Бүгінгі алып қалалар – бетонмен, асфальтпен жабылған жердің бір бөлшегі. Тек қана гүлдер шоғы және күзгі сары жапырақтар бір жерлерде әлі де мыңдаған шөптері, ағаштары сақталған жерлер сақталғанын аңғартады. Қазіргі қалада көптеген қайшылықтар бар. Дами келе аэродромдармен, автострадалармен, темір жол магистральдары мен жоғары вольтті сымдарымен табиғатты кедейлендіреді, өзінің көлемімен жердің үлкен аумағын алып жатады. Кеңейе келе орасан тас қамақтай, қиналады, өз-өзінен шығуға жол іздейді. Сондықтан архитектурадағы ақылдылар жаңа шешім іздеуде, болашақ қаланың әр түрлі нұсқасын ұсынуда. Бұл ұсыныстар әр түрлі, алайда оларды бір-ақ нәрсе біріктіреді: олар адамдарға тірі жерді, тірі аспанды, қаладан қуылған табиғатты қайтарғысы келеді, аспан тіреген үйлерді жермен, дала гүлдерімен байланыстырғысы келеді, адамды табиғатқа бұрғысы келеді.
Мәтіннен сын есімдерді теріңіз. Мысалы: күзгі сары (қандай?) жапырақтар
Өмірдің өзі де ұстаз. Бірақ осынау «ұстаз» сөзінің астарында мыңдаған білім мен ғылым, махаббат пен сүйіспеншілік жатқанын байқай бермейміз. Ұстаз болу кез келгеннің қолынан келе бермейді. Шәкірт тәрбиелеу, оны биікке жетелу, қанаттандыру, жаны мен тәнін, болмысы мен барын беру тек ұстаздың қолынан келетін қасиеттер.
Тарыдай болып кірген күніңізден бастап мектеп қабырғасында сіздің еркелігіңізді көтеретін де, қателіктеріңізді кешіретін де, сабақ бере отырып сүйіспеншілікке баурайтын да, махаббатқа тәрбиелейтін де, өмір сүрудің қыр-сырын үйрететін де ұстаздар қауымы. Таудай болып шыққан күніңізде де талабыңызға тілекші болып отыратын тағы да ұстаз.
Ұстаздардың еңбегін ұлы ететін өздері емес, шәкірті. Білім нәрімен сусындатып, үйретуден талмаған ұстаздың сан жылдар бойғы еңбегінің жемісі – аяулы әрі білімді шәкірт. Бәйгеден оза шауып, мыңнан тұлпар, жүзден жүйрік келген шәкірт үшін ұстаздың қуанышы сіз бен бізге елестетуге келмейтін сезім.
Алғаш мектеп табалдырығын аттаған күні сізді құшаяқ жая қарсы алған аяулы жанның екінші анаңыздай болып кетерін сезініп көрдіңіз бе?! Әрине, жоқ. Бірақ әрбір күн өткен сайын жаныңыздан табылып, әр аптаның жеті күнінде жеті рет көрісіп, көңіл ұясына тұрақтап қалған ұстазға деген махаббат өлмек емес.
Ру, рулық қоғам — алғашқы қауымның экономикалық, әлеуметтік негізгі ұясы; арғы тегі бір әкеден немесе бір шешеден тараған туыстар тобы. Ру алғашқы адамдар тобынан басталып, кейінгі рулық құрылысқа ауысты. Рулық ұйымның кейінгі құрамын ғана зерттеуге мүмкіндік болғандықтан, рудың даму тарихын зерттеу мәселесінде ғалымдар арасында әр түрлі көзқарастар бар. Тайпа– қандас туыстардан тұратын әлеуметтік және этникалық бірлестік. Ол рулар мен аталарға бөлінеді. Көшпелі халықтарда тайпалық бірлестіктері ұзақ уақытқа дейін сақталады.Дәуір — халықаралық дәрежеде келісілген бірегей жержылнамалық шкаланың иерархиялық бағыныштылық тұрғысынан төртінші дәрежелі бірлігі немесе бөлімшесі.[1]