Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
ответ : Жалынды жастық шақ» Өмірдің жарқыраған, жалындаған, бейне бір оттай лаулаған кезі – әрине бұл жастық. А ң жасындағы жүрек ештеңе жазылмаған, сызылмаған тап – таза, пәк, қағаз іспетті. Сол қағазға әркім өз қалағанын жазып, тіпті суретін де салуына болады. Қағаз бетіне салынған сурет – шимайлалар, жазу – сызулар жер бетіндегі миллиардтаған адамның біреуінің ғана өмір арнасы. Бірақ... Кейде сол қағаз кейбіреулерге дайын күйінде келеді. Ол – тағдыр. Алланың бұйрығы. Бір ғажабы оны түрлі әсем сөздермен көркемдеп, түрлі түсті бояумен әшекейлесе құлпырып шыға келеді емес пе? Адам өмірінің ақ қағазды бояуға, жазуға кеткен кезі – қамсыз жастық десек, оның нәтижесі – қалтықсыз қарттық. Өмірдің ең бір жарқырап көрінер кезеңі жап – жас кез. Адамның жүрегіне ең алғаш достық, махаббат, сағыныш, аяныш, жиіркеніш, құмарлық, әуестік секілді сезімдер ұя салатын кез.
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
ответ : Жалынды жастық шақ» Өмірдің жарқыраған, жалындаған, бейне бір оттай лаулаған кезі – әрине бұл жастық. А ң жасындағы жүрек ештеңе жазылмаған, сызылмаған тап – таза, пәк, қағаз іспетті. Сол қағазға әркім өз қалағанын жазып, тіпті суретін де салуына болады. Қағаз бетіне салынған сурет – шимайлалар, жазу – сызулар жер бетіндегі миллиардтаған адамның біреуінің ғана өмір арнасы. Бірақ... Кейде сол қағаз кейбіреулерге дайын күйінде келеді. Ол – тағдыр. Алланың бұйрығы. Бір ғажабы оны түрлі әсем сөздермен көркемдеп, түрлі түсті бояумен әшекейлесе құлпырып шыға келеді емес пе? Адам өмірінің ақ қағазды бояуға, жазуға кеткен кезі – қамсыз жастық десек, оның нәтижесі – қалтықсыз қарттық. Өмірдің ең бір жарқырап көрінер кезеңі жап – жас кез. Адамның жүрегіне ең алғаш достық, махаббат, сағыныш, аяныш, жиіркеніш, құмарлық, әуестік секілді сезімдер ұя салатын кез.
Объяснение: