Б. сүлейменовтің «күннен келген » атты шығармасы
мен мағжан ақынның өлеңінде қандай ұқсас ойлар бар? пікір
алмасыңдар. сөзді бастау, жалғастыру, аяқтауға қатысты сөз орамда-
рын (сәлеметсіңдер ме, өте жақсы, менің ойымша, мен де құптаймын,
ойың өте қызық екен, маған ұнады және т.б.) қолданыңдар.
Шығарма
Адам өміріндегі білімнің рөлі.
Мектеп қабырғасында жүргенде мұғалімдеріміз бізге "Мектеп – кеме,білім – теңіз.Барар жерге тез жетеміз" деп хормен айтқызушы еді ғой.Ол кездері бұл екі жолдың мағынасын түсінбейтін едік.Ал өсе келе ұғынамыз,көреміз.
Шынымен де,білім – ол ұшы мен шеті жоқ әрі терең теңіз.Ал мектеп арқылы біз бұл теңізді кішкентай да болсын өзімізге бағындырып,дұрыс жол таба аламыз.Білім – қазіргі таңда таптырмас қазына.Білімді,білікті адамдар қазіргі таңда өте көп сұранысқа ие.Және олар көптеген жетістіктерге жетуде.
Бар нәрсе білімнен бастау алады.Ғылымның әр саласы білімнің дамуымен тығыз байланысты.Білімнің арқасында адамзат тұрмысына,өміріне қажетті жаңалықтар ашылуда.
Білімнің адам өміріндегі рөлі қандай? Әлбетте,бір орында тұрмай,заман ағымына ілесіп, ілгері жылжу үшін білімнің рөлі зор."Білімдінің күні жарық, білімсіздің күні кәріп" деген мақал соның дәлелі.Әрине,мектеп кездінде оқымай,келешекте үлкен бастық,кәсіпкер болып жатқандар да бар.Олар тек ұйымдастырушылық қасиетімен,еңбекқорлығымен,табандылығымен дегендеріне жетіп отыр.Ал олардың қол астында білімі жоғары адамдар жұмыс істейді емес пе?Міне,сондықтан да,білім тегін беріліп жатқанда уақытты текке кетірмей, керісінше,көп білуге тырысу қажет деп білемін.
1)
Арман: – Анашым!Мен бүгін шешендік өнерден бірінші орын алып келдім!
Анасы: – Жарайсың, құлыным!“Өнер алды - қызыл тіл” демекші,тіліңді қастерлеп еркін сөйлеп,осындай байқауларға қатысуың да бір өнер ғой.
Арман: – Ия,анашым.Мен сізбен толықтай қосыламын.Алайда,маған әлі де дайындық керек,көп кітаптар оқуым керек...
Анасы: – Қазір барып қалаған кітаптарыңды кітапханадан алайық та, екеуміз отырып дайынлалайық.Әлі де сені жүлделі орындар алады деп сенемін,балапаным.
Арман: – Міндетті түрде!
3)
Мұғалім: – Қане,кім жылатты Динараны?Мойындаңдар!
Оқушылар: –
Динара: – Апай...Әли мені жылатқан.Ол маған “ сен қортықсың ” деп тиісті.Әрі бұл бірінші рет емес.
Әли: – Апай,мен ойнаған едім...
Мұғалім: – Динара маған жылап келмесе,бұл қылығыңды жалғастырар ма едің сонда?Қане,кешірім сұра!
Әли: – Динара,сөзім тиіп кетсе,кешірші.Мен әдейі емес.Бұдан былай қайталанбайды.
Динара: – Жарайды...
Мұғалім: – Оқушылар,“ойнап сөйлесеңдер де,ойлап сөйлеңдер”!Ендігде мұндай жағдайлармен кездеспейтін болайын!
Оқушылар : – Ия!
2)
Анар: – Кеше білесің бе...
Айым: – Анар,ал сен білесің бе көп сөйлейтініңді?Сен мектептегі бар жағдайды білетін шығарсың...
Анар : – Не дегің кеп тұр сонда?
Айым : – “ Көп сөз - күміс,аз сөз - алтын ” ғой...Әрине,мен қарсы емеспін сенің менімен қызықтарыңды бөліскеніңе... Меніңше,сен ертең болатын байқауды ұмытып кеткен секілдісің.
Анар : – А?Не байқау?
Айым : – Әне көрдің бе?!Мен саған кездескен бойда мен бақ сынайтын байқау туралы айтып,қолдау сұрап жатқанымда,сен сөзімді бөліп өз әңгімелеріңді айтып кеттің ғой.
Анар : – Мүлдем есімнен шығып кетіпті ғой.Кешірші...
Айым: – Әрине кешіремін.Бірақ мен сенің бұдан былай өзгелер туралы жаман сөздер айтқаныңды дұрыс деп санамаймын.
Анар: – Мен тырысамын бұл жағымды жеңуге!
Подробнее - на -