Баланың мінезі ауыл адамдарына бір түрлі қызық көрінетін еді.Өзге балалардай айқайлап жүгіруді де білмейді.Өзге бала асық ойнаса, ол сиыр, жылқының топайын жинап,өз алдына ойнай береді. Жанындағы балалардың еш нәрсесіне тимейді. Өзіне соқтыққанды аямайды да. Кейбір балалардың әке-шешесі келіп, Мұқанды қорқытайын десе, балпаңдап қаша да алмайтын. Оның жүгірдім дегеніне аяғы ұзындар аяңдап жетіп алады. Біреудің жекіп айтқан сөзіне оның қайтаратын жауабы жоқ. Бетінен қорыққан белгі де білінбей, қиық көзінің қиырымен қарайды да тұрады.(72 сөз.)
Баланың мінезі ауыл адамдарына бір түрлі қызық көрінетін еді.Өзге балалардай айқайлап жүгіруді де білмейді.Өзге бала асық ойнаса, ол сиыр, жылқының топайын жинап,өз алдына ойнай береді. Жанындағы балалардың еш нәрсесіне тимейді. Өзіне соқтыққанды аямайды да. Кейбір балалардың әке-шешесі келіп, Мұқанды қорқытайын десе, балпаңдап қаша да алмайтын. Оның жүгірдім дегеніне аяғы ұзындар аяңдап жетіп алады. Біреудің жекіп айтқан сөзіне оның қайтаратын жауабы жоқ. Бетінен қорыққан белгі де білінбей, қиық көзінің қиырымен қарайды да тұрады.(72 сөз.)