Байқоңыр жерінің ғарыштықболашағы туралы өз заманындаҚорқыт ата көріпкелдікпен айтыпкеткен. Сақталып қалған аңыз-дарда, бірен-саран жазбалардаҚорқыт атаның қасиетті жерді,мәңгілік өмірді іздегені айтылады.Жер-дүниені кезген оның соңы-нан өзі қатты қорқатын өлім ер реді. Ақырында ол ғайыптан«Егер жердің кіндігін тапсаң, аманқаласың» деген сөзді естиді.Қорқыт ата еш уақытта соғыс,табиғат апаттары болмайтын,«өлім» дегенді білмейтін жер-ді іздеген. Ақырында Қорқыт ататуған жеріне, Сырдарияның жаға-сына қайтып оралады. Ойлана келе,ол «Мәңгілік өмір - өнерде» дегентоқтамға келеді. Сөйтіп, жан дү-ниенің тебіренісін сыртқа шығараалатын аспапты - қобызды ойлаптабады. Аңыз бойынша, Қорқыт атадарияның ортасына, судың бетінекілемін төсеп, қобызын тартатынкөрінеді. Сонда күйдің құдіреті оны
Өмірде шынайы ,өзіне серік болатын дос табу қиын. Достар бір- біріне қиын кезде де, қуаныш кезінде де бірге болып көмектесу керек.Егер достар бір- бірінің сырын сақтай алмаса, ол шынайы достыққа жатпайды. Менің достарым көп.Мен олардың бәрінде жақсы көремін.Солардың ішінде екі досымды ерекше жақсы көремін. Олар Диана мен Гүлсәт.Оларға қиын кездерде қолымнан келгенше көмектескім келеді.Біз кейде ренжісіп қаламыз. Дос болғасын ондай жағдайлар болады ғой …. . Бірақ бір -бірімізбен тез татуласып кетеміз.