Эпилог – көркем шығарманы қорытындылайтын компонент. Эпилог негізгі оқиға желісінен бөлек тұрса да авторлық идеяны толықтыра түсіп, шығарманың басты кейіпкерлері жайында қысқаша мәлімет береді, олардың кейінгі іс-әрекеттерінің жалғасын көрсетеді. Драмалық шығармаларда автордың айтайын деген ойы кейіпкерлердің сөздері арқылы Эпилепсията берілуі мүмкін. Романдар мен повестерде Эпилепсия шешімнен соң орналасып, негізгі оқиға аяқталғаннан кейін белгілі бір уақыт өткен кездегі кейіпкерлер іс-әрекетінен хабар береді. Қазақ әдебиетінде М.Әуезовтің “Абай жолы” эпопеясында Эпилепсиятың классик. үлгісі қолданылған. Кейде ол Эпилепсия деген айдармен бөлінбей-ақ, бірнеше жолдармен берілуі мүмкін (Б.Майлин, “Шұғаның белгісі”, Ш.Айтматов, “Жәмилә”). Кей жағдайда эпилогта суреттелген оқиға жөнінде автордың философиялық, эстетикалық, адамгершілік жөніндегі тұжырымдары айтылады (Ғ.Мүсіреповтің “Ұлпан” романындағы сөз соңы).
Ерте-ерте, ертеде бір батыр болған-мыс. Оны бүкіл халық сыйлайды екен. Оны білмейтін адам жоқ, елдің үлкен, кішісі толық біледі. Осы батырдың арқасында ел дау-талас дегенді білмеген, көрші елдермен де дәм-тұзы жарасып өмір сүрген. Олардың батырға деген көңілі тап-таза. Ол батырдың ерекше бір аты болыпты, оның ерекшелігі екі түстен тұрады, ақ-қара. Бұндай ат бұрын ешкімде, ешқашан болмаған, ол аттың тағы бір таңғаларлық ерекшелігі ұшатын да қасиеті болған. Ол егер алдынан ұшан-теңіз су кездессе қиналмастан ұшып өтетін болған. Және бұл атқа ат-арба тіркеуге болмайды, ол тек алып
Эпилог – көркем шығарманы қорытындылайтын компонент. Эпилог негізгі оқиға желісінен бөлек тұрса да авторлық идеяны толықтыра түсіп, шығарманың басты кейіпкерлері жайында қысқаша мәлімет береді, олардың кейінгі іс-әрекеттерінің жалғасын көрсетеді. Драмалық шығармаларда автордың айтайын деген ойы кейіпкерлердің сөздері арқылы Эпилепсията берілуі мүмкін. Романдар мен повестерде Эпилепсия шешімнен соң орналасып, негізгі оқиға аяқталғаннан кейін белгілі бір уақыт өткен кездегі кейіпкерлер іс-әрекетінен хабар береді. Қазақ әдебиетінде М.Әуезовтің “Абай жолы” эпопеясында Эпилепсиятың классик. үлгісі қолданылған. Кейде ол Эпилепсия деген айдармен бөлінбей-ақ, бірнеше жолдармен берілуі мүмкін (Б.Майлин, “Шұғаның белгісі”, Ш.Айтматов, “Жәмилә”). Кей жағдайда эпилогта суреттелген оқиға жөнінде автордың философиялық, эстетикалық, адамгершілік жөніндегі тұжырымдары айтылады (Ғ.Мүсіреповтің “Ұлпан” романындағы сөз соңы).
Ерте-ерте, ертеде бір батыр болған-мыс. Оны бүкіл халық сыйлайды екен. Оны білмейтін адам жоқ, елдің үлкен, кішісі толық біледі. Осы батырдың арқасында ел дау-талас дегенді білмеген, көрші елдермен де дәм-тұзы жарасып өмір сүрген. Олардың батырға деген көңілі тап-таза. Ол батырдың ерекше бір аты болыпты, оның ерекшелігі екі түстен тұрады, ақ-қара. Бұндай ат бұрын ешкімде, ешқашан болмаған, ол аттың тағы бір таңғаларлық ерекшелігі ұшатын да қасиеті болған. Ол егер алдынан ұшан-теңіз су кездессе қиналмастан ұшып өтетін болған. Және бұл атқа ат-арба тіркеуге болмайды, ол тек алып
Объяснение:
Вотт