде, менің анам қайда баратынымды сұрады. Әрине, спорттық лагерьге баруға болады. Мен күн сайын спортпен шұғылданатынмын. Мен жаңа достармен кездесіп, көптеген жаңа әсер қалдырдым. Ал лагерде қызықты экскурсиялар, көңілді жорықтар, спорттық ойындар бар! Ал сіз ауылға атаңызға бара аласыз. Ауылда жақсы жаз. Көкөніс бақшасынан тікелей балғын көкөністер. Жидектер мен жемістер - барлығы. Жылы сүт. Балалармен өзенге баруға болады. Күн суға түсу, жүзу. Егер орманға барсақ, біз міндетті түрде саңырауқұлақтарға, жаңғақтарға, жидектерге толы себеттермен ораламыз.
Ауыл жақсы! Теңізде - бұл жақсы! Көктемгі көгілдір теңізден, оның ақ түстегі «қызыл» толқындарынан әлдеқайда әдемі болуы мүмкін! Теңіз толқыны сізді көтеріп, теңізге апарғанда, рух түсіреді. Және керемет теңіз жағы? Теңіз ауасын емдеу! Теңіз суы да емдік. Тек теңізде крабдар, медузы, үлкен ракушек-рапандар бар. Қайықта серуендеу керек пе? Тек мұнда үлкен кемелер мен кемелерді көре аласыз. Тек мұнда сіз шынымен матростармен жейделермен кроссовкалармен таныса аласыз. Мұнда сен капитанның ақ туникадағы жағасында нақты кортикпен көре аласыз. Шешім - теңізге барамыз! Жазда теңізге барғым келеді. Бұл өте қызықты, сізде өте жақсы уақыт болуы мүмкін. Мен ата-анаммен теңізге барғанда сүйемін, сонда бәрін жасай аламыз. Ұшақпен ұшуға болады, демалуға өте жақсы. Жаңа таныстар, жаңа достар, жаңа әсерлер мен білім, бұл да өте жақсы
Мұқағали Мақатаев - (1931-1976 жж.) қазақ поэзиясындағы аса көрнекті ақындарының бірі.
Ол 1931 жылдың 9-ақпанында Алматы облысы, қазіргі Райымбек (бұрынғы Нарынқол) ауданының Қарасаз ауылында дүниеге келген.
1948 жылы орта мектепті бітірісімен, мәдени-ағарту саласында түрлі қызметтер атқарды.
Мектепте әдебиет пәнінен сабақ берді. Аудандық газетте әдеби қызметкер болып істейді.
Ол 1962 жылы Алматыға қоныс аударып, әдеби ортаға етене араласа бастайды. Алматы Шет тілдері институтының неміс тілі, Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультеттерінде оқып және Мәскеудегі М. Горький атындағы әлем әдебиеті институтында білім алады.
Мұнан соң «Социалистік Қазақстан» (қазіргі «Егемен Қазақстан») газетінің (1962-1963 жж.), «Мәдениет және тұрмыс» (қазіргі «Парасат») (1963-1965 жж.), «Жұлдыз» (1965-1972 жж.) журналдарының редакциясында, Қазақстан Жазушылар одағында (1972-1973 жж.) қызмет атқарады.
Мұқағали Алматыдағы қазақ әдебиеті мен өнерінің қаймақтары шоғырланған ортада өткерген аз ғана жылдар ішінде өзіндік дара үнін, суреткерлік қайталанбас дарынын танытып, өнімді еңбектене білді. «Ильич» (1964), «Армысыңдар достар» (1966), «Қарлығашым келдің бе?», «Мавр» (1970), «Аққулар ұйықтағанда» (1973), «Шуағым менің» (1975) атты жыр жинақтарын көзінің тірісінде жариялап үлгерді.
Мұқағали поэзиясының қайнар көзі, шабыт тұғыры туған елі, өскен жері, Отан тағдыры, замана тынысы, замандастарының арман аңсары. Осының бәрін Мұқағали жас дарынға тән қайталанбас шеберлікпен, тәңірдің таңдайынан төгілгендей поэтикалық мінсіз үйлесіммен, әр жүрекпен тіл табысар сыршыл да шыншыл сезіммен, нағыз поэзияға ғана тән бейнелі образдармен бедерлеп, өлмес өнер деңгейінде туындатып отырған.
Ол өз шығармалары арқылы қазақ поэзиясын жаңа биіктерге көтеріп, мазмұнын байытты.
Мұқағали аударма саласында да өзіндік шеберлік шалымымен толымды еңбектер тындыра алды. Ол Дантенің «Құдіретті комедиясының» «Тамұқ» атты бөлімін, Шекспирдің «Сонеттерін», Уолт Уитменнің өлеңдерін қазақ тіліне аударды.
Ал махаббат әлемін Мұқағалидай жырлаған адам кем де кем шығар. Ол «нағыз махаббатты армандады», ол махаббатқа бас иді, оның кеудесі сарқылмас сағынышқа толы, ал сағына білген адам сүйе біледі, сағына білген адам өзге жанды түсіне алады, жұбата да алады.
Поэзияда негізінен Абай салған дәстүр – адам сезімін табиғаттағы бейкүнә тіршілік иелерінің жанды бейнесі арқылы көрсету дәстүрі Мұқағали поэзиясынан заңды жалғасын тапты. Мысалы:
...Көзің қайда көшеден мені іздеген,
Сөзің қайда жанымыз егіз деген?
...Терезеннің алдына келіп тұрмын,
Көгершіндей,
Қысты күн... жем іздеген...
Ал сіз ауылға атаңызға бара аласыз. Ауылда жақсы жаз. Көкөніс бақшасынан тікелей балғын көкөністер. Жидектер мен жемістер - барлығы. Жылы сүт. Балалармен өзенге баруға болады. Күн суға түсу, жүзу. Егер орманға барсақ, біз міндетті түрде саңырауқұлақтарға, жаңғақтарға, жидектерге толы себеттермен ораламыз.
Ауыл жақсы! Теңізде - бұл жақсы! Көктемгі көгілдір теңізден, оның ақ түстегі «қызыл» толқындарынан әлдеқайда әдемі болуы мүмкін! Теңіз толқыны сізді көтеріп, теңізге апарғанда, рух түсіреді. Және керемет теңіз жағы? Теңіз ауасын емдеу! Теңіз суы да емдік. Тек теңізде крабдар, медузы, үлкен ракушек-рапандар бар. Қайықта серуендеу керек пе? Тек мұнда үлкен кемелер мен кемелерді көре аласыз. Тек мұнда сіз шынымен матростармен жейделермен кроссовкалармен таныса аласыз. Мұнда сен капитанның ақ туникадағы жағасында нақты кортикпен көре аласыз.
Шешім - теңізге барамыз!
Жазда теңізге барғым келеді. Бұл өте қызықты, сізде өте жақсы уақыт болуы мүмкін. Мен ата-анаммен теңізге барғанда сүйемін, сонда бәрін жасай аламыз. Ұшақпен ұшуға болады, демалуға өте жақсы.
Жаңа таныстар, жаңа достар, жаңа әсерлер мен білім, бұл да өте жақсы