Авторына сілтеме жасап, берілген деректерді қолдана отырып,"Театр-өнеге ордасы" тақырыбына мақала жазыңыз. Көлемі 70-80 сөз. "Театр-қоғамның айнасы,ол-бос ермек, орынсыз күлкінің орны емес, ақыл мен сезімге нәр беретін орын". М.Әуезов
Ильяс Есенберлин - өз халқының өмірі туралы жазған алғашқы қазақстандық автор. «Көшпенділер» - XV-дан ХІХ ғасырдың ортасына дейінгі қазақ халқының өмірі туралы айтатын Ілияс Есенберлиннің тамаша жұмысы. Романында Жоңғар шапқыншылығы кезінде қазақ даласында болған оқиғаларды, қазақ халқының қалыптасуы туралы, ұлы державалармен күрделі қарым-қатынас туралы баяндады. Өз трилогиясында ол барлық нәрсені көрсетті: эпостық көлем, іс-әрекет динамикасы, қазақ тарихындағы көрнекті тұлғалардың тірі және бірегей бейнелері. Бұл трилогияны оқып, ата-бабаларымның мақтаныш сезімін сезіндім. Олар батылдық пен батылдық үшін олар жоңғарлармен шайқаста көрсетті. Және, әрине, қазақ халқының бәрін біріктіре алатын Хан Абылай үшін. «Көшпенділер» трилогиясы бүкіл әлемді таң қалдырды, оның себептері бойынша фильмге қаншалықты әсер ететін фильм жасауға шешім қабылданды. Маған «Көшпенділер» романы ұнады. Ол қазақтардың бостандық пен өз халқының қаншалықты жақсы көретінін көрсетті. Олар бауырластарына бәрін беруге дайын болды. Енді мен: «Қазақтар ешқашан ешкімнің астында болмаған және ешқашан болмайды!», - деген сенімдемін. Бұл әдемі романның негізі.
Қоғам – біз бен сіз, отбасы мен мемлекет, әлем мен халық. Бәріміз бір Жер шарында өмір сүрудеміз. Бір шаңырақ астында күн артынан күнді өткізіп жүрміз. Ендеше "мен қоғамды өзгерте алмаймын" деу қателік.
«Мен бұрын: "Бәрінің өзгеретініне үміттенемін" деп айтатынмын. Сонан кейін бәрінің өзгеруі үшін өзімнің өзгеруім керек екендігін түсіндім» деген екен америкалық кәсіпкер Джим Рон. Шынымен де, өмір бір орында тұрмай зымырауда. Соған орай адамдар да өзгеруі, алға қарай дамуы не құлдырауы мүмкін. Бұл – заңдылық.
Егер өзімді өзгертер болсам мені артқа емес, алдыға сүйрейтін өзгеріс болғанын қалаймын. Ол үшін мен өзімді жақсы тани алуым керек. Әлбетте, көп адамдар өзінің бойындағы кемшіліктерінен арылғысы келеді. Негізінен ештеңені өзгерткісі де келмеді. Маңдайыма не, қандай болу болу жазылды сол болса деймін.
Ол болмай жатса, мен кейде пессимист болып қалатынымды өзгерткісі келеді. Не болса да оптимист болып, алға жүруден, жарыққа ұмтылудан шармасам деймін. Оған қоса, бойымыздағы нәрсені өзгерту өз қолымызда ғой. Кез келген уақытта, тіпті дәл қазір өзгеруге мүмкіндік бар. Кейін тым кеш болып қалуы мүмкін.
Әрине, Нельсон Мандела айтқандай: «Қоғамды өзгерту қиын емес, қиыны – өзіңді өзгерту». Бірақ бұл өзіміз ғой. Өзіміз үшін өзгермесек, тер төкпесек болмайды. Ал өзіміз өзгерсек, болашақ үшін жанталассақ, қоғам да бір орында тұрмайды.
«Көшпенділер» - XV-дан ХІХ ғасырдың ортасына дейінгі қазақ халқының өмірі туралы айтатын Ілияс Есенберлиннің тамаша жұмысы. Романында Жоңғар шапқыншылығы кезінде қазақ даласында болған оқиғаларды, қазақ халқының қалыптасуы туралы, ұлы державалармен күрделі қарым-қатынас туралы баяндады. Өз трилогиясында ол барлық нәрсені көрсетті: эпостық көлем, іс-әрекет динамикасы, қазақ тарихындағы көрнекті тұлғалардың тірі және бірегей бейнелері.
Бұл трилогияны оқып, ата-бабаларымның мақтаныш сезімін сезіндім. Олар батылдық пен батылдық үшін олар жоңғарлармен шайқаста көрсетті. Және, әрине, қазақ халқының бәрін біріктіре алатын Хан Абылай үшін.
«Көшпенділер» трилогиясы бүкіл әлемді таң қалдырды, оның себептері бойынша фильмге қаншалықты әсер ететін фильм жасауға шешім қабылданды.
Маған «Көшпенділер» романы ұнады. Ол қазақтардың бостандық пен өз халқының қаншалықты жақсы көретінін көрсетті. Олар бауырластарына бәрін беруге дайын болды.
Енді мен: «Қазақтар ешқашан ешкімнің астында болмаған және ешқашан болмайды!», - деген сенімдемін. Бұл әдемі романның негізі.
Қоғамның болашағы менің де қолымда.
Жоспар.
І Бір шаңырақ астында.
ІІ Өзімнен бастау.
ІІІ Қоғамның келешегі.
Қоғам – біз бен сіз, отбасы мен мемлекет, әлем мен халық. Бәріміз бір Жер шарында өмір сүрудеміз. Бір шаңырақ астында күн артынан күнді өткізіп жүрміз. Ендеше "мен қоғамды өзгерте алмаймын" деу қателік.
«Мен бұрын: "Бәрінің өзгеретініне үміттенемін" деп айтатынмын. Сонан кейін бәрінің өзгеруі үшін өзімнің өзгеруім керек екендігін түсіндім» деген екен америкалық кәсіпкер Джим Рон. Шынымен де, өмір бір орында тұрмай зымырауда. Соған орай адамдар да өзгеруі, алға қарай дамуы не құлдырауы мүмкін. Бұл – заңдылық.
Егер өзімді өзгертер болсам мені артқа емес, алдыға сүйрейтін өзгеріс болғанын қалаймын. Ол үшін мен өзімді жақсы тани алуым керек. Әлбетте, көп адамдар өзінің бойындағы кемшіліктерінен арылғысы келеді. Негізінен ештеңені өзгерткісі де келмеді. Маңдайыма не, қандай болу болу жазылды сол болса деймін.
Ол болмай жатса, мен кейде пессимист болып қалатынымды өзгерткісі келеді. Не болса да оптимист болып, алға жүруден, жарыққа ұмтылудан шармасам деймін. Оған қоса, бойымыздағы нәрсені өзгерту өз қолымызда ғой. Кез келген уақытта, тіпті дәл қазір өзгеруге мүмкіндік бар. Кейін тым кеш болып қалуы мүмкін.
Әрине, Нельсон Мандела айтқандай: «Қоғамды өзгерту қиын емес, қиыны – өзіңді өзгерту». Бірақ бұл өзіміз ғой. Өзіміз үшін өзгермесек, тер төкпесек болмайды. Ал өзіміз өзгерсек, болашақ үшін жанталассақ, қоғам да бір орында тұрмайды.