Адамзаттың ақыл-ойының даму тарихы туралы сөз қозғалғанда, мына біз, қазақ ұлтының перзенттері, жат жұрттардың алдына даналықтың үлгісі ретінде неге Абайды мақтанышпен атаймыз?
Әлем толық танып болмаған, олардың жүрегіне жетіп, санасына сіңбеген, оның үстіне мүлдем өзге ойлау жүйесі мен өмір сүру құбылысына ие тұлғаны дүниеауилық даналармен қатар қоюымызға, тіпті кей тұста оған ешкімді теңгермеуімізге қақымыз бар ма?
Ар-ұятымызды, ұлттық намысымызды, ой-парасатымызды кепілдікке бере отырып, ашығын айтайық: еш алаңсыз сеніммен "Бар" деп мәлімдей аламыз.
1) Постоянные войны с Турцией и Венецией истощали казну, вынуждая императора вводить всё новые и новые налоги, из-за чего жители империи разорялись и нищали;
2) Вынужденная же передача контроля над торговлей на Черном море в руки купцов из Генуи в обмен на в борьбе с Венецией; доходы от этой торговли перестают поступать в казну, что ещё больше усугубляет экономический кризис;
3) Увеличение политического влияния Генуи на Византию, из квартала Константинополя, отданного гэнуэзским купцам, образуется так называемое "государство в государстве";
4) Страны Балканского полуострова отказываются подчиняться власти византийского императора, в Сербии, Болгарии и Македонии вспыхивают восстания;
5) Вследствие уменьшения политического влияния Византии уменьшается роль Константинополя как центра мирового православия.
Адамзаттың ақыл-ойының даму тарихы туралы сөз қозғалғанда, мына біз, қазақ ұлтының перзенттері, жат жұрттардың алдына даналықтың үлгісі ретінде неге Абайды мақтанышпен атаймыз?
Әлем толық танып болмаған, олардың жүрегіне жетіп, санасына сіңбеген, оның үстіне мүлдем өзге ойлау жүйесі мен өмір сүру құбылысына ие тұлғаны дүниеауилық даналармен қатар қоюымызға, тіпті кей тұста оған ешкімді теңгермеуімізге қақымыз бар ма?
Ар-ұятымызды, ұлттық намысымызды, ой-парасатымызды кепілдікке бере отырып, ашығын айтайық: еш алаңсыз сеніммен "Бар" деп мәлімдей аламыз.
1) Постоянные войны с Турцией и Венецией истощали казну, вынуждая императора вводить всё новые и новые налоги, из-за чего жители империи разорялись и нищали;
2) Вынужденная же передача контроля над торговлей на Черном море в руки купцов из Генуи в обмен на в борьбе с Венецией; доходы от этой торговли перестают поступать в казну, что ещё больше усугубляет экономический кризис;
3) Увеличение политического влияния Генуи на Византию, из квартала Константинополя, отданного гэнуэзским купцам, образуется так называемое "государство в государстве";
4) Страны Балканского полуострова отказываются подчиняться власти византийского императора, в Сербии, Болгарии и Македонии вспыхивают восстания;
5) Вследствие уменьшения политического влияния Византии уменьшается роль Константинополя как центра мирового православия.