Ел сусынын қандырамын,-деп Толағай еркелеп анасынан сұрады.Сонда анасы:
Қарлы,шыңды тау жерінде,
Тарбағатай өңірінде,
Үзілмейді жылда жаңбыр,-деп жауап берді.Толағай Тарбағатай тауына жолға шықты.Аман-есен тауға жетіп,арасынан басында қары мен бұлты,етегінде жайылған аңы,ағаш бұтағымен бір шоқыны икемдеп арқасына салып алып,еліне жол тартты.Шаршап белі талсада,демалсам орта жолда қалып қоярмын,-деп демалмастан еліне жетті.Еліне жетуі сол екен тау басындағы бұлттардан жаңбыр жауып берді.Жер суланып,халық қуанып мәз болды.Тауды қоямын дегенде,Толағайдың аяғы тайып кетті.Шаршап келген дене таудан шыға алмай, тау астында қалды.Анасы көз жасын бұлап қала берді.Толағай батыр өзі өлседе елін қуантып,жерін көгертіп кетті.Жаңбыр жауған сайын елі Толағайды еске алатын болыпты.
Много на земле народов и стран. Каждый уголок – особенный и прекрасен по своему. А моя Родина – Казахстан! И я посвящаю ему эти слова. Независимость Казахстан получил сравнительно недавно – всего 25 лет назад. Но история его началась задолго до этого. Много веков назад по бескрайним нашей страны, словно корабли по морю, плыли караваны кочевников. Они переезжали с места на место в поисках лучших земель. А везде была только степь и степь… Нелегко приходилось предкам современных казахов. Много усилий нужно было приложить, чтобы создать на поросшей кустарником сухой земле цветущие города и села. Но земля не осталась в долгу. Она раскрыла свои недра и подарила людям золото, нефть, уголь, цинк, железо и множество других сокровищ. Рос и разрастался Казахстан. Сегодня – это прекрасная страна, которая является девятой в мире по площади. А населяют ее всего 15 миллионов человек, так что каждому жителю дышится здесь свободно и
Жаумай жауын жалғыз тамшы,
Еккен егін өнбей жерге,
Еткен еңбек ұшты желге...
Қайтсем жауын жаудырамын,
Ел сусынын қандырамын,-деп Толағай еркелеп анасынан сұрады.Сонда анасы:
Қарлы,шыңды тау жерінде,
Тарбағатай өңірінде,
Үзілмейді жылда жаңбыр,-деп жауап берді.Толағай Тарбағатай тауына жолға шықты.Аман-есен тауға жетіп,арасынан басында қары мен бұлты,етегінде жайылған аңы,ағаш бұтағымен бір шоқыны икемдеп арқасына салып алып,еліне жол тартты.Шаршап белі талсада,демалсам орта жолда қалып қоярмын,-деп демалмастан еліне жетті.Еліне жетуі сол екен тау басындағы бұлттардан жаңбыр жауып берді.Жер суланып,халық қуанып мәз болды.Тауды қоямын дегенде,Толағайдың аяғы тайып кетті.Шаршап келген дене таудан шыға алмай, тау астында қалды.Анасы көз жасын бұлап қала берді.Толағай батыр өзі өлседе елін қуантып,жерін көгертіп кетті.Жаңбыр жауған сайын елі Толағайды еске алатын болыпты.
Независимость Казахстан получил сравнительно недавно – всего 25 лет назад. Но история его началась задолго до этого. Много веков назад по бескрайним нашей страны, словно корабли по морю, плыли караваны кочевников. Они переезжали с места на место в поисках лучших земель. А везде была только степь и степь… Нелегко приходилось предкам современных казахов. Много усилий нужно было приложить, чтобы создать на поросшей кустарником сухой земле цветущие города и села. Но земля не осталась в долгу. Она раскрыла свои недра и подарила людям золото, нефть, уголь, цинк, железо и множество других сокровищ.
Рос и разрастался Казахстан. Сегодня – это прекрасная страна, которая является девятой в мире по площади. А населяют ее всего 15 миллионов человек, так что каждому жителю дышится здесь свободно и