Бірге, бөдек, дефис арқылы жазылатын сөздерді ажыратып, үш бағанға бөліп жазыңбар. Абыр (күбір), авиа (апат), авиа (зауыт), авто (бекет), аз (жол), ағайын (жегжат), ағаш (үй), ағаш (тарақ), ағаш (көмір
ағып (таму), адал (ақы), адам (күн), адам (сағат), азу (аған
азу (тіс), айыл (тартпа), айыр (көмей), ақ (бата), ақ (бидай), а
(бөкен), ақ (желек), ақ (жол), алма (ағаш), алма (кезек), ауда
(бидай), арпа (шөп), ауыз (су), ауыз (үй), ашық (хат), аэро (есу
рет), аэро (флот), әзіл (ажуа), әлде (бір), әр (кез), әр (ката
әулие (әнбие), алмалы (салмалы).
Тез керек өтінемін
ответ : Бұл өлең шумақтарында : «Қараңғы қазақ көгіне өрмелеп шығып күн болам...» - қараңғы сөз надан сөзімен сәйкес келеді. Себебі ол кезде ел - жұртты надандық , білімсіздік және еріншектік билеген уақыт болды. Ал Торайғыров болса осы надандықтың түбіне жетемін деген мақсатпен жазған.
Білімсіз ел , сауатсыз ел , еріншек ел - қараңғы ел. Өзімізді қараңғылықтан сақтайық. Себебі біздің еліміздің жарық қылымын деп талай ұлы тұлғалар өз өмірін қараңғылықта өткізуге тұра келді. Бірақ олардың қараңғылығы надандықты білдірмеді
Ақын барша қазақ балаларының оқып ,білім алғанын қалады. Сол қиын қыстау заманада қазақ балаларын оқытпай жұмысқа салды, мал баққызды.
Ақынның қараңғы деп айтып отырғаны қара халықтың ішінен “мен қазақпын” деп айтатын адамдар аз да кем болды. Айтқысы келседе Кеңес үкіметі қарапайым халықты басып, не болмаса көзін құртып отырды. Білімді жастар аз еді, халық аш, тек тыныштықты қалап , қазақ халқы Кеңес үкіметінің қол астында тыныш қана, қатаң талаптарына көніп отыра берді. Осы өмірді қаранғылық демей, не дейміз? Осы өмірді бастан кешіп, қиындықты көрген , әрі оқыған ақын , “ неге көкке шықпасқа, неге азаттық алмасқа” деп өлең жолдары арқылы жеткізді. Ақын азат өмірге тірнектеп, өрмелеп жететінімізге сенді, және Алаш партиясымен азаттыққа біраз үлесін қосты.
Сол күрестің соңы ауруы қатты асқынып не бәрі 27 жеті жасында қайтыс болды.